Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική κοινότητα άρχισε να επικεντρώνεται στο φαινόμενο της μαιευτικής βίας. Πρόκειται για τις πράξεις που προκαλούν σωματική και ψυχολογική βία έναντι των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού (Ayres-de-Campos et al., 2024).

Πόσο απέχει η παιδική ηλικία από την ενήλικη ζωή; Όχι τόσο όσο νομίζουμε. Μπορεί το σώμα μας να μεγαλώνει, αλλά η ψυχή θυμάται.

Το άγχος αποτελεί έναν από τους πιο συνηθισμένους ψυχολογικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούνται ως αντίδραση σε στρεσογόνες καταστάσεις.Παρότι συγχέεται συχνά με κάτι αρνητικό,στην πραγματικότητα το άγχος έχει εξελικτική αξία,καθώς μας προειδοποιεί για πιθανούς κινδύνους και ενεργοποιεί τον οργανισμό ώστε να αντιδράσει.

Λοιπόν… Όπως ανέφερα νωρίτερα, η ειλικρίνεια είναι ζωτικής σημασίας για την εδραίωση της εμπιστοσύνης και τη δημιουργία υγιών σχέσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί άνθρωποι στην ιστορία ισχυρίστηκαν πως κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς απολύτως καμία απάτη, και αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλοι λένε ψέματα κατά κάποιον τρόπο ή σε κάποιο βαθμό.

Σπάνια υπάρχει λέξη που να φορτίζεται τόσο πολύ ηθικά όσο η λέξη «ψέμα». Όμως όσο περισσότερο προσπαθούμε να την ορίσουμε, τόσο πιο ρευστή γίνεται.

Ο χορός και ο αθλητισμός αποτελούν δύο εξαιρετικές δραστηριότητες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των παιδιών προσφέροντας πλήθος θετικών επιδράσεων στην ψυχολογία τους, αλλά και προκλήσεις οι οποίες ενδέχεται να επιφέρουν αρνητικές συνέπειες εάν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες υποστήριξης.

Έφτασε εκείνη η στιγμή που ο ασθενής, μετά από πολλή σκέψη, φόβους, δυσφορία, άγχος, ανασφάλεια, αγγίζει επιτέλους το κουδούνι του Χ ψυχοθεραπευτή. Το χέρι τρέμει και δυσκολεύεται να πατήσει το μικρό κουμπί που διακοσμεί την πλαφονιέρα.

«Το τραύμα δεν είναι αυτό που μας συμβαίνει, αλλά αυτό που κρατάμε μέσα μας όταν δεν έχουμε τη δύναμη να το επεξεργαστούμε.»
– Peter Levine, Το Ξύπνημα της Τίγρης

Σε μια εποχή όπου το αστικό περιβάλλον κατακλύζεται από θόρυβο, πυκνή δόμηση και ψηφιακή υπερδιέγερση, η ανάγκη για επαφή με τη φύση γίνεται όλο και πιο επιτακτική.

Σε πολλές οικογενειακές ιστορίες, όταν ένα παιδί απομακρύνεται από τους γονείς του, η κοινωνία — και συχνά και το ίδιο το οικογενειακό περιβάλλον — σπεύδει να αποδώσει ευθύνες. Το παιδί χαρακτηρίζεται εύκολα ως «ψυχρό», «αχάριστο» ή «απόμακρο», ενώ ο γονέας διατηρεί συχνά ένα ηθικό άλλοθι:

Πόσο σημαντική είναι η σχέση μητέρας-βρέφους στα πρώιμα στάδια ζωής; Ο Ντόναλντ Γουΐνικοτ, Άγγλος παιδίατρος και ψυχαναλυτής, μας βοηθα να κατανοήσουμε πως η φροντίδα, η αποδοχή και η έννοια της «αρκετά καλής μητέρας» συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα
Loading...