Τα παιδιά των οποίων οι μητέρες ήταν ιδιαίτερα αγχωμένες ή σε κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για προβλήματα ψυχικής υγείας και συμπεριφοράς κατά την παιδική και εφηβική τους ηλικία, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία στο περιοδικό «Psychological Bulletin».

Τόλμησε να φοβηθείς! Μάθε να επιθυμείς και να χαίρεσαι! Μοιράσου τον πόνο σου! Δες τον εαυτό σου αληθινά! Είσαι ο «καπετάνιος» της ζωής σου! Πρώτα γίνε «εσύ». Μετά χαρίσου! Αν στ’ αλήθεια το θες, γίνεται τελικά ακριβώς αυτό που θέλεις!

Η ύπαρξη πριν την COVID-19 ψυχολογικού στρες, που περιλαμβάνει την κατάθλιψη, το άγχος, τη διάχυτη ανησυχία και τη μοναξιά, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο μακρόχρονης λοίμωξης στη συνέχεια, δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.

Οι ηλικιωμένοι αποτελούν μία ευάλωτη ηλικιακή ομάδα, καθώς τείνουν να έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες μορφές απώλειας στην ύστερη ενήλικη ζωή τους, γνωστική, σωματική, οικονομική, κοινωνική. Οι απώλειες αυτές συχνά οδηγούν στην κοινωνική απομόνωση, η οποία με την σειρά της δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη καταθλιπτικών συμπτωμάτων (Fokkema, De Jong Gierveld, Dykstra, 2012).

Όπως ισχύει και για τους ενηλίκους, οι απαισιόδοξοι τρόποι με τους οποίους ερμηνεύονται οι ήττες της ζωής μοιάζουν να υποθάλπτουν την αίσθηση της ανημπόριας και της απελπισίας στην καρδιά των καταθλιπτικών παιδιών.

Υπάρχει λόγος για ό,τι «βλακεία» κάνεις και δεν είναι αυτός που νομίζεις. Σου έχει τύχει να κάνεις μια βλακεία και μετά να πεις; «Γιατί το έκανα αυτό; Τι σκεφτόμουν; Ποιος ήταν ο λόγος;»
Ένα είναι σίγουρο: Ότι μάλλον δεν ήταν αυτός που νομίζεις…

«Είναι αυτή η ανάμνηση που με κρατάει ζωντανό, και είναι και η άλλη που μοιάζει με πρόωρο θάνατο της ευτυχίας μου» Αναμνήσεις... Ένα κεφάλαιο που στις πρώτες σελίδες καταγράφει στιγμές και τελειώνει με ολόκληρα βιώματα, και όλα αυτά υπογραμμισμένα με συναισθήματα και ανθρώπινες σχέσεις. 

Κάθε ανάμνηση, ευχάριστη ή δυσάρεστη, φέρει το αποτύπωμά της στη συνείδησή μας και κουβαλάει το άρωμά της πάνω στην ύπαρξή μας, τη διάθεσή μας και τη σκέψη μας.

Υπογονιμότητα.. Μία πολύ συχνή κατάσταση, πολύ πιο συχνή από ότι πολλά ζευγάρια θέλουν να παραδεχτούν, με την οποία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπο ένα ζευγάρι.

Το 10-15% των ζευγαριών σε όλον τον κόσμο αντιμετωπίζει προβλήματα υπογονιμότητας (Deka & Sharma, 2010), με ένα επιπλέον 20% να αντιμετωπίζει αναίτια υπογονιμότητα (Anderson et al, 2010).

Η φίλη μου η Χάνα μού είπε ότι ένας άνθρωπος έχει ανάγκη από δέκα αγκαλιές την ημέρα. Της το είπε η ψυχαναλύτριά της. Για πολλούς από εμάς, η αγκαλιά δεν είναι τώρα ασφαλής.

Την ανάγκη υποστηρικτικής - παρηγορικής φροντίδας των ασθενών με χρόνιο πόνο και άλλα βασανιστικά συμπτώματα, στους οποίους οι θεραπείες της πρωτογενούς νόσου έχουν αποτύχει, δίνοντας έμφαση στην επαναπόκτηση της ποιότητας ζωής τους, υπογραμμίζουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δύο επιστήμονες που καθημερινά έρχονται σε επαφή με τον ανθρώπινο πόνο.

Θα έχεις ήδη  ακούσει πολλές φορές την φράση «οι εποχές έχουν αγριέψει». Είναι μια γενικόλογη διαπίστωση που κολλάει σχεδόν σε κάθε σκέψη που εκφράζεται ανοιχτά  και αναφέρεται στη σύγχρονη εποχή.

Ο κρατούμενος είναι και παραμένει υποκείμενο δικαιωμάτων. Με τον εγκλεισμό περιορίζεται μόνο «η προς τόπο κίνηση» και κανένα άλλο δικαίωμα. Αυτό σημαίνει, ότι οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα στην εργασία, επικοινωνία και στην εκπαίδευση. Πριν αναφερθώ στις συνέπειες εγκλεισμού, θα διαβάσουμε τι έχει να μας πει ένας σωφρονιστικός που ζει τους κρατούμενους στη καθημερινότητά τους.

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας αν και ήταν πάντα εκεί, συνυφασμένα με την ανθρώπινη ύπαρξη αποτελούσαν απόκρυφο μυστικό καλυμμένο με ντροπή και ενοχές για τα άτομα που τα αντιμετώπιζαν αλλά και για τους γύρω τους.

Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν τον ερχομό του νέου έτους, είναι μία σπουδαία γιορτή της Χριστιανοσύνης η οποία κάθε χρόνο φέρνει δώρα, πολύχρωμα φωτάκια σε δρόμους, επισκέψεις σε συγγενείς και φωτεινούς δρόμους γεμάτα στολίδια και λαμπάκια. Όμως αυτή είναι η θετική όψη των Χριστουγέννων, υπάρχει και η άλλη τους πλευρά.

Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία, ο πόνος αναφέρεται ως γιος της Έριδας και εγγονός της Νύχτας, ο οποίος δόθηκε στους ανθρώπους μετά από την κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα. Θεραπευτής θεών και θνητών ήταν ο Απόλλωνας, ο οποίος παρασκεύαζε και χρησιμοποιούσε παυσίπονα βότανα, μια τέχνη που δίδαξε στο γιο του Ασκληπιό.

Όλοι έχουμε ένα αγαπημένο χρώμα που μας αρέσει να φοράμε, ένα αγαπημένο χρώμα αυτοκινήτου, ένα χρώμα που θέλουμε να επικρατεί στον χώρο όπου περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.

Είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις αν το πιο επώδυνο στάδιο είναι αυτό της λήψης της απόφασης για τον χωρισμό ή των αμφιβολιών που μπορεί στην πορεία κατά στιγμές, να προκύπτουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις χωρισμού οι αμφιβολίες το πρώτο διάστημα που ακολουθεί τον χωρισμό, έρχονται και καρφώνονται σαν έμμονες ιδέες που βασανίζουν, εγκλωβίζουν και δεν αφήνουν να προχωρήσουμε παρακάτω:

Κάθε χωρισμός λέμε ότι είναι ένα μικρό πένθος, ένας μικρός θάνατος. Θρηνούμε τον άνθρωπο που βγήκε από τη ζωή μας χωρίς τη θέλησή μας και μας άφησε, θρηνούμε την απώλεια εκείνου που νομίζαμε ότι είχαμε, την απώλεια των ονείρων μας, των σχεδίων μας.

Τουλάχιστον ο ένας στους τρεις ανθρώπους που περνάνε Covid-19, εμφανίζουν κάποια ψυχική ή νευρολογική διαταραχή σχετική με τον κορωνοϊό μέσα στο επόμενο εξάμηνο από την αρχική λοίμωξη, σύμφωνα με μια νέα βρετανο-αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Είναι ευρέως γνωστό πως οι ψυχικές διαταραχές απασχολούν όλο και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων επηρεάζοντας περισσότερο από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον σε μία από αυτές, θα αναλύσουμε εκτεταμένα την κατάθλιψη η οποία ορίζεται ως η ασθένεια του 21ου αιώνα και θεωρείται μια από τις πιο σοβαρές διαταραχές της διάθεσης που μαστίζει όλο και συχνότερα τις μικρότερες ηλικιακές ομάδες αφού αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου των νέων μετά από τα τροχαία ατυχήματα.