Είμαι αρκετά καλός γονιός; Ο κάθε γονιός καλείται να πάρει την ευθύνη να επιλέγει, να αποφασίζει και να πράττει ό,τι κάθε φορά κρίνει απαραίτητο για την ανατροφή του παιδιού του, όμως αυτό τις περισσότερες φορές είναι δύσκολο και απαιτητικό.

Αν ξεκινήσουμε από την ετυμολογία της λέξης που περιλαμβάνει τους όρους εαυτός και πεποίθηση μπορούμε να αποδώσουμε την εξής σημασία: την πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, δηλαδή το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Η αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική.

Παρόλο που οι μέθοδοι της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής εφαρμόζονται σε ευρεία κλίμακα και αποτελούν πλέον ιατρικές εφαρμογές, δεν υπάρχουν ανάλογα στατιστικά στοιχεία, που να δείχνουν τα αποτελέσματα από τις γεννήσεις και ότι σχετικό αφορά σ’ αυτές.

Όταν σκεφτόμαστε τη συμπεριφορά του παιδιού ή του εφήβου μας, βλέπουμε συχνά το επιφανειακό μέρος που μπορεί να μην καταλαβαίνουμε πάντα πλήρως.

Υπάρχει μία διαδεδομένη πεποίθηση στην κοινωνία μας ότι το παιχνίδι με τα παιδιά είναι χάσιμο χρόνου. Πολλοί γονείς από την άλλη, ενώ αναγνωρίζουν τα οφέλη που έχει το παιχνίδι για τα παιδιά, δεν παίζουν μαζί τους θεωρώντας ότι είναι κάτι που πρέπει να κάνουν τα παιδιά ενστικτωδώς χωρίς την βοήθεια ενηλίκων.

Γενικά, αυτό που θα πρέπει να καλλιεργούμε στα παιδιά αυτής της ηλικίας είναι η προοπτική για μάθηση και για γενίκευση της πληροφορίας.

Τα παιδιά που διδάσκονται την ενσυναίσθηση παίζουν το ρόλο τους στο να κάνουν τον κόσμο καλύτερο....

Ως νέοι γονείς, νιώθετε την καθημερινότητά σας να αλλάζει. Αγχώνεστε για το πώς θα αναθρέψετε σωστά το παιδί σας και, ταυτόχρονα, θα διασκεδάσετε μαζί του. Η Πύλη Ψυχολογίας Psychology.gr και η Μάγδα Χατζηστρατή, Απόφοιτη Παιδαγωγός Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σας λύνει τα χέρια, προτείνοντας τρόπους που θα κάνουν την εκπαίδευσή του... παιχνιδάκι!

Η εφηβεία αποτελεί μια μεταβατική περίοδο στη ζωή του ανθρώπου, καθώς συνιστά το πέρασμα από την παιδική στην ενήλικη ζωή. Ο έφηβος δηλαδή δεν είναι ακόμη ενήλικας, ούτε όμως και παιδί. Χρονικά τοποθετείται από το 12ο έως το 18-19ο έτος της ηλικίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου λαμβάνουν χώρα μεγάλες αλλαγές σε σωματικό, νοητικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο.

Ο D. W. Winnicott γεννήθηκε το 1896 στο Plymouth της Αγγλίας. Σε αυτοβιογραφικά του γραπτά αναφέρει ότι στην παιδική του ηλικία προσπαθούσε διαρκώς να βελτιώσει την ατμόσφαιρα και τη διάθεση της οικογένειάς του, δεδομένου ότι η μητέρα του έπασχε από κατάθλιψη.

Έχει τεράστια σημασία και βαρύτητα  η ενδομήτρια ζωή, ο τοκετός , η νεογέννητη και βρεφική ζωή.
Συνειδητά καταγεγραμμένα δεν είναι, αλλά πριν από την συνείδηση υπάρχει η συναισθηματική καταγραφή που ορίζει την έννοια της ύπαρξης  στον άνθρωπο. Κάθε μορφή ζωής που ξεκινάει και εξελίσσεται πραγματώνεται μέσα σε περιβάλλον. Κάθε περιβάλλον στην ζωή του ανθρώπου, δημιουργείται από το συναίσθημα και πριν το συναίσθημα υπάρχει η Αίσθηση.

Ο ρόλος ενός γονέα είναι συχνά απαιτητικός και μοιάζει με ένα δύσβατο μονοπάτι, άλλοτε ενός, άλλοτε δύο ατόμων. Ο ορισμός του "τέλειου γονιού" είναι μακρινός και σίγουρα όχι στα πλαίσια του πραγματικού. Παρόλα αυτά, η επιρροή που ασκείται στο παιδί από μια μητρική ή/και μια πατρική φιγούρα, είναι σε μεγάλο ποσοστό σημαντική για την μετέπειτα ανάπτυξη του παιδιού.

Η εφηβεία είναι μια  μεταβατική περίοδος,  η  ευκαιρία για να επέλθουν σημαντικές διορθωτικές αλλαγές για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας. Οι έφηβοι καλούνται να αποκτήσουν μια σταθερή αίσθηση του εαυτού τους σε παρελθόν παρόν και μέλλον και να απαντήσουν στην εσωτερική τους ερώτηση: ποιός είμαι και τι κάνω στη ζωή μου.

Ο Κύκλος Σεμιναρίων Παρατήρησης Βρέφους αποτελεί μια βιωματική διαδικασία εκπαίδευσης που αποσκοπεί στην κατανόηση της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Η Μαρία Θέκλα Αρτεμισία Μοντεσσόρι γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1870 στο Κιαραβάλε της Ιταλίας. Το 1896 αποφοιτά από την Ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Ρώμης με τις ειδικότητες της παιδιάτρου και της ψυχιάτρου έχοντας, ήδη, κλινική εμπειρία κατά τη διάρκεια των σπουδών της με παιδιά με νοητική υστέρηση.

Βασικές πληροφορίες
Μια τεράστια έκρηξη ανάπτυξης συμβαίνει στον εγκέφαλο των παιδιών όταν είναι πολύ μικρά. Το 90-95% του μεγέθους του εγκεφάλου μέχρι τα 6 έτη έχει ήδη αναπτυχθεί!

Οι γονείς θεωρούνται ως οι πολύτιμοι λίθοι που θα διαμορφώσουν τη προσωπικότητα των παιδιών, τα οποία θα κυριαρχήσουν και θα επιδράσουν στο κόσμο. Ανάλογα με το πώς οι γονείς συμπεριφέρονται προς τα παιδιά τους, ποιες αξίες ενστερνίζονται και αφήνουν ως περιουσία στους νέους καθώς και οι απόψεις και οι αντιλήψεις που τους διακατέχουν για όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, συμβάλλουν στην συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Διετές μνημόνιο συνεργασίας υπέγραψαν τα Παιδικά Χωριά SOS και το Πανεπιστήμιο Κρήτης με στόχο την αμοιβαία συνεργασία και ανταλλαγή τεχνογνωσίας για τη σύνταξη και προώθηση ερευνητικών και επιμορφωτικών προτάσεων, καθώς και την υλοποίηση προγραμμάτων, αναφορικά με την προαγωγή της ψυχικής υγείας του παιδιού.

Η συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι ένα βαρύ και δύσκολο στοίχημα για τους γονείς. Μέσα σε μια δυσβάσταχτη και γεμάτη απαιτήσεις καθημερινότητα, οι γονείς καλούνται να πειθαρχήσουν και να μεταδώσουν διάφορες αξίες στα παιδιά τους. Αυτό συνήθως τους καταβάλλει, δημιουργώντας αισθήματα ανεπάρκειας αποκαλώντας τους εαυτούς τους ως «κακούς γονείς».

Η εγωκεντρική δυσαρμονίαπροκαλείται από την μετέπειτα σύγχυση του παιδικού εγωκεντρισμού, όπου είναι η ανικανότητα συγκρότησης στοχευμένης αντίληψης γύρω από το εγώ. Η δυσαρμονία αυτή συμβάλλει στη δημιουργία δυσλειτουργικών συμπεριφορών στην κοινωνική ζωή του ατόμου.