Ρόλο Μέυ (Rollo May 1909-1994)

Ακρόαση άρθρου......

Αμερικανός υπαρξιακός ψυχολόγος ο οποίος ενδιαφέρθηκε για την ουμανιστική ψυχολογία και την υπαρξιακή φιλοσοφία. Υποστήριξε ένθερμα την προσέγγιση της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας.

Προσωπική ζωή του Rollo May
Γεννήθηκε στις 21 Απριλίου του 1909 στο Οχάιο και ήταν το πρώτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας.

Βίωσε δύσκολα παιδικά χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών του και μετά την ψυχωτική κατάρρευση της αδερφής του η οποία διαγνώστηκε ότι έπασχε από σχιζοφρένεια. Σπούδασε Αγγλικά και πήρε το πρώτο του πτυχίο από το Κολέγιο Όμπερλιν. Μετά την αποφοίτησή του, δίδαξε την αγγλική γλώσσα στο Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης και, παράλληλα, ταξίδευε για να παρακολουθεί τα σεμινάρια που παρέδιδε ο Άλφρεντ Άντλερ την εποχή εκείνη.

Το 1938 πήρε ακόμη ένα πτυχίο, αυτή τη φορά στον τομέα της θεολογίας. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Florence De Frees και απέκτησαν τρία παιδιά. Κατά τη διάρκεια των θεολογικών σπουδών του, έγινε φίλος με έναν από τους καθηγητές του, τον Paul Tillich, έναν υπαρξιακό θεολόγο ο οποίος επηρέασε σε βάθος τη σκέψη του Αμερικανού ψυχολόγου. Το 1942 διαγνώστηκε με φυματίωση και πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε σανατόριο. Μετά από αυτή τη σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του, στράφηκε στην ψυχολογία και το 1949 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στον τομέα της κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Ο ίδιος απέδιδε το ενδιαφέρον του για την ψυχολογία στην ταραγμένη ζωή της οικογένειάς του και στην προβληματική σχέση των γονιών του.

Το 1969 χώρισε με την πρώτη του σύζυγο και δύο χρόνια αργότερα, το 1971, παντρεύτηκε την Ingrid Schöll με την οποία χώρισε το 1978. Το 1989 έκανε τον τρίτο του γάμο με την Georgia Lee Miller Johnson. Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στις 22 Οκτωβρίου 1994 στην Καλιφόρνια.

Επαγγελματική διαδρομή του Rollo May

Το 1943 ξεκίνησε να εργάζεται ως σύμβουλος και ως μέλος ΔΕΠ στο Ινστιτούτο William Alanson White, ενώ από το 1946 άνοιξε ιδιωτικό ιατρείο. Από το 1955 έως το 1975 δίδαξε στη Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας και υπήρξε επισκέπτης καθηγητής σε αρκετά πανεπιστήμια, όπως Χάρβαρντ, Γέιλ, Πρίνστον κ.ά.

Συμβολή στην ψυχολογία του Rollo May

Το 1958, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του βιβλίου «Ύπαρξη: Μία νέα διάσταση στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία» μαζί με τους Ernest Angel και Henri F. Ellenberger, ο Μέι εισήγαγε την ορολογία «υπαρξιακή ψυχολογία». Ο πρωταρχικός του στόχος ήταν να κατανοήσει τους βαθύτερους μηχανισμούς και την πραγματικότητα πίσω από τον ανθρώπινο πόνο και τις διάφορες κρίσεις που υφίσταται το άτομο. Στην προσπάθειά του αυτή, προσέγγιζε τη θεραπεία των πελατών του μέσα από έναν συνδυασμό στοιχείων του ουμανισμού και του υπαρξισμού.

Υποστήριξε ότι η ανάπτυξη του ατόμου προχωρά μέσα από συγκεκριμένα στάδια, κατά τη διάρκεια των οποίων το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει μία συγκεκριμένη κρίση ή πρόκληση.

Σύμφωνα με τον Ρόλο Μέι, τα στάδια της εξέλιξης του ατόμου είναι:

1. Αθωότητα: το βασικό κίνητρο του βρέφους είναι η θέλησή του για ζωή.
2. Επαναστατικότητα: το παιδί που αναπτύσσεται επιδιώκει την ελευθερία του, ωστόσο δεν είναι σε θέση ακόμη να φροντίσει σωστά τον εαυτό του.
3. Αποφασιστικότητα: μεταβατικό στάδιο κατά το οποίο ο έφηβος ή ο νεαρός ενήλικας λαμβάνει αποφάσεις για τη ζωή του επιδιώκοντας, παράλληλα, μεγαλύτερη ανεξαρτησία από τους γονείς του.
4. Συνήθεια: το στάδιο της ενηλικίωσης. Κυριευμένος από τις απαιτήσεις της ενήλικης ζωής, ο νεαρός ενήλικας έχει την τάση να αναζητά προστασία στη συμμόρφωση και την παράδοση.
5. Δημιουργικότητα: το στάδιο αυτό σηματοδοτεί μία παραγωγική και δημιουργική διαδικασία αυτοπραγμάτωσης κατά την οποία το άτομο αφήνει πίσω του τον εγωισμό και την αυτοσυμμετοχή.

ΨΗΦΙΑΚΟ MARKETING ΓΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ: Κύκλος 11 Σεμιναρίων με Βέλτιστες Πρακτικές και Εργαλεία Διαχείρισης διαδικτυακής παρουσίας | Διοργάνωση: PSYCHOLOGY.GR

Παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω στάδια σχετίζονται με τα στάδια ανάπτυξης του παιδιού και μετέπειτα του ενήλικα, κάθε άτομο -ανεξάρτητα από την ηλικία του- μπορεί να βιώσει τα στάδια αυτά. Μάλιστα, αρκετοί είναι εκείνοι που παραλείπουν κάποια στάδια ή επιστρέφουν κατ' επανάληψη σε ένα συγκεκριμένο στάδιο.

Ο Μέι έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και για το άγχος υποστηρίζοντας ότι στην πραγματικότητα το άγχος αποτελεί σημαντικό καταλύτη στη ζωή του ανθρώπου και του επιτρέπει να λαμβάνει γενναίες αποφάσεις. Το άγχος μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να αποφεύγει διάφορους κινδύνους και ταυτόχρονα τον ενδυναμώνει ώστε να βρίσκει τρόπους για να παραμένει ασφαλής.

Ο Rollo May είπε...

Το αντίθετο του θάρρους στην κοινωνία μας δεν είναι η δειλία, είναι η συμμόρφωση.
Το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης, η αδιαφορία είναι.
Το «ναι» δεν έχει νόημα εκτός και αν το άτομο θα μπορούσε να είχε πει και «όχι»
ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ... ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Συγγραφέας: Πέτρος Θεοδώρου, ψυχοθεραπευτής Gestalt | Εκδόσεις: PSYCHOLOGY.GR
Μια υπαρξιακή προσέγγιση για τη σχέση του έρωτα με τον σεξουαλικό πόθο, την αγάπη, αλλά και τις απροσπέλαστες Σκιές μέσα μας.
Ελευθερία είναι η δυνατότητα του ανθρώπου να πάρει ο ίδιος στα χέρια του τη δική του εξέλιξη. Είναι η δυνατότητα να πλάσουμε τον εαυτό μας.
Είναι μια περίεργη συνήθεια των ανθρώπινων πλασμάτων να τρέχουν πιο γρήγορα όταν έχουν χάσει τον δρόμο τους.
Κατάθλιψη είναι η ανικανότητα σύλληψης κάποιου μέλλοντος.
Η μνήμη δεν είναι μόνο το αποτύπωμα του παρελθόντος πάνω μας. Είναι αυτό που φυλάει ό,τι είναι σημαντικό από τις πιο βαθιές ελπίδες και τους πιο βαθείς φόβους μας.
Χρειάζεται μεγαλύτερο κουράγιο να διατηρήσεις την εσωτερική ελευθερία, να συνεχίσεις το εσωτερικό σου ταξίδι σε νέους κόσμους, από το να υπερασπισθείς την εξωτερική σου ελευθερία. Είναι συχνά ευκολότερο να παραστήσεις το μάρτυρα ή, ακόμα, να τρέξεις στη μάχη.
Ο ποιητής, όπως και ο ερωτευμένος, είναι μια απειλή για τη γραμμή παραγωγής.
Τεχνολογία είναι η δυνατότητα να διευθετούμε τον κόσμο κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μη γευόμαστε την εμπειρία του.
Εάν δεν εκφράζετε τις δικές σας πρωτότυπες ιδέες, εάν δεν ακούτε τη δική σας ύπαρξη, θα προδώσατε τον εαυτό σας.
Το να αγαπάμε σημαίνει να ανοίγουμε τον εαυτό μας τόσο στο αρνητικό όσο και στο θετικό - στη θλίψη και την απογοήτευση καθώς και στη χαρά, την εκπλήρωση και την ένταση της συνεiδητότητας που δεν γνωρίζαμε πριν ότι ήταν δυνατή.
Η δημιουργικότητα είναι μια λαχτάρα για την αθανασία.
Η ζωή προέρχεται από φυσική επιβίωση, αλλά η καλή ζωή προέρχεται από αυτό που μας ενδιαφέρει.