Αντρικός Βιασμός: Επειδή ο βιασμός δεν έχει φύλο

Ακρόαση άρθρου......

«Ενοιωσα και κατάλαβα πώς νοιώθει μια γυναίκα που έχει υποστεί βιασμό»

Τα λόγια ενός καλού φίλου, που με εμπιστεύτηκε και μου εκμυστηρεύτηκε τον βιασμό του από την πρώην σύζυγό του.

Νομικά θεωρείται βιασμός η αναγκαστική διείσδυση αλλά και ο εξαναγκασμός σε σεξουαλικές πράξεις και πρακτικές. Όμως, ας μην κρυβόμαστε πίσω από όρους. Κι όμως, τελικά κρυβόμαστε όλοι... πρώτα οι άντρες που έχουν βιαστεί είτε από γυναίκες, είτε από άντρες. Μοιάζει σα να ανοίγει ένα δωμάτιο και να μπαίνουν μέσα στις ενοχές, τον εξευτελισμό, την ταπείνωση, τον φόβο, την τιμωρία και να μην υπάρχει διέξοδος, δηλαδή καταγγελία. Και εμείς που βρισκόμαστε απέξω, δεν κρυβόμαστε άραγε;

Μια κοινωνία αποστασιωποιημένη, ένα κράτος με ανύπαρκτες ειδικές δομές, πολλές ομάδες ειδικών πρόνοιας ημιμαθείς δυστυχώς, και χωρίς ενσυναίσθηση, και αστυνομικές αρχές, το λίγοτερο ανεπαρκείς να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταγγελίες.

Καταγγέλεται ο αντρικός βιασμός;

• 1 στους 6 άντρες έχει υποστεί βιασμό. 1 στους 10 βιασμούς καταγγέλεται στην Ευρώπη, ενώ το ποσοστό στην Ελλάδα, είναι πολύ μικρότερο.
• Τα κρούσματα βίας, λεκτικής, σεξουαλικής, σωματικής έχουν αυξηθεί στα χρόνια της κρίσης κατά 47% σε πολλές ευρωπαικές χώρες και στην Ελλάδα.
• Σε έρευνα που έγινε μεταξύ 250 αντρών και 280 γυναικών και 142 ζευγάρια, το 32,4 ποσοστό των γυναικών παραδέχτηκε ότι κακοποίησε τον σύντροφο – άντρα, χωρίς να βρίσκεται σε θέση άμυνας.

Ομολογώ ότι μέχρι την στιγμή της εξομολόγησης από τον φίλο μου, δεν είχα εικόνα για τα νούμερα και το μέγεθος αυτής της κατάστασης. Όταν άρχισα να ψάχνω βιβλιογραφίες και στατιστικά, σοκαρίστηκα. Δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή υποστήριξης, ειδική γραμμή για καταγγελία ανώνυμη αντρικού βιασμού. Υπάρχουν περιπτώσεις που ετερόφυλος άντρας κατήγγειλε τον βιασμό από την σύντροφό του, σε κοινωνική υπηρεσία, και δεν τον πίστεψαν! Και γιατί δεν τον πίστεψαν;

Πώς ακριβώς να πιστέψει κάποιος, ότι ένας ειδικός υγείας δεν πίστεψε τον άντρα που βιάστηκε διότι ''ήξερε'' ότι διείσδυση ίσον στύση, στύση ίσον διέγερση, διέγερση ίσον ευχαρίστηση;! Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας άνθρωπος σε κατάσταση σοκ και βιασμένος θα μπορούσε να απαντήσει (στον άνθρωπο όπου απευθύνθηκε για βοήθεια) ότι η σεξουαλική διέγερση - στύση, δεν ελέγχεται πάντα. Μέρος των νευρικών απολήξεων που προκαλούν την στύση και την εκσπερμάτιση, είναι πέραν του συναισθηματικού ελέγχου, άρα απόλυτα αυτόνομη.

Η κακοποίηση της γυναίκας, πατάει σε αρχέγονες σχεδόν χορδές. Η εξουσία του άντρα - πατριάρχη, λίγο έχει αλλάξει από την κατάρρευση της μητριαρχικής κοινωνικής δομής, έως σήμερα. Η γυναίκα στιγματίζεται, αναγκάζεται να απολογηθεί, να νοιώσει ένοχη, για τον τρόπο που μιλούσε, για τα ρούχα που φορούσε, για το ''μήπως τα ήθελε και αυτή'';; Και μιλάει σιγά και δειλά, με βοήθεια από φορείς και κοινωνικές δομές. Και πάλι, όμως, με φόβο για το πώς θα αντιμετωπιστεί και αν θα γίνει πιστευτή.

Και εκεί κάπου και ένας άντρας. Ένας άντρας όπου έχει κακοποιηθεί από την γυναίκα του, αλλά αν το πει, ο περίγυρός του θα τον χλευάσει, οι αρχές θα το ''χαιδέψουν'' λίγο...{ε, και καλά δεν έπαθες και τίποτα!!} Και καμιά δομή βέβαια για κακοποιημένους - βιασμένους άντρες! Και λίγο πιο πέρα, ένας ομοφυλόφιλος άντρας που βιάζεται από τον σύντροφό του ή από έναν άλλον οποιοδήποτε άντρα (συνήθως οι περιπτώσεις βιασμών από ετερόφυλους άντρες είναι αποτέλεσμα ομοφοβικού μίσους). Πόσο ένοχοι και ανυπεράσπιστοι νοιώθουν οι άντρες αυτοί και κυρίως πόσο μα πόσο μόνοι!

Η κακοποίηση και ο βιασμός δεν έχουν φύλο. Δεν έχουν ταυτότητα και κοινωνικό ή ταξικό χαρακτηρισμό. Είναι βιασμός. Τέλος.

Σκέφτομαι ότι ο φίλος μου το διαχειρίστηκε και το αντιμετώπισε μόνος, και το διαχειρίστηκε ευτυχώς μια χαρά. Όμως εμείς, τί κάνουμε ακριβώς, ως κοινωνία και ενεργά μέλη αυτής, και συνειδητοποιημένα και ευαισθητοποιημένα, εκτός από το να γράφουμε ή να συζητάμε ή να προτρέπουμε την καταγγελία του βιασμού; Είναι λίγο οξύμωρο το σχήμα.

Έχουμε εμείς αφήσει ανυπεράσπιστα τα θύματα βιασμού και ταυτόχρονα η λύση είναι να τα υπερασπιστούμε εμείς οι ίδιοι, αφού εκείνοι είναι πολύ δύσκολο να βγούν από το ''δωμάτιο'' που έχουν μπεί. Η φωνή τους είναι και δική μας φωνή τελικά. Και αφού, εκείνοι δεν μπορούν να μιλήσουν, μήπως πρέπει να μιλήσουμε εμείς για αυτούς;

Βιβλιογραφία

1. Ορέστης Γιωτάκος," Βιασμός" Εκδόσεις : Αρχιπέλαγος
2. Εταιρεία Ελληνικής Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, 2013 Έρευνα
3. Πανεπιστήμιο Αιγαίου (2000-2008) Έρευνα

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Ακριβή Καρίμπα - Ψυχολόγος

Ακριβή Καρίμπα: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχολόγος με ειδίκευση στη Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία, ψυχοδυναμικής κατεύθυνσης.
Συμβουλευτική ενηλίκων και εφήβων.

6977054264

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού