Ακρόαση άρθρου......

Συναντηθήκαμε διαδικτυακά με τον Άγγελο Λεβέντη, Ψυχοθεραπευτή - Ψυχοδραματιστή, με πολυετή εμπειρία και ειδίκευση στο Ψυχικό Τραύμα, M.Ed, LGBTQI+, NARM® Trauma Certified Practitioner.

Μας μίλησε για το πώς το άγχος μπορεί να είναι σημάδι ότι επιβιώνουμε και δεν ζούμε, τη διαφορά μεταξύ των δύο, γιατί είναι σημαντικό να συμπεριλαμβάνουμε και το σώμα σε κάθε θεραπεία, για τους τρεις τύπους ομάδων που μπορεί να επηρεάζουν τη ζωή μας και το νέο του βιβλίο!

Επιπρόσθετα, μας έδωσε πρόσβαση σε ένα απόσταγμα της εργασίας του που έχει συνοψίσει σε 28 σελίδες ενός δωρεάν ebook Ψυχικής Αφθονίας “Πέρνα από την επιβίωση στη ΖΩΗ”.

ΕΡ. Ζούμε σε μία εποχή αφθονίας, παρόλα αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε καλά. Οι ψυχικές ασθένειες, το άγχος και το στρες κυριαρχούν στη ζωή μας. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;

ΑΠ. Πιστεύω ότι είμαστε πιο ενημερωμένοι από ποτέ όσον αφορά στην σπουδαιότητα της ψυχικής υγείας. Επίσης, έχουμε περισσότερα εργαλεία θεραπείας απ’ ό,τι είχε ποτέ η ανθρωπότητα.
Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν πολλά περισσότερα ερεθίσματα, πρότυπα, lifestyle. Οι επιλογές μας έχουν αυξηθεί ραγδαία. Αυτό απαιτεί από εμάς πολύ μεγαλύτερη προσοχή, συνειδητότητα και εστίαση για να μείνουμε στο μονοπάτι μας και να μη χαθούμε στα “θέλω” των άλλων.

Ζούμε καλύτερα από ποτέ κι, όμως, μοιάζει να είμαστε πιο αναστατωμένοι, μπερδεμένοι, κουρασμένοι. Νιώθουμε όλη την ώρα ανικανοποίητοι. Ότι κάτι λείπει. Ότι αυτά που κάνουμε, που έχουμε, που βιώνουμε δεν είναι αρκετά. Ότι εμείς δεν είμαστε αρκετοί. Αυτό, όμως, δεν είναι ΖΩΗ. Είναι επιβίωση.

ΕΡ. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ΖΩΗΣ και επιβίωσης;

ΑΠ. H κατάσταση επιβίωσης (survival mode) είναι μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μας σε καταστάσεις κινδύνου (πραγματικού ή φανταστικού). Όταν αντιλαμβανόμαστε μία απειλή το σώμα μας ενεργοποιεί μία σειρά από ορμονικές και νευρολογικές αλλαγές, οι οποίες μας προετοιμάζουν να "πολεμήσουμε", να "φύγουμε", να “παγώσουμε” ή να “καλοπιάσουμε” (fight, flight, freeze, fawn/people-pleasing). Όταν ζούμε σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους, στρες, ανταγωνισμού, σύγκρισης, “not good enough” και “κάτι μου λείπει” είναι σαν ζούμε μόνιμα υπό καθεστώς απειλής.

Στην επιβίωση είμαι σε εγρήγορση. Περιμένω συνεχώς κάτι να συμβεί (καλό ή κακό). Κυνηγάω διαρκώς κάτι έξω από εμένα. Δεν μπορώ να ηρεμήσω, να συνδεθώ, να νιώσω
ασφαλής. Στη ΖΩΗ αυτό το συναίσθημα του διαρκούς κυνηγητού δεν υπάρχει. Είμαι εδώ, σε σύνδεση με εμένα. Νιώθω ασφαλής, ακόμα και στο άγνωστο. Είμαι σε αρμονία και ευθυγράμμιση με το σώμα μου, τις σχέσεις μου, τα “θέλω” μου. Αποδεσμεύομαι απ’ τις εξωτερικές προσδοκίες. Είμαι πλήρης και δημιουργώ το μέλλον, ζώντας στο παρόν.

ΑΓΧΟΣ: 10 Σεμινάρια, 20 ώρες (20 Οκτωβρίου 2024 – 19 Ιανουαρίου 2025). | Διοργάνωση: PSYCHOLOGY.GR | Εγγραφή: 50 ευρώ, για συμμετοχή στο σύνολο του κύκλου σεμιναρίων | 35 ευρώ για άνεργους & φοιτητές.

ΕΡ. Μπορεί κάποιος που βρίσκεται για χρόνια στην “επιβίωση” να περάσει στη ΖΩΗ; Αν ναι, με ποιον τρόπο;

ΑΠ. Αυτή είναι μία εξαιρετική ερώτηση! Η σύντομη απάντηση είναι ότι φυσικά και γίνεται κάποιος να περάσει στη ΖΩΗ! Και όλο και περισσότεροι άνθρωποι το κάνουν, συνειδητά! Η απολαυστική ΖΩΗ δεν είναι μύθος του Instagram! Υπάρχει!

Το πώς γίνεται, όμως, αυτή η μετάβαση είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω σε λίγες μόνο φράσεις. Για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται, έχω φτιάξει ένα δωρεάν mini course με
αυτό το θέμα. Περιλαμβάνει ένα ebook Ψυχικής Αφθονίας & 6 Αφυπνιστικά emails που δίνουν όλες τις απαντήσεις.

Είναι ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος ν’ αναγνωρίσει κανείς τι τον κρατάει στον πόνο, την στασιμότητα και την επιβίωση και ν’ ανακαλύψει τα 4 βήματα για να περάσει στη ΖΩΗ!
Μπορεί να το αποκτήσει κάποιος δωρεάν με το που μπει στο site μου, angelosleventis.gr

ΕΡ: Είσαι Ψυχοθεραπευτής - Ψυχοδραματιστής με ειδίκευση στο Ψυχικό Τραύμα NARM® Trauma Certified Practitioner. Μπορείς να μας πεις τι είναι το NARM™;

Στις Σκιές του έρωτα: τα μάτια που με κοίταξαν
Μια υπαρξιακή προσέγγιση για τις σχέσεις, τον έρωτα, την αγάπη, τον σεξουαλικό πόθο.
Συγγραφέας: Πέτρος Θεοδώρου, Εκδόσεις: PSYCHOLOGY.GR

ΑΠ: Το NARM™, Νευροθυμικό Σχεσιακό Μοντέλο (NeuroAffective Relational Model) είναι μία ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που αντιμετωπίζει το Σύνθετο Ψυχικό Τραύμα (C-PTSD),
συμπεριλαμβάνοντας το τραύμα πρόσδεσης, το σχεσιακό και αναπτυξιακό τραύμα.

Εστιάζει στα ασυνείδητα μοτίβα αποσύνδεσης που έχουν επίδραση στην ταυτότητα, τα συναισθήματα, τη φυσιολογία, τη συμπεριφορά και τις σχέσεις μας.
Η σημαντική διαφορά από άλλες μεθόδους είναι ότι διερευνά τραυματικές εμπειρίες που συνέβησαν στα πρώτα χρόνια ζωής, μέσα απ’ τη σύνδεση με το “εδώ και τώρα” και την
ενσώματη εμπειρία. Δεν μένει στη διανοητική - εγκεφαλική προσέγγιση αλλά συμπεριλαμβάνει το σωματικό αποτύπωμα των εμπειριών.

ΕΡ: Και στις υπόλοιπες υπηρεσίες σου χρησιμοποιείς την ενσώματη εμπειρία, σωστά;

ΑΠ: Πολύ σωστά! Για μένα είναι πολύ σημαντικό να μην αφήνουμε απ’ έξω το σώμα. Ειδικά στη σημερινή εποχή που μοιάζει να έχουμε αποσυνδεθεί με το σώμα μας και να ζούμε μόνο στο μυαλό. Το σώμα δίνει απαντήσεις που δεν βρίσκουμε πουθενά αλλού.

ΕΡ: Ξέρω ότι έχεις μια ιδιαίτερη αγάπη στο Ψυχόδραμα. Γιατί;

Από μικρός λάτρευα την τέχνη, τη μουσική, το θέατρο. Ως φοιτητής μπήκα σε πολλές θεατρικές ομάδες, έκανα μαθήματα, ανέβαζα παραστάσεις, έπαιζα ρόλους!
Όταν ανακάλυψα ότι υπάρχει μία θεραπευτική μέθοδος στην οποία διαδραματίζεις τους ρόλους που θέλεις σε ένα ασφαλές ομαδικό πλαίσιο και με αυτό αλλάζεις την πλοκή…στην πραγματική ζωή σου…ενθουσιάστηκα!

Το Ψυχόδραμα λειτουργεί σαν τη χριστουγεννιάτικη ιστορία του Εμπενίζερ Σκρουτζ. Μπορείς να “τηλεμεταφερθείς” σε οποιαδήποτε στιγμή θέλεις ώστε να μετουσιώσεις και να αλλάξεις το αφήγημα στο εδώ και τώρα! Και όλα αυτά, μέσα απ’ την ενσώματη εμπειρία, τη θεατρική αναπαράσταση και βιωματικά θεραπευτικά παιχνίδια!

Το Ψυχόδραμα ήταν ο λόγος που έδωσα ξανά Πανελλήνιες, άλλαξα την επαγγελματική μου πορεία και έγινα Ψυχοθεραπευτής!

ΕΡ: Και τις θεραπευτικές ομάδες;

Οι ομάδες είναι η σύνδεσή μας με τους άλλους ανθρώπους. Και στη ζωή συμβαίνει το εξής ενδιαφέρον: Υπάρχουν ομάδες-αγέλες που μπορεί να μας κατασπαράξουν - όπως πολλοί
μπορεί να βιώσαμε τις κλίκες στο σχολείο. Ομάδες-κοπάδια που μπορεί να μας κάνουν να χάσουμε τον εαυτό μας, μόνο και μόνο για ν’ ανήκουμε. Και ομάδες-παρέες που μας κάνουν
να βρίσκουμε τον εαυτό μας! Και να επιστρέφουμε στην αλήθεια μας.

Οι θεραπευτικές ομάδες ανήκουν στην τελευταία κατηγορία και είμαι πολύ περήφανος που μπορώ να φέρνω κοντά ανθρώπους και να τους προσφέρω τον χώρο, τα εργαλεία και το ασφαλές πλαίσιο γι’ αυτή τη μαγική σύνδεση - επιστροφή στον αυθεντικό εαυτό, είτε δια ζώσης στο χώρο στο Γουδί - Κέντρο Αθήνας είτε διαδικτυακά που συνδέονται και από όλη την Ελλάδα και από χώρες του εξωτερικού και δημιουργείται μία θεραπευτική αγκαλιά για όλους.

ΕΡ: Γνωρίζω ότι γράφεις το πρώτο σου βιβλίο αυτή την περίοδο. Αληθεύει;

ΑΠ: Ναι! Και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό! Είναι κάτι που ήθελα πολύ να δοκιμάσω. Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μία ολόκληρη θεραπευτική διαδικασία από μόνη της. Σε βγάζει απ’ τη ζώνη άνεσής σου, σε κάνει ν’ αμφισβητείς τον εαυτό σου και ό,τι γνώριζες γι’ αυτόν.

Για να γραφτεί και να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο χρειάζεται να εμπιστευτείς: Τον εαυτό σου, το άγνωστο, τη διαδικασία. Να εξασκηθείς στο να νιώθεις οικεία με το ανοίκειο και στο ότι είσαι ασφαλής ακόμα κι αν δεν έχεις τον έλεγχο ή δεν ξέρεις καν τον προορισμό. Αυτό συνένη σε εμένα, κι αυτό είναι ΖΩΗ.

ΕΡ: Μπορείς να μας πεις τι πραγματεύεται;

ΑΠ: Το μόνο που μπορώ να αποκαλύψω αυτή τη στιγμή είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο εσωτερικής αφύπνισης & ψυχικής αφθονίας. Σκοπός του είναι ο αναγνώστης να καθρεπτίσει ό,τι χρειάζεται να μετουσιώσει τη στιγμή που το διαβάζει. Και να βρει εργαλεία για να ξεκινήσει τη μετουσίωση, τη μεταμόρφωση και την επιστροφή στην αλήθεια του. Στη ΖΩΗ.

ΕΡ: Πώς μπορεί κάποιος να σε βρει;
ΑΠ: Η πιο ενεργή καθημερινή παρουσία είναι στο Instagram μου:
https://www.instagram.com/angelosleventis/