Romeo on a wheelchair

Ακρόαση άρθρου......

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχής από τη συγγραφή άρθρων, σκέφτηκα πως έφτασε η ώρα για ένα νέο ξεκίνημα. Και κάθε νέο ξεκίνημα, για να' ναι καλότυχο, θέλει να έχει μια μεστωμένη βάση. Έτσι, σκέφτηκα η δική μου βάση να'ναι μια πολύ γνωστή ιστορία σε όλους μας, αλλά ελαφρώς παραλλαγμένη. Είμαι σίγουρος δε, ότι ακόμα και ο δημιουργός της δε θα είχε κανένα απολύτως πρόβλημα που θα χρησιμοποιήσω τα ονόματα των δικών του ηρώων για το άρθρο μου. 

 Οι ήρωες μας λέγονται Ρωμαίος και Ιουλιέτα , μιας και δε θέλησα να χρησιμοποιήσω τα πραγματικά ονόματα των χαρακτήρων μου, που όντως είναι υπαρκτά. Εξάλλου, η πραγματική μαγεία κρύβεται στην ανωνυμία. Ας το πιάσουμε, βέβαια, από την αρχή, όπως συμβαίνει με κάθε ιστορία.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα: η πρώτη γνωριμία

Μια φορά και έναν καιρό, στην πολυπληθή και πολυπολιτισμική πόλη των Αθηνών, ζούσε μια κοπέλα που τη λέγανε Ιουλιέτα. Η κοπέλα αυτή είχε τελειώσει τις σπουδές στον Καποδιστριακό και δήλωνε έτοιμη Φιλόσοφος – Παιδαγωγός με καμία απολύτως διάθεση για διδαχή. Ανατρεπτική και λίγο τρελούτσικη όπως ήταν, ένα ωραίο απόγευμα του Ιουνίου αποφάσισε να διαδηλώσει αυτή και τα μωβ, τότε, μαλλιά της στο φεστιβάλ υπερηφάνειας Athens Pride. Παρότι η ίδια δε δήλωνε gay και εκείνη την περίοδο είχε και έναν καλοστεκούμενο σύντροφο, όρθιο και αρτιμελή, με τις χάρες όλες. Ίσως λίγο πιο συντηρητικός απ’ αυτήν, αλλά καλός.

Πάνω στην οχλαγωγία και στο χαμό, τις φωνές και το πάρτι, το κορίτσι αντίκρισε ένα αγόρι ψηλό και όμορφο αλλά μονίμως καθιστό. Το zing όμως δεν μετρά καθίσματα και φύλα και τα δύο παιδιά αμέσως κεραυνοβολήθηκαν. Και ας μην το είχαν καταλάβει ακόμα…

-Γεια!

-Γεια!

-Πως πάει;

-Ωραία, εσύ;

-Καλά. Ρωμαίος.

-Ιουλιέτα! Χάρηκα!

Και το χέρι της βρήκε το άλλο του μισό.

Μα το πάρτι τέλειωσε και οι δύο τους χάθηκαν στο πλήθος.

Ο Ρωμαίος έψαξε και ρώτησε για την κοπέλα που τόσο τον είχε γοητεύσει, μα δεν κατάφερνε να μάθει τίποτα. Ευτυχώς, για τους ήρωες μας το vdsl έφτασε και στα πιο απόκρημνα μέρη του κόσμου και το facebook σου βρίσκει όποιον θες, πριν καλά καλά το ζητήσεις.

Έτσι, ο Ρωμαίος μας βρήκε την Ιουλιέτα του και τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά. Τα πλήκτρα γίνανε νούμερα, τα νούμερα κλήσεις και οι κλήσεις κανόνισαν την πρώτη τους επίσημη επαφή.

-Και να φανταστείς πως πίστευα ότι σου αρέσουν οι γυναίκες! Έτσι όπως σε είδα στο φεστιβάλ με το μωβ σου μαλλί και τη μπύρα στο χέρι, αλλού πήγε το μυαλό μου.

-Και γω νόμιζα ότι προτιμάς τους άντρες, Ρωμαίο, γι’ αυτό και πήγες στο Pride.

Η παρεξήγηση λύθηκε, ο έρωτας φούντωσε και οι δύο νέοι κατάλαβαν πως πρέπει να είναι μαζί. Δεν το θέλουν αυτοί, η μοίρα το θέλει.

Πολλοί φίλοι και γνωστοί της Ιουλιέτας την ρωτούσαν ‘’Μα πως άφησες τον άλλον για τον Ρωμαίο; Πως τα καταφέρνετε και είστε μαζί; Και με την ερωτική πράξη τι γίνεται;’’

Η κινητική αναπηρία του Ρωμαίου δε στάθηκε εμπόδιο!

Ο Ρωμαίος μας είχε έναν μόνιμο σύντροφο μαζί του, το αμαξίδιό. Για κακή του τύχη κάποια χρόνια πριν, μετά από ένα ατύχημα, το σώμα του έπαψε να υπακούει σε κάποια σημεία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περπατάει πια και τα χέρια του να ανταποκρίνονται κατά ένα ποσοστό μόνο. Η Ιουλιέτα, όπως και όλοι οι υπόλοιποι που τον γνωρίσαμε στην πορεία, ποτέ δεν παρατηρήσαμε παραπάνω από μερικά λεπτά αυτή του την ιδιαιτερότητα και ούτε μας ένοιαξε. Ο Ρωμαίος είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, που ζει τη ζωή του, κάνει τις βόλτες του με το αμάξι του, πηγαίνει στην δουλειά του και κέρδισε και το κορίτσι! Και πιστέψτε με, όσοι τους γνωρίσαμε, ζηλέψαμε την ευτυχία τους και ευχηθήκαμε να γνωρίζαμε και μεις έναν άνθρωπο σαν τον Ρωμαίο ή σαν την Ιουλιέτα, ασχέτως ιδιαιτερότητας.

Μπορεί, λοιπόν, ο Ρωμαίος μας να είναι , όπως θα τον αποκαλούσαμε στην καθημερινότητα μας, "ανάπηρος" σωματικά, όμως είναι απόλυτα αρτιμελής συναισθηματικά. Κάτι που στην εποχή των speed date και του Tinder, αμφιβάλλω αν μπορούν πολλοί να ισχυριστούν. Πίσω από μια instaphoto και ένα προφίλ, ο καθένας μας μεταμορφώνεται σε κάτι που θέλει να είναι, αλλά δεν τολμά.Ωστόσο, όταν έρθει η ώρα που η διαδικτυακή γνωριμία επιβάλλει την live συνάντηση, ο κόσμος φοβάται, λουφάζει και κλείνεται μέσα σ’ ένα πολύ προσωπικό προστατευτικό πλέγμα. Δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις και εξουσιάζεται από ανασφάλεια και εγωισμούς,αντί για να αφεθεί στα συναισθήματα του. Περιμένει καρτερικά την επόμενη κίνηση από διαδικτυακό του ταίρι, αλλά αρνείται να το διεκδικήσει στον πραγματικό κόσμο. Το φλερτ γίνεται με κινήσεις του αντίχειρα πάνω στην οθόνη του smartphone και όχι στα στενοσόκακα της Πλάκας. Ώσπου ο εκάστοτε εξωτερικά αρτιμελής Ρωμαίος καταλήγει ν’ αναζητά μια γρήγορη λύση σε πολλές Ιουλιέτες ή και Ρωμαίους ακόμα, γιατί φοβάται να δοθεί στο άγνωστο. Φοβάται ν’ αντικρίσει τις επιλογές του στα μάτια και να ζήσει μ’ αυτές, γιατί οι επιλογές φέρνουν τη ‘’γύμνια’’ ενώ η απραξία σε κρατά ζεστό στη σιγουριά της.

Αλλά ποιά ευτυχία γεννήθηκε με απραξία;