Η Παιγνιοθεραπεία ως μορφή θεραπείας και τα οφέλη της στο ψυχικό τραύμα των παιδιών

Ακρόαση άρθρου......

Το παιχνίδι είναι η γλώσσα του μικρού παιδιού και τα παιχνίδια είναι οι λέξεις...

Επειδή το παιχνίδι είναι μια σημαντική διέξοδος μέσω της οποίας τα παιδιά δείχνουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους, είτε έχουν λόγια είτε όχι, ένας κλάδος θεραπείας έχει αναπτυχθεί γύρω από την κατανόηση των παιδιών και των αναγκών τους, παρατηρώντας το παιχνίδι τους και βοηθώντας στην επίλυση προβλημάτων μέσω του παιχνιδιού.

Η παιγνιοθεραπεία απευθύνεται συνήθως σε παιδιά ηλικίας 3 έως 11 ετών που έχουν κοινωνικές, συναισθηματικές ή συμπεριφορικές δυσκολίες. Η παιγνιοθεραπεία είναι πραγματική θεραπεία που διεξάγεται μέσω του παιχνιδιού.

Η παιγνιοθεραπεία είναι για τα παιδιά ό,τι η συμβουλευτική για τους ενήλικες. Χρησιμοποιεί το παιχνίδι, το φυσικό μέσο έκφρασης των παιδιών, για να τα βοηθήσει να εκφράσουν τα συναισθήματά τους πιο εύκολα μέσω των παιχνιδιών αντί των λέξεων.

Ιστορία και ανάπτυξη της παιγνιοθεραπείας

Αν και μερικές από τις παλαιότερες θεωρίες και μεθόδους που αναφέρονται παρακάτω δεν εφαρμόζονται πλέον και μπορεί να μην είναι αποδεκτές με βάση την τρέχουσα έρευνα και τα ηθικά πρότυπα, έπαιξαν ρόλο στην προώθηση της παιγνιοθεραπείας στο βαθμό που θεωρείται πλέον μια καθιερωμένη θεραπευτική προσέγγιση.

Σημαντικοί για την ανάπτυξη της θεραπείας αλλά και τη συνεισφορά τους στον τομέα είναι:

Η Hermine Hug-Hellmuth, η οποία θεωρείται ευρέως ως η πρώτη ψυχαναλύτρια στον κόσμο που ειδικεύτηκε στη θεραπεία παιδιών και ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε το παιχνίδι ως μορφή θεραπείας. Το 1921, εισήγαγε μια επίσημη διαδικασία παιγνιοθεραπείας παρέχοντας στα παιδιά τα απαραίτητα υλικά για να εκφραστούν. Υυποστήριξε τη χρήση του παιχνιδιού για την ανάλυση των παιδιών.

Η Melanie Klein, η οποία χρησιμοποίησε το παιχνίδι ως αναλυτικό εργαλείο καθώς και ως μέσο για να προσελκύσει τα παιδιά με τα οποία εργαζόταν στη θεραπεία. Η Κλάιν πίστευε ότι το παιχνίδι παρείχε εικόνα στο ασυνείδητο ενός παιδιού.

Η Anna Freud, η οποία παρουσίασε θεωρητικά επιχειρήματα για τη χρήση του παιχνιδιού ως μέσου για την οικοδόμηση μιας θετικής σχέσης μεταξύ του παιδιού και του θεραπευτή, επιτρέποντας έτσι στον θεραπευτή καλύτερη πρόσβαση στις εσωτερικές σκέψεις και συναισθήματα του παιδιού.

Ο Carl Rogers , ο οποίος ανέπτυξε την προσωποκεντρική θεραπεία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1940 και του 1950. Αυτός ο τύπος θεραπείας τονίζει τη σημασία της γνησιότητας, της εμπιστοσύνης και της αποδοχής στη θεραπευτική σχέση.

Η Virginia Axline, η οποία ανέπτυξε μη κατευθυντική παιγνιοθεραπεία τροποποιώντας την προσέγγιση του Rogers σε μια τεχνική παιγνιοθεραπείας που ήταν πιο κατάλληλη για παιδιά.

Ο Roger Phillips, ο οποίος πρότεινε την ιδέα να συνδυαστεί η γνωσιακή θεραπεία και η παιγνιοθεραπεία στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η γνωσιακή συμπεριφορική παιχνιδοθεραπεία έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία παιδιών από δύο ετών και πάνω.

Η Νευροεπιστήμη πίσω από τη σημασία του παιχνιδιού

Αν και το παιχνίδι συχνά θεωρείται απλώς ένας τρόπος χαλάρωσης των ατόμων, ιδιαίτερα των παιδιών, η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει ότι το παιχνίδι είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού.

Μελέτες δείχνουν ότι τα νεογέννητα μωρά διαθέτουν δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα. Ωστόσο, αυτά τα νεαρά κύτταρα δεν διαθέτουν την περίπλοκη νευρωνική διασύνδεση που είναι χαρακτηριστική ενός ώριμου, πλήρως λειτουργικού ανθρώπινου εγκεφάλου.

Η νευροεπιστήμη έχει αποκαλύψει ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης του εγκεφάλου λαμβάνει χώρα μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής ενός παιδιού και η πράξη του παιχνιδιού συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη των διασυνδέσεων μεταξύ των νευρώνων. Αυτοί οι νευρικοί σύνδεσμοι παίζουν σημαντικό ρόλο σε βασικούς τομείς της ζωής του παιδιού, όπως η μάθηση, η κοινωνική ανάπτυξη, η συναισθηματική ανάπτυξη και η μνήμη.

Που χρησιμοποιείται η Παιγνιοθεραπεία

Οι γονείς μερικές φορές πιστεύουν ότι η παιγνιοθεραπεία είναι «απλώς παιχνίδι». Αλλά το παιχνίδι είναι σημαντικό για τα παιδιά. Όχι μόνο το παιχνίδι μπορεί να είναι ένα παράθυρο στον εσωτερικό τους κόσμο, αλλά μπορούν να συμβούν πολλά που είναι θεραπευτικά και δεν πρέπει να απορρίπτονται μόνο και μόνο επειδή διεξάγεται μέσω του παιχνιδιού. Τα παιδιά μπορούν να ανακαλύψουν τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς που τα βοηθούν να ανθίσουν.

Η παιγνιοθεραπεία είναι χρήσιμη για παιδιά που βρίσκονται σε στενοχώρια για κάποιο λόγο, που εμφανίζουν προβλήματα συμπεριφοράς ή που έχουν βιώσει μια δραματική αναστάτωση στη ζωή τους, όπως ο θάνατος ενός γονέα ή το διαζύγιο γονέων . Συχνά χρησιμοποιείται όταν τα παιδιά αντιμετωπίζουν σοβαρές ιατρικές διαδικασίες ή παλεύουν με χρόνιες ασθένειες και πολλά νοσοκομεία για παιδιά προσφέρουν παιγνιοθεραπεία.

Η παιγνιοθεραπεία θεωρείται χρήσιμη για παιδιά που έχουν βιώσει σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση ή για εκείνα που έχουν υποστεί εκφοβισμό. Έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει σε παιδιά που έχουν βιώσει πόλεμο και άλλες φρικαλεότητες. Τα παιδιά που είναι επίμονα λυπημένα ή ανήσυχα μπορούν να βρουν την παιγνιοθεραπεία ως έναν ασφαλή και εμπιστευτικό τρόπο για να λύσουν τα προβλήματά τους, όπως και εκείνα που είναι θυμωμένα ή δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στην αλλαγή.

Η παιγνιοθεραπεία χρησιμοποιείται επίσης μερικές φορές με ενήλικες. Το παιχνίδι ρόλων, για παράδειγμα, είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται ευρέως στην παιγνιοθεραπεία που ενσωματώνεται επίσης σε τέτοιες τυπικές θεραπείες ενηλίκων όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Η δημιουργική γραφή, η μουσική και η τέχνη μπορούν όλα να προσαρμοστούν για θεραπευτικούς σκοπούς.

Πώς λειτουργεί η Παιγνιοθεραπεία

Μια τυπική συνεδρία μπορεί να διαρκέσει 30-45 λεπτά και μπορεί να διεξαχθεί είτε μόνο με ένα παιδί, είτε σε ομάδες.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο θεραπευτής δημιουργεί ένα άνετο, ασφαλές περιβάλλον στο οποίο επιτρέπεται στο παιδί να παίζει με όσο το δυνατόν λιγότερα όρια.

Αυτός ο χώρος παροχής συμβουλών αναφέρεται συχνά ως αίθουσα παιχνιδιών και είναι εξοπλισμένος με μια επιλογή από ειδικά επιλεγμένα παιχνίδια που έχουν σκοπό να ενθαρρύνουν το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του και να αναπτύξει πιο υγιείς συμπεριφορές.

Οι αλληλεπιδράσεις του παιδιού με αυτά τα παιχνίδια ουσιαστικά χρησιμεύουν ως συμβολικές λέξεις του παιδιού. Αυτό επιτρέπει στον θεραπευτή να μάθει για συγκεκριμένες σκέψεις και συναισθήματα που ένα παιδί μπορεί να είναι δύσκολο ή αδύνατο να εκφράσει λεκτικά.

Τα παιχνίδια που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνουν ένα sandbox με σχετικά μικροσκοπικά ειδώλια, υλικά τέχνης, Lego ή άλλα παιχνίδια κατασκευής, κοστούμια ή άλλα ρούχα, λούτρινα ζωάκια, κούκλες, κουκλόσπιτο με μικροσκοπικά έπιπλα, μαριονέτες, αθλητικό εξοπλισμό εσωτερικού χώρου και άλλα παιχνίδια εσωτερικού χώρου. Ο θεραπευτής μπορεί επίσης να ενσωματώσει τη χρήση εργαλείων και τεχνικών όπως ο πηλός, η θεραπευτική αφήγηση, η μουσική, ο χορός και η κίνηση, το δράμα/παιχνίδι ρόλων και η δημιουργική οπτικοποίηση.

Στην αρχή τα παιδιά που βρίσκονται σε θεραπεία επιτρέπεται γενικά να παίζουν όπως θέλουν. Καθώς η θεραπεία προχωρά, ο θεραπευτής μπορεί να αρχίσει να εισάγει συγκεκριμένα αντικείμενα ή δραστηριότητες παιχνιδιού που σχετίζονται με τα ζητήματα που αντιμετωπίζει το παιδί. Η παιγνιοθεραπεία μπορεί να ωφελήσει το παιδί με διάφορους τρόπους, όπως η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας, η προώθηση της θεραπείας από τραυματικά γεγονότα, η διευκόλυνση της έκφρασης συναισθημάτων, η ενθάρρυνση της ανάπτυξης θετικών δεξιοτήτων λήψης αποφάσεων, η εισαγωγή νέων τρόπων σκέψης και συμπεριφοράς, η εκμάθηση επίλυσης προβλημάτων, η ανάπτυξη καλύτερων κοινωνικών δεξιοτήτων και η διευκόλυνση της επικοινωνίας προσωπικών προβλημάτων ή ανησυχιών.

Η παιγνιοθεραπεία μπορεί να είναι μη κατευθυντική ή κατευθυντική.

Η μη κατευθυντική παιγνιοθεραπεία βασίζεται στην ιδέα ότι εάν επιτραπούν οι βέλτιστες θεραπευτικές συνθήκες και η ελευθερία να παίξουν, τα παιδιά στη θεραπεία θα μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα μόνα τους. Αυτή η προσέγγιση θεωρείται μη παρεμβατική, καθώς υπάρχει ελάχιστη οδηγία από τον θεραπευτή σχετικά με το πώς ένα παιδί πρέπει να συμμετέχει στο παιχνίδι.

Η κατευθυνόμενη παιγνιοθεραπεία περιλαμβάνει πολύ μεγαλύτερη συμβολή από τον θεραπευτή και βασίζεται στην πεποίθηση ότι μπορούν να επιτευχθούν ταχύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα από ό,τι στις μη κατευθυντήριες συνεδρίες παιγνιοθεραπείας.

Παιγνιοθεραπεία και τραύμα

Τα περισσότερα παιδιά θα βιώσουν κάποιου είδους δυσάρεστο γεγονός κατά την παιδική τους ηλικία. Αν και είναι αγχωτικά, συχνά δύσκολα στην αντιμετώπιση και αξίζουν βοήθεια, δεν θεωρούνται τραύματα.

Ένα γεγονός (ή μια σειρά γεγονότων) θεωρείται τραύμα όταν αφήνει ένα παιδί να αισθάνεται αβοήθητο και ανίκανο να το αντιμετωπίσει.

Τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά σε ένα τραύμα ανάλογα με την προσωπικότητα, την ηλικία, τις προηγούμενες εμπειρίες και την υποστήριξη γύρω τους. Ωστόσο, όταν ένα παιδί είναι τραυματισμένο, επηρεάζεται ολοκληρωτικά  (Μυαλό, σώμα, πνεύμα και σχέσεις με τους άλλους).

Το παιδικό τραύμα μπορεί να προκύψει από ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική κακοποίηση, παραμέληση, χωρισμό γονέων, κατάχρηση ουσιών, ψυχικές ασθένειες, εκφοβισμό και σωματική επίθεση.

Κατά τη διάρκεια της τραυματικής φάσης, το λεκτικό μέρος του εγκεφάλου "κλείνει". Η εμπειρία αποθηκεύεται σε ένα αισθητηριακό επίπεδο όπου οι λέξεις γίνονται απρόσιτες. Η βιωματική φύση του παιχνιδιού επιτρέπει σε αυτές τις αναμνήσεις να εκφραστούν και να εξερευνηθούν με μη λεκτικό τρόπο που μεταφράζεται σε λεκτική αφήγηση από ειδικούς θεραπευτές.

Το τραύμα επηρεάζει όλες τις πτυχές της φυσιολογικής και ψυχολογικής ανάπτυξης ενός παιδιού, γι’ αυτό ένα παιδί με τραύμα μπορεί να δυσκολεύεται να ρυθμίσει τα συναισθήματά του, να διαχειριστεί τον έλεγχο των παρορμήσεων ή να επικοινωνήσει τα συναισθήματά του.

Το παιχνίδι ως μορφή θεραπείας χρησιμοποιείται για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να αντιμετωπίσουν άμεσα το ανεπίλυτο τραύμα τους και να κατανοήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο με έναν διασκεδαστικό, διεγερτικό τρόπο.

Εάν εμείς, οι ενήλικες, αντιμετωπίζουμε κάποια συναισθηματικά ή ψυχικά προβλήματα μπορεί να συνειδητοποιήσουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μπορούμε να μοιραστούμε τη συναισθηματική μας κατάσταση με άλλους. Τα παιδιά, ιδιαίτερα τα πολύ μικρά σε ηλικία, δεν είναι σε θέση να το κάνουν αυτό. Τα περισσότερα από αυτά υστερούν στη λεκτική έκφραση. Μερικά από αυτά μπορεί να αισθάνονται ντροπή ενώ κάποια μπορεί να μην αισθάνονται άνετα στο να μοιραστούν την ψυχική τους κατάσταση με άλλους.

Εάν το παιδί δεν είναι σε θέση να εκφράσει λεκτικά τις συγκρούσεις, η παιγνιοθεραπεία σε ομαδικό περιβάλλον παρέχει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη δημιουργία ασφαλών σχέσεων με συνομηλίκους που έχουν παρόμοιες τραυματικές εμπειρίες.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της Παιγνιοθεραπείας στην αντιμετώπιση του τραύματος;

• Το παιχνίδι είναι ο φυσικός τρόπος επικοινωνίας των παιδιών. Η Παιγνιοθεραπεία επιτρέπει στα παιδιά να χρησιμοποιούν το παιχνίδι για να αντιμετωπίσουν προβλήματα.
• Τα παιδιά αντιδρούν φυσικά στο τραύμα παίζοντας. Η παιγνιοθεραπεία διευκολύνει αυτή τη φυσική απόκριση και διασφαλίζει ότι το παιχνίδι είναι θεραπευτικό και ασφαλές.
• Το παιχνίδι επιτρέπει στα παιδιά να αποστασιοποιηθούν από το τραυματικό γεγονός μέσω συμβολικού παιχνιδιού αντί να αντιμετωπίσουν άμεσα το τραύμα. Αυτό παρέχει μια πολύ πιο ήπια και ασφαλέστερη προσέγγιση από ορισμένες άλλες θεραπείες.
• Το παιχνίδι παρέχει στα παιδιά ασφάλεια, η οποία τους επιτρέπει να εκφράζουν και να εξερευνούν τα πιο εσωτερικά συναισθήματα και τα τρωτά τους σημεία.
• Η παιγνιοθεραπεία επιτρέπει στα παιδιά να θεραπεύσουν το τραύμα με τον δικό τους ρυθμό, με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, διασφαλίζοντας ότι δεν θα ξανατραυματιστούν.

Είναι σύνηθες για τους γονείς να αναρωτιούνται εάν η παιγνιοθεραπεία αξίζει το χρόνο και τα χρήματα. Μπορεί να φανεί δύσκολο να πιστεύψουμε ότι το παιχνίδι προσφέρει πολλά στη συναισθηματική θεραπεία. Όμως οι μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η παιγνιοθεραπεία μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική για τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Βιβλιογραφία/Πηγές:

1. What is playtherapy?
2. verywellfamily.com
3. Play therapy/Psychologytoday: psychologytoday.com/us/therapy-types/play-therapy
4. Play therapy: goodtherapy.org/learn-about-therapy/types/play-therapy
5. Play therapy activities for a child with trauma:thefca.co.uk/what-is-trauma/play-therapy-for-trauma/
6. Trauma and play therapy-Play therapy Melbourne: playtherapymelbourne.com/trauma-and-play-therapy/