Σταματήστε να ανησυχείτε για το μέλλον

Ακρόαση άρθρου......

Το λαϊκό ρητό λέει ότι «όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.» Τι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας σε κάθε δευτερόλεπτο, μόνο ο Θεός το γνωρίζει… Η ανησυχία σαν συναίσθημα κατατάσσεται στις αρνητικές σκέψεις που βιώνουμε καθημερινά και που σχεδόν πάντα αφορά τον γενικότερο προβληματισμό σχετικά με τα μελλοντικά σχέδια μας.

Τις περισσότερες φορές τείνει να είναι ένας αδικαιολόγητος φόβος ο οποίος λειτουργεί ασυνείδητα και επηρεάζει κάθε δραστηριότητα της ζωής μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ανησυχούν γιατί δεν ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, κάνοντας ίσως και τα χειρότερα σενάρια και ίσως να σκέπτονται ότι αν είναι σε αυτή την διαδικασία εγρήγορσης ίσως και να προλάβουν να τα αποτρέψουν. 

Η πλειονότητα των ανθρώπων σήμερα λόγω του περιορισμένου καθημερινού χρόνου, παρουσιάζει έντονα σημάδια άγχους και καταθλιπτικού στρες που τείνει να τους αποσπά και να τους αποπροσανατολίζει από τα ουσιαστικά προβλήματα που χρήζουν ιδιαίτερα σοβαρή αντιμετώπιση, δημιουργώντας ένα μόνιμο σχεδόν αίσθημα ανησυχίας. Όμως στην πραγματικότητα δεν τους προσφέρει τίποτε απολύτως όλη αυτή η επώδυνη διαδικασία. Δυστυχώς δρα μειονεκτικά επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό την ατομική και την κοινωνική συμπεριφορά τους, υπονομεύοντας ακόμη και την ευκαιρία να απολαύσουν το παρόν. Η ανασφάλεια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης, ο λανθασμένος τρόπος σκέψης είναι σημαντικοί αναβλητικοί παράγοντες που συμβάλλουν σε τέτοιου είδους αποκλίσεις.

Η ανησυχία ως σκέψη

Εάν είστε ένας από τους ανθρώπους που έχετε την ανάγκη να έχετε τον έλεγχο των καταστάσεων, είτε ελέγχοντας την ζωή των άλλων, είτε τη ζωή ή το θάνατο ή και το άγνωστο σύμπαν οι πιθανότητες είναι σχετικά μηδαμινές ή ακόμη και απειροελάχιστες.
Ευτυχώς ή δυστυχώς κανείς μας δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο και όσο και αν η σκέψη μας τρέχει πιο γρήγορα από τα καθημερινά γεγονότα, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον του έγκαιρα, γιατί υπάρχουν πάντα αφ’ ενός οι αστάθμητοι ατομικοί και κοινωνικοί παράγοντες που διαμορφώνουν μια υπάρχουσα κατάσταση και αφ’ ετέρου γιατί όσο προγραμματισμένοι και να είμαστε τίποτε δεν μας εξασφαλίζει με σιγουριά το όποιο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Απώλεια αυτοελέγχου

Ο φόβος ότι μπορεί να χάσουμε τον αυτοέλεγχο απελευθερώνει το άγχος μας και επηρεάζει σημαντικά την συνειδητή μας πλευρά.

Το μόνο ίσως που μπορούμε να αντιληφθούμε είναι η αίσθηση ως εξωτερικό ερέθισμα που πηγάζει τις συνθήκες του περιβάλλοντος μας. Και βέβαια σε αυτό το σημείο ενδεχομένως να σκεφτούμε ότι κάτι τρομερό μπορεί να συμβεί είτε σε εμάς, είτε σε κάποιον άλλον. Αυτό βέβαια θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε από το φόβο μιας ενδεχομένης καταστροφής ή και του απόλυτου χάους. Αυτό δείχνει πόσο μπορεί να ξεφύγουμε από τα όρια της λογικής και να περάσουμε στα όρια της παραφροσύνης.

Χρόνια ανησυχία, νευρώσεις και ψυχική ασθένεια

Έχει παρατηρηθεί ότι οι χρόνιες ανησυχίες δημιουργούν νευρώσεις και ψυχικές ασθένειες στον σύγχρονο άνθρωπο που αδυνατεί να ανταπεξέλθει. Βέβαια ως ένα βαθμό, όλοι μας επιχειρούμε να έχουμε τον έλεγχο των καταστάσεων, θέλοντας να καταπολεμήσουμε τις εσωτερικές μας ανησυχίες και ταυτόχρονα να γνωρίζουμε τι μπορεί να μας συμβεί αν δεν προβλέψουμε με ακρίβεια το αύριο. Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται ως εξής: "Αν μπορώ να ανησυχώ αρκετά, είμαι βέβαιος ότι θα επηρεάσω το αποτέλεσμα." Όμως στην πραγματικότητα ανησυχώντας για τη ζωή που δεν έχουμε ζήσει ακόμη, χάνουμε την ουσία της, δηλαδή στο να ανακαλύψουμε τις βαθύτερες εσωτερικές μας ανάγκες και στο να εξερευνήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε τον εαυτό μας. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι κάθε ευεργετικό αποτέλεσμα που θα έχει ευοδωθεί θα είναι αποτέλεσμα των δικών μας προσπαθειών και στόχων.

Πόσο αποφασισμένος είναι κανείς στη ζωή του;

Πόσο αποφασισμένος είναι κανείς να αλλάξει τη ζωή του;

Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;

Αυτό βέβαια είναι ζήτημα προσωπικών επιλογών. Παρ’ όλα αυτά, η έλλειψη σημαντικών αποφάσεων που θα κρίνουν την ζωή μας τώρα ή και αργότερα είναι ένας σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας που οδηγεί τον σύγχρονο άνθρωπο να μην μπορεί να προχωρήσει παραπέρα, εντοπίζοντας τις περισσότερες φορές αδυναμία στον τρόπο σκέψης και σε ακραίες περιπτώσεις προκαλώντας ακόμη και παράλυση της βούλησης.

Όλοι μας κατά καιρούς περιστασιακά βιώνουμε έντονες περιόδους αναποφασιστικότητας, αμφισβήτησης καθώς και έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης λόγω πεσμένου ηθικού ίσως ή και λόγω άλλων ψυχογενών παραγόντων όπως εμφανίζονται στην συμπεριφορά μας με συμπτώματα κατάθλιψης, στεναχώριας ή και απομόνωσης.

Η κάθε περίπτωση είναι βέβαια διαφορετική και χρήζει διαφορετική αντιμετώπιση. Όμως σε κάθε περίπτωση όσο διαφορετική και να είναι, θα πρέπει όλοι μας να μπούμε στην διαδικασία της αυτό αξιολόγησης και να αναλογιστούμε τι κάναμε λάθος και τι όχι, αν πήραμε την σωστή απόφαση ή όχι. Αυτό θα βοηθήσει αρκετά ώστε να μην επαναλάβουμε αυτά τα οποία μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση που βρεθήκαμε. Το να ανησυχούμε χωρίς ουσιαστική αιτία ή αντίκρισμα δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην αυτοκαταστροφή και στον κατακερματισμό της υπόστασης μας.

Σπάστε τα δεσμά

Απελευθερωθείτε από τα δεσμά του φόβου και της ανησυχίας που σας εγκλωβίζουν σε αρνητικές σκέψεις.
Αφήστε κατά μέρους την άσκοπη ανησυχία και αντί να διαιωνίζετε ένα πρόβλημα, αναπτύξτε τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα σας που θα σας βγάλουν από το όποιο δίλημμα ευρίσκεστε.
Εστιάστε σε αυτά που σας δίνουν αληθινό νόημα στη ζωή μέσα από μια θετική και εποικοδομητική σκέψη, έτσι ώστε να μπορέσετε να ξαναβρείτε τις ισορροπίες σας και την πνευματική ηρεμία που θα σας οδηγήσει σε μια ευτυχισμένη ζωή.
Μην αναλώνεστε σε ότι δεν σας εκφράζει εν τη ουσία.
Αφιερώστε περισσότερο χρόνο στον πολύτιμο εαυτό σας.

Ανακτήστε πάλι την ζωή σας

Ανακτήστε πάλι την ζωή σας και την χαμένη σας αυτοπεποίθηση και εξετάστε τα πράγματα σε βάθος σε συνδυασμό πάντα με τις ανάγκες σας μέσα σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο. Το να ανησυχούμε ως ένα βαθμό είναι ένα υγιές συναίσθημα που μας βοηθά να είμαστε καλύτεροι, πιο παραγωγικοί και πιο αποτελεσματικοί.

Ζήστε όσο καλύτερα μπορείτε, άλλωστε η ζωή μας είναι μοναδική όπως και ο καθένας μας ξεχωριστά.
Φανταστείτε την ζωή του καθενός πάνω σε έναν καμβά ζωγραφικής όπου ο καθένας προσθέτει ή αφαιρεί την δική του πινελιά, δείχνοντας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο ότι ο καθένας μας λειτουργεί μοναδικά.