Απάντηση στην αγένεια που δέχεται μια χωρισμένη μητέρα

Ακρόαση άρθρου......

Βιωματικό το σημερινό άρθρο μου, μιας και ήμουν παρούσα σε ένα περιστατικό, με πρωταγωνιστές, μια κοπέλα και έναν αγενή μεσήλικα.

Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή.

Βρέθηκα μια Κυριακή μεσημέρι σε ένα μνημόσυνο και καθόμουν στον καφέ που προσφέρουν. Δίπλα μου ήταν ένα ζευγάρι. Η κοπέλα φαινόταν πως απλά συνόδευε το σύντροφό της στο μνημόσυνο και δε γνώριζε κανέναν εκεί. Απέναντί της, έκατσαν ο γαμπρός και η αδελφή του συντρόφου της.

Έχοντας τη διαστροφή της ειδικότητάς μου, παρατηρούσα τους ανθρώπους, τις εκφράσεις και τον τρόπο που επικοινωνούσαν. Ο μεσήλικας κύριος με τη σύζυγό του, είχε ένα εκτόπισμα κλασσικά πατριαρχικό και με εκείνη την έπαρση του: “Έχω καταφέρει να είμαι κάποιος στην κοινωνία”. Αυτό το “κάποιος", ανέκαθεν με απασχολούσε και με προβλημάτιζε, μιας και θεωρώ ακράδαντα, ότι είναι η πηγή του κακού ειδικά στην ελληνική κοινωνία.

Παρατηρούσα λοιπόν τον τρόπο που επικοινωνούσαν και άθελά μου άκουγα και τη συζήτηση, μιας και ήταν δίπλα μου. Ως θέμα συζήτησης είχαν για ένα άσχετο νεαρό ζευγάρι, που χώρισαν εξαιτίας της παρέμβασης της μητέρας του αγοριού, κρίνοντας η ίδια ότι η κοπέλα δεν ήταν κατάλληλη για το γιο της.

Η κοπέλα δίπλα μου λοιπόν, πολύ διακριτικά και λιτά, είπε την άποψή της, την οποία παρεμπιπτόντως και εγώ επικρότησα απόλυτα. Είπε χαρακτηριστικά “τυχερή, γλίτωσε” υπονοώντας ότι αν είναι να είχε σχέση με κάποιον που η γνώμη της μητέρας του, καθορίζει τις επιλογές του, καλύτερα να μην είχε σχέση μαζί του.

Και ξαφνικά ο μεσήλικας άρχισε να υψώνει τον τόνο της φωνής του, και να λέει με επιτακτικό τρόπο, πως αυτό που ακούει είναι λάθος, πως ο ίδιος θα επιβάλλει τη γνώμη του στα παιδιά του, γιατι αυτός ξέρει,  και πως αυτά (τα παιδιά), είναι άβγαλτα και χωρίς εμπειρίες και πως ο ίδιος έχει κάνει θυσίες για να τα μεγαλώσει και δε θα του τα πάρει μια οποιαδήποτε! Το αστείο είναι πως και η συμβία του, επικροτούσε αυτήν την τοποθέτηση.

Άναυδη, παρακολουθούσα το μονόλογο του "πάτερ φαμίλια", ο οποίος ήταν σε οίστρο ομολογουμένως και η κοπέλα δίπλα μου ψέλισε δειλά, “καλύτερα όλοι όσοι μεγαλώνουμε παιδιά να μην είμαστε απόλυτοι και να δείχνουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά μας”.

Εκεί άρχισε η απόλυτη παραφροσύνη. Ο μεσήλικας πήρε ακόμα πιο πολύ φόρα και άρχισε να μονολογεί, ότι  αυτός έχει δημιουργήσει μια δεμένη οικογένεια. Πως επιδρά απόλυτα στα παιδιά του και τον ακούν, και πως έχει το δικαίωμα να λέει και να ορίζει τη γνώμη του στα παιδιά του, γιατί έχει κάνει τα πάντα για να τα μεγαλώσει. Μάλιστα, επιθετικά τοποθετήθηκε και για τις οικογένειες που έχουν χωρίσει οι γονείς και έβγαλε και το βαρύγδουπο συμπέρασμα ότι, οι γονείς που είναι χωρισμένοι παρατάνε τα παιδιά τους στο έλεος.

Η κοπέλα σάστισε και εγώ μαζί της.

Τόλμησε να τον ρωτήσει “ Υπονοείς ότι εγώ που είμαι χωρισμένη μητέρα έχω παρατήσει τα παιδιά μου;” Αυτός είπε ένα κοφτό όχι που ήταν περισσότερο κατάφαση παρά άρνηση, γυρνώντας στη συμβία του, η οποία άκουγε με προσοχή και επικρότηση, άλλαξε με περιφρόνηση τη συζήτηση.

Η κοπέλα δακρυσμένη έφυγε από το τραπέζι και τώρα εδώ μαζί σας, και με όλες τις κοπέλες που έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση, θέλω να μοιραστούμε, το τι έγινε και πως το αντιμετωπίζουμε.

Είμαστε μπροστά σε ένα γεγονός που αφορά όλους μας. Είτε κάποιος έχει χωρίσει είτε όχι. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα, να κρίνουν, να επικρίνουν και με αγένεια να προβάλλουν τον κομπλεξισμό τους.

Αυτός ο άνθρωπος είναι πατέρας. Ξεκινάμε από εκεί. Μπορεί κανείς, να φανταστεί πως θα αντιδράσει στο παιδί του, όταν αυτό θα έχει άλλη τοποθέτηση ζωής και επιλογών;
Αν το παιδί του δεν ακολουθήσει την γραμμή της "Αγίας πατριαρχικής οικογένειας “ σε οποιαδήποτε επιλογή, τότε θα βρεθεί με το μένος του πατέρα.
Αν στη ζωή του έχει μια αποτυχημένη επιλογή συντρόφου, δε θα μπορεί να χωρίσει;
Αν είναι ομοφυλόφιλος; θα μπορεί να το μοιραστεί;

Μα τι λέμε τώρα! όχι βέβαια, επειδή ο πατέρας του ξέρει και έχει άποψη για όλα και έχει θυσιαστεί! Μετά απορούμε γιατί, τόσα νέα παιδιά, έχουν τόσες ψυχολογικές δυσλειτουργίες! Καλώς ήρθαμε στον κόσμο που φτιάχνουν άνθρωποι σαν αυτόν τον “κύριο"!

Εύκολος στόχος μια γυναίκα που έχει χωρίσει. Να μπει η ταμπέλα. Να καλύψουμε το κόμπλεξ και το μισογυνισμό. Αυτός ο “κύριος” θα εκφραζόταν με αυτόν τον τρόπο άραγε σε έναν άντρα χωρισμένο;

Απόψεις ότι τα παιδιά των χωρισμένων οικογενειών έχουν θέματα,  και όλη αυτή η ταμπέλα γύρω από τα διαζύγια, επιτέλους κάποια στιγμή να σωπάσει. Κανείς δεν παντρεύεται για να χωρίσει. Αλλά σίγουρα πάρα πολλοί γάμοι διατηρούνται, εξαιτίας της ανοχής που δείχνουν κάποιοι άνθρωποι. Ανοχή και ανεκτικότητα γιατί ο φόβος καλά κρατεί. Ας δούμε το προφίλ της γυναίκας του, που άκουγε τον άντρα της να προσβάλλει μια άλλη μητέρα - γυναίκα και δεν αντέδρασε. Άραγε έχει και αυτή αυτές τις απόψεις ή φοβάται να του αντιπαραβάλλει τις δικές της;

Πολλές φορές όταν μιλάω σε γονείς, στα σχολεία, η ερώτηση που συνήθως δέχομαι, είναι τι να κάνουμε για να γίνουμε όσο το δυνατόν καλύτεροι ή καλοί γονείς;

Η απάντησή μου είναι, να προσπαθούμε να είμαστε πρώτα καλοί ή καλύτεροι άνθρωποι. Έπειτα στο ρόλο μας ως γονείς, να προσπαθούμε να λειτουργήσουμε με γνώμονα την ενσυναίσθηση. Και να σκεφτόμαστε ότι θα έχουμε πετύχει το σκοπό μας, αν τα παιδιά μας χρειαστούν λιγότερο καιρό ψυχοθεραπεία από τα χρόνια που έζησαν μαζί μας.

Όσο για την κοπέλα που της μίλησε αυτός ο άνθρωπος έτσι υποτιμητικά, γιατί τη θεώρησε κατώτερη, αφού έχει χωρίσει, και στη θέση της μπορεί να βρεθεί η οποιαδήποτε άλλη κοπέλα, θα της συνιστούσα να μην ανοίγει διάλογο με ανθρώπους όπου η στάση ζωής τους ακολουθεί την πορεία του μονοκύτταρου οργανισμού.

Το να έχει χωρίσει κάποιος δεν είναι κριτήριο χλευασμού και ταμπέλας. Δε γίνεται όμως, όλοι να έχουν ενσυναίσθηση, και να αντιλαμβάνονται. Δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν αυτοί, οι τοξικοί, που τα ξέρουν όλα και κρίνουν τους πάντες.

Συνήθως είναι άνθρωποι με κριτήρια και δόνηση πολύ χαμηλή, και οι αξίες τους είναι με γνώμωνα την εκμετάλλευση. Στη μέχρι τώρα καριέρα μου, έχω δει πως έρχονται να ζητήσουν βοήθεια άνθρωποι που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση μαζί τους.

Γιατί οι ίδιοι οι τοξικοί, που δημιουργούν το πρόβλημα, ποτέ δε σκέφτονται να βοηθηθούν και να αλλάξουν!

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Ευαγγελία Βεργανελάκη - Σύμβουλος Ψ.Υγείας

Ευαγγελία Βεργανελάκη: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Πτυχιούχος της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών.  Εξειδίκευση Association for Coaching Accredited.

6907076742

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού