Ο κύκνος που νόμιζε ότι ήταν ασχημόπαπο
Μια φορά και έναν καιρό, στη λίμνη των κύκνων ζούσε ένας πολύ διαφορετικός κύκνος. Μα θα μου πείτε, όλοι οι κύκνοι λίγο πολλοί ίδιοι είναι. Όχι!! Αυτός ο κύκνος ήταν διαφορετικός, μα τελείως διαφορετικός, τόσο που κάποιος μπορεί να μην πίστευε ότι ήταν κύκνος αλλά ένα ασχημόπαπο.
Η προσωπική δυστυχία που βίωνε μέσα του ο κύκνος
Οι μέρες κυλούσαν η μια πίσω από την άλλη στη λίμνη χωρίς τίποτα το συνταρακτικό να συμβαίνει για τους περισσότερους κύκνους. Για το διαφορετικό κύκνο, όμως, κάθε μέρα ήταν τρομακτικά πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Πάλευε να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του στις φιλικές συγκεντρώσεις, στον περίγυρό του, για να μην καταλάβει κανείς πόσο άσχημα ένιωθε. Μόρφαζε από πόνο κάθε φορά που κάποιος στεκόταν και τον θαύμαζε. Όσο για το ενδεχόμενο να βρει ταίρι; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Ποιος θα ήθελε να ήταν μαζί του; Κανείς, φυσικά! Ήταν αβάστακτο κάποιος να είναι εκείνος.
Μερικές φορές, όταν δεν άντεχε άλλο, ρωτούσε κάποιον φίλο του αν δείχνει ωραίος, αν οι ατέλειες πάνω ήταν καλά καμουφλαρισμένες αλλά φυσικά η ανακούφιση που ένιωθε δεν κρατούσε πολύ. Όσο και αν απορούσαν με αυτά που ρωτούσε, όσο και αν τον επιβεβαίωναν αυτός ήξερε την αλήθεια. Καμία επιβεβαίωση δεν ήταν αρκετή για να γίνει βεβαιότητα. Άλλωστε, την αντίκριζε την αλήθεια κάθε μέρα στην αντανάκλαση του νερού. Ήταν τόσο μα τόσο άσχημος.
Τα χαρακτηριστικά του ήταν δυσανάλογα, το χρώμα του ξεθωριασμένο, ο λαιμός του κοντός, τα φτερά του φτωχά και αδύναμα. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί τον έκαναν παρέα, δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί οι άλλοι δεν βλέπουν αυτό που βλέπει. Πώς ήταν δυνατόν! Σίγουρα ήταν τυφλοί! Κάπως έτσι, ο διαφορετικός κύκνος περνούσε τις μέρες του μαραζώνοντας για την ασχήμια που τον έκανε να δείχνει σαν ασχημόπαπο. Μέρα με τη μέρα απομακρυνόταν απο τους φίλους του, απέφευγε να κοιτάξει την αντανάκλαση του νερού ή να κάνει τον κύκλο της λίμνης. Έμενε μόνος, αναλογιζόμενος τη δυστυχία του.
Όταν σε κυριεύει ο φόβος της ασχήμιας
Η αλήθεια είναι οτι ο διαφορετικός κύκνος, δεν ήταν και τόσο διαφορετικός. Κανείς άλλος δεν μπορούσε να δει αυτό που έβλεπε εκείνος. Κι αν αναρωτιέστε γιατί, η απάντηση δεν είναι καθόλου απλή. Τον είχε κατακλύσει ο φόβος της ασχήμιας.
Τα χαρακτηριστικά της Σωματοδυσμορφικής Διαταραχής
Ο φόβος της ασχήμιας είναι μια σιωπηλή διαταραχή γνωστή σήμερα ως Σωματοδυσμορφική Διαταραχή. Εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες και συνήθως η έναρξη της είναι στην εφηβεία. Ουσιαστικά η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη ανησυχία για ψεγάδια/ατέλειες στην εμφάνιση σε ένα ή περισσότερα μέρη του σώματος (π.χ. η μύτη, τα δόντια, η λέπτυνση τριχών, σημάδια στο δέρμα, το σχήμα του προσώπου) η οποία είναι δυσανάλογη της εκάστοτε ατέλειας.
Η ενασχόληση αυτή μπορεί να κρατάει και ώρες και σταδιακά οδηγεί το άτομο σε σημαντική δυσλειτουργία στους περισσότερους τομείς της ζωής του. Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας στη θέση του κύκνου ή κάποιον γνωστό σας, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Η Σωματοδυσμορφική είναι μια χρόνια διαταραχή και η βαρύτητα της ποικίλει. Ως θεραπεία εκλογής προτείνεται η Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Πλεύρη Μαρία - Ψυχολόγος
Πλεύρη Μαρία: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology
Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:
- Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
- Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
- Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.
Ψυχολόγος, MSc Κλινικής Νευροψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής ΑΘηνών σε συνεργασία με το Montreal Neurological Institute (MNI), Mc Gill University & Τετραετης Εξειδίκευση στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.