Τα νευρολογικά και ψυχιατρικά συμπτώματα, όπως η κόπωση και η κατάθλιψη, είναι αρκετά συχνά στους ανθρώπους με Covid-19, ακόμη και στα σχετικά ελαφρά περιστατικά, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική μελέτη.

Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή, ή κοινώς κατάθλιψη, είναι μια πολύ συχνή ασθένεια που μειώνει την ποιότητα ζωής και την λειτουργικότητα του ατόμου.

Διαχρονικά είναι σημαντικό να ειπωθεί πως το πένθος είναι μια πολυσύνθετη έννοια, που πλέον απασχολεί αρκετά την επιστήμη και τους διάφορους κλάδους της.

Όπως είναι γνωστό πλέον, η εμμηνόπαυση (ή αλλιώς κλιμακτήριος) αφορά τις γυναίκες και συνιστά τη διακοπή της έμμηνης ρύσης συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 45 και 55 ετών. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μεταβατικό στάδιο διάρκειας από 1 μέχρι και 5 έτη, κατά το οποίο η γυναίκα αφήνει πίσω τις αναπαραγωγικές ηλικίες. Πρόκειται για μια σημαντική περίοδο στη ζωή των γυναικών, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονα συμπτώματα και διαταραχές πολλών παραγόντων βιολογικού, οικογενειακού, προσωπικού και επαγγελματικού επιπέδου.

Κάθε φορά που πήγαινα στο μάθημα του Χάρι Ρέις για τη θεωρία της προσκόλλησης, έφτανα καθυστερημένα. Αυτό συνέβαινε επειδή η αρχή του μαθήματος του Χάρι στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ συνέπιπτε με το τέλος του μαθήματος συγγραφής που δίδασκα σε ένα κοντινό κολέγιο.

Ακόμα κι αν πετύχαινα όλα τα φανάρια πράσινα και έβρισκα αμέσως θέση πάρκινγκ, το συντομότερο που μπορούσα να φτάσω ήταν δέκα λεπτά μετά την αρχή του μαθήματος.

Η κατάθλιψη αποτελεί διαταραχή της διάθεσηςόπου το άτομο αποκτά αρνητική οπτική για τον εαυτό του π.χ. ότι είναι άχρηστο, ανάξιο, ανεπαρκές, για τον κόσμο, π.χ. ότι είναι απορριπτικοί απέναντί του και για το μέλλον π.χ. ότι θα είναι ζοφερό. Το άτομο έχει μια τάση καταστροφοποίησης στον τρόπο σκέψης του όπου τίποτα δεν έχει νόημα και δεν μπορεί να αντλήσει ικανοποίηση από πουθενά. 

Συχνά συναντάμε ανθρώπους γύρω μας που δουλεύουν όλη μέρα ή τρέχουν συνέχεια να βοηθήσουν τους άλλους με αποτέλεσμα να μην τους μένει καθόλου προσωπικός χρόνος.

Η κλιματική αλλαγή είναι μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες απειλές για την υγεία των ανθρώπων και του πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει τη σωματική υγεία μέσω της ρύπανσης, της εξάπλωσης ασθενειών και της έλλειψης τροφής.

Η λέξη «τραύμα» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «πληγώνω». Η ιατρική έννοια του τραύματος είναι «η ξαφνική ή βίαιη λύση της συνέχειας των ιστών του δέρματος και συνήθως αιμορραγία» (Μπαμπινιώτης, 2004).

Οι γυναίκες που έχουν άγχος στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, γεννούν κατά μέσο όρο νωρίτερα σε σχέση με εκείνες που δεν έχουν, δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.

Η ανάπτυξη ενός βρέφους συνδέεται στενά με τη σχέση που έχει με τους γονείς του. Το άγχος των γονέων, η συναισθηματική διαταραχή και η ανατροφή με γονείς που κάνουν κατάχρηση ουσιών μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα των γονέων και να αυξήσουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν τα παιδιά προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχικής και κοινωνικής συμπεριφοράς.

Το πένθος συνιστά αναμφίβολα μια τραυματική εμπειρία για το άτομο που το βιώνει, μολονότι είναι μια εμπειρία ξεχωριστή. Είναι αποχωρισμός, οδυνηρός και συγχρόνως πανανθρώπινος. Την ίδια στιγμή, χαρακτηρίζεται από κάποια πολύ συγκεκριμένα γνωρίσματα, όπως η θλίψη, ο θυμός και οι ενοχές σε συναισθηματικό επίπεδο και ενίοτε αντιδράσεις του σώματος, που παρατηρούνται, ως αποτέλεσμα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. 

Στην επιστήμη της Ψυχολογίας η ορολογία για το δευτερογενές όφελος απαντάται αρκετά συχνά, ιδιαιτέρως δε στο ψυχοθεραπευτικό κομμάτι. Ουσιαστικά, μιλώντας για το δευτερογενές όφελος, γίνεται λόγος για εκείνη την κατάσταση που το άτομο χρησιμοποιεί συμπληρωματικά μια διαταραχή του, ώστε να αποκομίσει επιπρόσθετα οφέλη.

Τα ναρκωτικά δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα των φτωχών, των μειονοτήτων ή εκείνων που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές. Οι χρήστες ναρκωτικών προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και από όλα τα μέρη. Το πρόβλημα των ναρκωτικών επηρεάζει τον καθένα.

Το συναίσθημα της θλίψης είναι μια γνώριμη εμπειρία της ανθρώπινης ύπαρξης που συνοδεύει την καθημερινή μας ζωή όπως όλα τα συναισθήματα και μια φυσιολογική λειτουργία που μας κληροδότησε η εξέλιξη.

Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε ότι το πώς νιώθουμε συναισθηματικά επηρεάζει τον τρόπο που νιώθουμε σωματικά. Αλλά ελάχιστοι είναι αυτοί που συνειδητοποιούν πόσο ισχυρό είναι το αντίστροφο: όταν δραστηριοποιούμε σωματικά, δραστηριοποιούμαστε και συναισθηματικά. Τα δύο αυτά είναι αλληλένδετα.

Φαίνεται πως υπάρχει κάποια σχέση με το στρες και τα συναισθήματα. Δεν είναι σαφής η διαδικασία, αλλά κάθε φορά αναφέρεται από περισσότερους επιστήμονες ότι το συναίσθημα και το στρες θα μπορούσαν να είναι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του καρκίνου.

Το σύνδρομο του απατεώνα, είναι ένα από τα ενοχλητικά τρικ του μυαλού μας, που μας πείθει ότι για τον ένα ή τον άλλο λόγο, δεν ανήκουμε κάπου. Ότι για κάποιο λόγο δεν αξίζεις την επιτυχία σου.

Στον χώρο της ψυχολογίας έχουμε συχνά μελετήσει την σχέση του σώματος και της ψυχής. Το σώμα μας θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί την ένδειξη ότι το άτομο καταφέρνει ή όχι να ισορροπήσει ανάμεσα στον εσωτερικό και εξωτερικό του κόσμου.

Πολλές φορές ο σχηματισμός εικόνων στην φαντασία μας,μπορεί να κάνει πολύ πιο κατανοητό το νόημα των λέξεων.
Είναι επομένως σημαντικό να αναφέρουμε  ένα ιστορικό πείραμα της ψυχολογίας, το οποίο μπορεί να «γενικευτεί» σχετικα με το πώς αντιδρούν  οι άνθρωποι απέναντι σε εξωτερικά γεγονότα - ερεθίσματα.