Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής μας που συχνά μας συνοδεύει σε διάφορες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα όταν βιώνουμε μια νέα και πρωτόγνωρη εμπειρία ή όταν ανυπομονούμε για ένα ευχάριστο γεγονός. Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι βιώνουν έντονο άγχος που επηρεάζει σημαντικά τις καθημερινές τους δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής τους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να μπορούν να ελέγξουν τα περισσότερα πράγματα, αν όχι τα πάντα, στη ζωή τους. Η (ψευδ)αίσθηση του ελέγχου δίνει δύναμη, όμως αντίστοιχα απογοητευτική είναι η συνειδητοποίηση ότι ο έλεγχος των πάντων δεν είναι εφικτός.

Ο όρος «πάλη ή φυγή» πρωτοχρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Αμερικανό φυσιολόγο, Walter Cannon ώστε να περιγράψει την αντίδραση οργανισμών κάτω από αγχογόνες συνθήκες.

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κοιμηθούν σε νέα περιβάλλοντα. Ακόμη και αν είναι σπίτι φίλων, μπορεί να προτιμήσουν να μην κοιμηθούν καθόλου ή να φύγουν πολύ αργά, παρά να μείνουν για ύπνο εκεί. Άλλοι, δε μπορούν να κοιμηθούν σε μέρη όπως αεροδρόμιο, μέσα μεταφοράς, την αίθουσα αναμονής νοσοκομείου ή άλλους συμβατικούς χώρους. Φυσικά αυτός δεν θα ήταν και ο πιο άνετος ύπνος έτσι κι αλλιώς, αλλά τα άτομα αυτά έχουν ακόμη πιο περίπλοκα ζητήματα.

Oλοι μας έχουμε νιώσει ένα ζηλότυπο τσιμπηματάκι σε κάποιο σημείο στη ζωή μας. Μια μικρή δόση ζήλιας σε μια συντροφική, επαγγελματική, φιλική, οικογενειακή σχέση είναι φυσιολογική. Παρά το ότι μιλάμε για ένα φυσιολογικό συναίσθημα, μπορεί μεγεθυμένο και εκτός ελέγχου να γίνει εξαιρετικά οδυνηρό.

Είναι μία τυπική μέρα, πηγαίνεις στη δουλειά σου, βρίσκεσαι με τους φίλους σου, ή απλά περπατάς στο δρόμο, όλα είναι κανονικά και ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς κανέναν εμφανή λόγο η καρδιά σου αρχίζει να χτυπά γρήγορα, σε λούζει κρύος ιδρώτας, ή μπορεί να ζεσταίνεσαι, τα πάντα αρχίζουν να σκοτεινιάζουν, ζαλίζεσαι και σε πιάνει ναυτία, το έδαφος κάτω από τα πόδια σου γίνεται ασταθές και ψάχνεις κάπου να ακουμπήσεις, να βρεις ένα σταθερό σημείο αναφοράς.

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη των Xiang και συν. (2020), μέχρι στιγμής η φροντίδα της ψυχικής υγείας για τους ασθενείς αλλά και τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας που επηρεάστηκαν άμεσα από την επιδημία του κορωνοιού (2019 - nCoV) έχει μελετηθεί ανεπαρκώς, αν και η Εθνική Επιτροπή Υγείας της Κίνας κοινοποίησε τις βασικές αρχές για επεμβάσεις ψυχολογικής κρίσης έκτακτης ανάγκης για τη πνευμονία 2019-nCoV στις 26 Ιανουαρίου του 2020. (NHCC, 2020)

Η γνώση της νευροβιολογίας του τραύματος μπορεί να οδηγήσει στην αποτελεσματική θεραπεία και ανάκαμψη του ατόμου. Η ανεπίλυτη διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να αφήσει τον άνθρωπο συναισθηματικά πολύ φορτισμένο και να τον κάνει να κλειστεί στον εαυτό του.

Ελάχιστοι από εμάς περνούμε έστω και μια εβδομάδα της ζωής μας, χωρίς να βιώσουμε το συναίσθημα του άγχους ή του φόβου. Στις αγχώδεις διαταραχές, τόσο το άγχος όσο και ο φόβος παίζουν σημαντικό ρόλο. Το άγχος ορίζεται ως η ανησυχία γύρω από ένα πρόβλημα που το άτομο προσδοκά ότι θα προκύψει, ενώ αντίθετα, ο φόβος ορίζεται ως η αντίδραση σε ένα άμεσο κίνδυνο.

Τι είναι η κρίση πανικού.
Η κρίση πανικού ή διαταραχή πανικού είναι μια ξαφνική εκδήλωση άγχους ή φόβου σε υπέρμετρο βαθμό. Πρόκειται για μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα, τα οποία συνήθως εντείνουν περαιτέρω το άγχος και τον πανικό.

Η διαταραχή πανικού αποτελεί μια από τις πιο συχνές και επώδυνες ψυχικές παθήσεις του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.Οι κρίσεις πανικού είναι επεισόδια έντονου άγχους και φόβου όπου ο ασθενής βιώνει έντονα ψυχικά αλλά και σωματικά συμπτώματα. Μπορούν να διαρκέσουν από μερικά λεπτά εώς και μερικές ώρες, εμφανίζονται απροειδοποίητα και η αιτία μπορεί να μην είναι συνειδητά γνωστή.

Πάντα αγαπούσα τη δουλειά μου. Ξέρω ότι δεν θα βγάλω πολλά χρήματα αλλά δεν με απασχολεί. Σκεφτόμουνα ότι μου άρεσε να δουλεύω σε αυτό το μαγαζί με τα ρούχα, και να επικοινωνώ με τον κόσμο. Με ρωτάνε για το τι ρούχα να επιλέξουν και τους βοηθάω όσο μπορώ να επιλέξουν τα κατάλληλα ρούχα. Ξαφνικά πριν ένα χρόνο άρχισαν τα πράγματα να αλλάζουν.

Πιθανολογείται πως η λέξη πανικός προέρχεται από το όνομα του θεού Παν, γιου του Ερμή, ο οποίος μεταμφιεζόταν και τρομοκρατούσε τους ανυποψίαστους διαβάτες.

Οι ρυθμοί της ζωής μας γίνονται όλο και περισσότερο πιεστικοί. Βαλλόμαστε συνεχώς από προκλήσεις και νέα δεδομένα. Τα παραπάνω εντοπίζονται στις πτυχές τόσο της προσωπικής όσο και της επαγγελματικής ζωής.

Το πάγωμα από φόβο είναι μία από τις φυσιολογικές αντιδράσεις απέναντι στην απειλή: οι άλλες είναι η πάλη και η φυγή. Τα ζώα όταν έρθουν αντιμέτωπα με έναν κίνδυνο, συνεκτιμώντας τις δυνάμεις τους με την φυλογενετική τους ευφυΐα, θα παλέψουν, θα τραπούν σε φυγή ή θα ακινητοποιηθούν σαν πεθαμένα.

Ο ερπετοειδής εγκέφαλος [1] του ανθρώπου όταν θα βρεθεί απέναντι στην αιφνίδια σωματική απειλή θα λειτουργήσει με παρόμοιο τρόπο.

Πώς ξεκινάμε να εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας στη συναισθηματική νοημοσύνη; Μα εκπαιδεύοντας την προσοχή μας. Αυτό ίσως φανεί λίγο περίεργο στην αρχή. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει η προσοχή με τις συναισθηματικές δεξιότητες;

Η λέξη στρες προέρχεται από το λατινικό stringere, που σημαίνει συμπιέζω-σφίγγω. Πρόκειται για μια λέξη που στοιχειώνει πολλούς ανθρώπους εκεί έξω, όντας η μεγαλύτερη μάστιγα διαταραχών ψυχικής υγείας, μαζί με το άγχος και την κατάθλιψη. Μια από τις συνηθέστερες παρερμηνείες σχετικά με το στρες είναι η τάση των ανθρώπων να το συγχέουν με το άγχος.

Ως ανθρώπινα όντα γεννιόμαστε σε έναν κόσμο όπου χρειάζεται να αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους ανθρώπους και με το περιβάλλον που ζούμε, ώστε να επιβιώσουμε βιολογικά και ψυχολογικά.

Το Νευρικό μας Σύστημα διαθέτει πολύπλοκους και θαυμαστούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την αντίληψη του περιβάλλοντος και την αντίληψη της ύπαρξης και αλληλεπίδρασής μας μέσα σε αυτό ως μοναδικά, ξεχωριστά άτομα. Αποτελεί επίσης τη βάση των ψυχικών μας λειτουργιών και το κέντρο ελέγχου όλων των οργάνων του σώματος μας, καθώς ρυθμίζει τη μεταξύ τους αρμονική συνεργασία.

Η καθημερινότητα στις σύγχρονες πόλεις είναι συνυφασμένη με το άγχος. Συχνά νιώθουμε να κατακλυζόμαστε από άγχος στη δουλειά, στο δρόμο, στις κοινωνικές συναναστροφές. Ένα πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι βιώνουμε άγχος.

Το άγχος είναι ένα ακόμα συναίσθημα που μοιάζει πολύ με το φόβο, τόσο στα συμπτώματα του, όσο και στη λειτουργία του. Μας προετοιμάσει για κάποιο επικείμενο κίνδυνο. Το όλο «σύστημα» είναι κατάλοιπο των προγόνων μας που ζούσαν στα σπήλαια.