Οι επιπτώσεις της καταπίεσης των συναισθημάτων και της παιδικής κακοποίησης στην ζωή του ενήλικα

Ακρόαση άρθρου......

Μεγάλο ποσοστό παιδιών πέφτουν καθημερινά θύματα κακοποίησης. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι… οι γονείς , οι οποίοι μέσω της βίας προσπαθούν να εφαρμόσουν την "μαύρη παιδαγωγική" – η οποία επιτάσσει την τελευταία – ως μορφή πειθαρχίας. Πολλές φορές βέβαια οι θύτες είναι άτομα από το κοντινό περιβάλλον της οικογένειας…

Η κακοποιητική συμπεριφορά όμως, μόνο μέσο διαπαιδαγώγησης δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καθώς στόχος της αποτελεί η υποταγή και η επιβολή ελέγχου.

Η κακοποιητική συμπεριφορά, μακροπρόθεσμα προκαλεί

Δυσφορία, πόνο, φόβο, ενοχή και ψυχικά τραύματα ενώ πιθανόν να επιφέρει πολλές αρνητικές συνέπειες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.

Η κακοποίηση μπορεί να πάρει πολλές μορφές καθώς η σκληρότητα δεν σχετίζεται πάντα με την σωματική τιμωρία. Σχετίζεται επίσης με:

• την έλλειψη στοργής και επικοινωνίας
• την αδιαφορία για τις ανάγκες του παιδιού (βιολογικές και ψυχικές)
• την σεξουαλική κακοποίηση
• τον συναισθηματικό εκβιασμό
• την εκμηδένιση της προσωπικότητας του ατόμου
• την εκμετάλλευση της άνευ όρων αγάπης του παιδιού.

Το κακοποιημένο παιδί και ο μετέπειτα ενήλικας επιλέγει τις περισσότερες φορές να αρνείται τα δεινά που έχει υποστεί κατά την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας. Παραδίνεται στο στρες και απαιτεί από τον εαυτό του το αδύνατο. Να ξεχάσει..!

Να ξεχάσει τη διαρκή κατάσταση φόβου την οποία βίωνε. Την ασέβεια και την έλλειψη αξιοπρέπειας προς το πρόσωπό του.Τον εξευτελισμό… την απαξίωση και την περιφρόνηση που δεν μπορούσε καν να αντιληφθεί πόσο μάλλον να αμυνθεί εναντίον τους.

Μόνη του επιλογή η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και ο εξωραϊσμός των καταστάσεων…

Το άτομο που έχει κακοποιηθεί, έχει εκπαιδευτεί κατα κάποιο τρόπο να αναγνωρίζει θετικά στοιχεία που ένας ουδέτερος παρατηρητής θα καταδίκαζε το λιγότερο. Ετσι αποστασιοποιείται και καταπιέζει σε μεγάλο βαθμό τα αληθινά του συναισθήματα ώστε να μην έρθει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα.

Το αντάλλαγμα για αυτή του την υπερπροσπάθεια;
Η Προσδοκία ότι κάποια στιγμή θα λάβει την αγάπη και την αποδοχή που δεν του παρείχαν την κατάλληλη στιγμή. Και ποιος πληρώνει τελικά το τίμημα για αυτήν την εθελοτυφλία;

Η ιστορία της ζωής μας είναι στο σύνολο της αποθηκευμένη στο σώμα μας.

H βία κάθε μορφής αποθηκεύεται στο σώμα. Ο ενήλικας που έχει πέσει θύμα κακοποίησης κατά την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας καταπιέζει τα αρνητικά συναισθήματα του και εμφανίζει στο εξωτερικό του περιβάλλον ένα προσωπείο. Όσο και αν προσπαθήσει όμως, το ίδιο άτομο κάποια στιγμή θα κατευθύνει αυτήν την βία είτε σε άλλα άτομα (πχ ερωτικοί σύντροφοι, παιδιά) είτε στον εαυτό του. Αυτό συμβαίνει διότι τα καταπιεσμένα συναισθήματα υπονομεύουν ή μπλοκάρουν τις βιολογικές και ψυχικές λειτουργίες του σώματος .

Οι συνέπειες για τον ίδιο μπορεί να είναι πολλές όπως:

• κατάθλιψη
• ψυχοσωματικές ασθένειες
• χρήση ναρκωτικών
• αυτοκτονία

Στην διαρκή περιφρόνηση του, το σώμα αναπόφευκτα θα αντιδράσει με ασθένειες καθώς αυτό γνωρίζει πολύ καλά τι του λείπει, τι χρειάζεται, τι ανέχεται και τι του προκαλεί απέχθεια.

Η λύση είναι…

να μπορέσει να νιώσει τον κρυμμένο πόνο και να αναγνωρίσει και διανοητικά την ιστορία που το σώμα του γνωρίζει συναισθηματικά. Το βήμα αυτό είναι απαραίτητο ώστε του δοθεί επιτέλους η δυνατότητα να αξιολογήσει την πραγματικότητα της αληθινής του ιστορίας και να πάψει να την απωθεί.

Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία..

αποτελεί το σημείο εκκίνησης για να μπορέσει ο κακοποιημένος ενήλικα να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να επουλώσει τα τραύματά του.

Η ψυχοθεραπεία θα μπορέσει να βοηθήσει αυτό το άτομο:

Να λεκτικοποιήσει την οργή του για τα δεινά που έχει υποστεί.

Να σταματήσει να αντιμάχεται τα συναισθήματα του αλλά να ζεί μαζί τους χωρίς να καταφεύγει στην έκφραση "τεχνητών θετικών αισθημάτων" τα οποία συνηγορούν στην επιβεβλημένη τυφλότητα ως προς την αντιμετώπιση της πραγματικότητας.

Να μπορέσει να βρεί αρχικά στο πρόσωπο του θεραπευτή την ανευ όρων αποδοχή που έχει στερηθεί στην παιδική του ηλικία αλλά στην συνέχεια να μπορέσει να δημιουργήσει μέσα του το άτομο που θα μπορέσει να ακούει το σώμα του και να ικανοποιεί τις ανάγκες που περιμένουν να εκπληρωθούν.

Να καταφέρει να βρει τον δρόμο προς την έξοδο από την κατάσταση εξάντλησης καθώς η ενέργεια που διοχέτευε για να επικαλύπτει τα αληθινά του συναισθήματα πλέον θα εξοικονομείται και θα κατευθύνεται στην ανακάλυψη της προσωπικής του ευτυχίας. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα θα εξαφανιστούν ενώ τα καταθλιπτικά συμπτώματα θα εκλείψουν αφού τα τελευταία εμφανίζονται όταν καταπιέζουμε τα αληθινά μας συναισθήματα.

Η ελπίδα θα επιστρέψει καθώς σήμερα το άτομο που στο παρελθόν έχει κακοποιηθεί καλείται να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα.

Το άτομο μετά το πέρας του ψυχοθεραπευτικού του ταξιδιού θα μπορέσει να σταθεί πλέον ικανό και σίγουρο να ανταποκριθεί στις ανάγκες που προκύπτουν στο σήμερα δίχως να τις συνδέει με τις παλιές του πληγές…