Όπως είδαμε και στο προηγούμενο άρθρο, τα παιδιά με ΔΕΠΥ αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην προσοχή, στον αυτοέλεγχο και στη ρύθμιση της συμπεριφοράς, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει συγκρούσεις στην οικογένεια και το σχολείο (Barkley, 2015).

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) θεωρούνταν παλαιότερα παιδική νευροαναπτυξιακή διαταραχή, με την υπόθεση ότι τα συμπτώματα υποχωρούν στην ενηλικίωση.

Η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) είναι μια σύνθετη νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει περίπου το 5% των παιδιών και το 2.5% των ενηλίκων παγκοσμίως (Biederman & Faraone, 2005).

Η ψυχολογική χειραγώγηση δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είναι μια διαδικασία που επηρεάζει τη νευροβιολογία του εγκεφάλου, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο εξάρτησης και εθισμού.