Πρόκειται για μια στοιχειώδη αλήθεια, την οποία όμως κανείς δε μας διδάσκει: τα αποκαλούμενα ελαττώματα και προτερήματα δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ενός και του αυτού στοιχείου του χαρακτήρα. Άλλωστε είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, όπως η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά του ίδιου ατόμου.

Πολύ συχνά κρίνουμε τους άλλους επειδή διαβλέπουμε σε εκείνους κάποιο δικό μας χαρακτηριστικό που δεν μας αρέσει ή επειδή τους ζηλεύουμε και θα θέλαμε να επιτύχουμε κι εμείς τα ίδια αποτελέσματα ή να απολαμβάνουμε τις ίδιες ανταμοιβές. Την επόμενη φορά που θα διαπιστώσετε ότι αποδοκιμάζετε κάποιον, ερευνήστε τα κίνητρά σας.

Πώς μπορούμε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε στους εαυτούς μας όπως συμπεριφερόμαστε στους φίλους μας.

Τι είναι το κοινωνικό άγχος; Το κοινωνικό άγχος, γνωστό και ως κοινωνική φοβία, αφορά τον έντονο φόβο ή τη δυσφορία που βιώνει ένα άτομο σε κοινωνικές καταστάσεις, όταν αλληλοεπιδρά με ένα άλλο άτομο ή με μια ομάδα, ή όταν πρέπει να κάνει μια δραστηριότητα μπροστά σε άλλους.

Νιώθετε άνετα με το να ζητάτε βοήθεια; Πόσο συχνά λέτε «ναι» ενώ θα θέλατε να πείτε «όχι»; Σας πληγώνει η αρνητική κριτική ή αισθάνεστε άνετα όταν τη δέχεστε; Όλα τα παραπάνω αποτελούν πτυχές συμπεριφοράς ενός ανθρώπου με αυτοπεποίθηση και διεκδικητικότητα.

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει πολλές εκφάνσεις ή συμπεριφορές στις οποίες εθιζόμαστε. Αυτές μπορούν να περιγραφούν ως τα μέσα και οι συνήθειες που αναπτύσσουμε για να αποδράσουμε από τις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής. Αποτελούν απλώς ένα άλλοθι που μας επιτρέπει να αποφύγουμε προσωρινά να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα.

Η θλίψη είναι ένα από τα βασικά συναισθήματα, και περιγράφεται ως ένας συναισθηματικός πόνος που σχετίζεται με συναισθήματα:

Ψυχαναγκασμοί: Τα ανυπόφορα "πρέπει" που εισβάλλουν στη σκέψη, οι εσωτερικοί "εκβιασμοί" του μυαλού, «εάν δεν ελέγχω το σώμα μου κάθε μέρα, δεν θα προλάβω την ασθένεια», «πρέπει να κάνω πολύωρα μπάνια, αλλιώς τα μικρόβια θα με μολύνουν», και η αστείρευτη ανάγκη για έλεγχο, αφορούν σοβαρές δυσλειτουργίες της σκέψης που έχουν την ρίζα τους στην αποφυγή ενός επικείμενου κινδύνου ή αγχογόνου παράγοντα.

Όταν κρίνεις έναν άνθρωπο, αρνείσαι να γνωρίσεις τον άνθρωπο αυτόν όπως είναι. Όταν κρίνεις κάποιον, δημιουργείς μια διαστρεβλωμένη εικόνα τού ποιος είναι πραγματικά (και μπορεί να γίνει), και η εικόνα αυτή, με τον καιρό, θα φανερωθεί έτσι στη ζωή σου.