Σύμφωνα με τη γραμμική αντίληψη του χρόνου, η παιδική ηλικία θεωρείται ως ένα στάδιο ανάπτυξης το οποίο ολοκληρώνεται καθώς διανύουμε την πορεία προς την ενηλικίωση. Στην πραγματικότητα, η προσωπικότητά μας εξελίσσεται διαδοχικά εμπεριέχοντας σε κάθε στάδιο της ζωής μας όλες τις εμπειρίες των προηγούμενων σταδίων.

Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου διατροφής καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής βοηθά στην πρόληψη της ελλιπούς σίτισης σε όλες τις μορφές της, καθώς και στην καταπολέμηση μιας σειράς μη μεταδοτικών ασθενειών και καταστάσεων.

Τα τελευταία χρόνια η έκφραση Να σκέφτεσαι θετικά έχει ακουστεί και γραφτεί υπερβολικά. Άρθρα, δημοσιεύσεις, βιβλία, βίντεο και χρωματιστές λεζάντες στο διαδίκτυο και στον τύπο μας προτρέπουν να σκεφτόμαστε θετικά ώστε να λύσουμε σχεδόν όλα μας τα προβλήματα.

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι αυτή η φράση είναι κάτι σαν μάντρα (mantra*) και μόλις την προφέρουν αμέσως όλα θα αλλάξουν μαγικά, θα έχουμε καλή υγεία, θα περάσει η κατάθλιψη (σαν να ήταν γρίπη), θα εξαφανιστεί το άγχος και θα γίνουν όλα λαμπερά και φωτεινά.

Σε ένα κόσμο ρευστό όπως είναι ο δικός μας, όπου όλοι μαθαίνουμε να αντέχουμε την ιδέα πως σχεδόν τίποτα δεν είναι απόλυτα προβλέψιμο, κάποια άτομα έχουν την ανάγκη για απόλυτη βεβαιότητα. Ενώ γνωρίζουμε και δεχόμαστε ότι πάντα υπάρχει η πιθανότητα να συμβεί ένα ατύχημα ενώ οδηγούμε ή να γελοιοποιηθούμε κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης, κάποιοι από μας θέλουμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι τα αρνητικά αποτελέσματα που συνδέονται με τους φόβους μας δεν πρόκειται να συμβούν.

«Ελάτε στην άκρη» τους είπε. «Φοβόμαστε. Μπορεί να πέσουμε». «Ελάτε στην άκρη», τους είπε. Πήγαν. Τους έσπρωξε... Και πέταξαν.  - Guillaume Apollinaire
Μόλις ξεπεράσεις το εμπόδιο του φόβου, ανοίγονται μπροστά σου ένα σωρό δυνατότητες και η ευκαιρία να απολαύσεις πολλά υπέροχα πράγματα που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα σου περνούσε από το μυαλό ότι θα μπορούσες να ζήσεις.

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη και προκύπτει έπειτα από συνειδητοποίηση της έκθεσης του ατόμου σε κάποιο κίνδυνο (σωματικό ή ψυχολογικό, βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο).

Οι θέσεις της ζωής είναι θεμελιώδεις στάσεις – πεποιθήσεις που έχουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους.  Ανάλογα με τις πεποιθήσεις αυτές, διαμορφώνεται η συμπεριφορά και οι σχέσεις μας και παίρνουμε αποφάσεις. 

Όταν πιστεύουμε ακράδαντα στα βιώματα που είναι χαραγμένα στην ψυχή μας, όταν δηλαδή ταυτιζόμαστε ασυναίσθητα -και ως εκ τούτου πλήρως- με το σκοτεινό - πληγωμένο παιδί μας, τότε προσπαθούμε να το απωθήσουμε ή να συμπεριφερόμαστε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε τις αρνητικές πεποιθήσεις του.

Η Γνωστική Θεραπεία (ΓΘ) αναπτύχθηκε από τον A. Beck στις αρχές του 1960, στοχεύοντας στην επίλυση των προβλημάτων του εκάστοτε θεραπευόμενου μέσα από την τροποποίηση των λαθεμένων του σκέψεων και συμπεριφορών.

Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Ο διαφορετικός τρόπος σκέψης και αντίδρασης που έχουν τα δύο φύλα οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στις βιολογικές τους διαφορές. Πληθώρα ερευνών που σχετίζονται με την προσωπικότητα έχουν καταδείξει τους άντρες ως το πιο διεκδικητικό, δραστήριο, ενεργητικό και επιθετικό φύλο, εν αντιθέσει με τις γυναίκες, οι οποίες παρουσιάζονται ως το πιο αγχώδες, συναισθηματικό, ευαίσθητο, συγκαταβατικό και εξαρτημένο φύλο· η επιθετικότητα εκδηλώνεται ως επί το πλείστον μέσα στις σχέσεις.

Θες να έχεις τον πραγματικό έλεγχο στη ζωή σου; Θα πρέπει, λοιπόν, να απαρνηθείς την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει. Το άγχος, τα υποθετικά σενάρια για το μέλλον, οι μηρυκασμοί, το αίσθημα της αβεβαιότητας και οι προσδοκίες στροβιλίζουν πάντα γύρω από την ανάγκη να έχουμε τον έλεγχο των πραγμάτων.

Ο γάμος είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο ανθεκτικούς και σημαντικούς κοινωνικούς θεσμούς. Ορισμένες κοινωνίες στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή θεωρούν τον γάμο κυριολεκτικά μια επιχειρηματική διευθέτηση. Τα παιδιά στην Ινδία αρραβωνιάζονται για να ενώσουν ισχυρές οικογένειες. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που για να παντρευτεί μια γυναίκα έπρεπε να καταβληθεί προίκα.

Τι είναι η πεποίθηση; Απλώς μια σκέψη που επαναλαμβάνεται μέχρι να την πιστέψουμε. όλες οι πεποιθήσεις είναι περιοριστικές επειδή προέρχονται από τον νου. Για παράδειγμα, η πεποίθηση ότι κάτι είναι «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Ακούμε άλλους να το λένε, μετά αρχίζουμε να κάνουμε οι ίδιοι αυτήν την σκέψη, πιστεύουμε ότι είναι αλήθεια και αρχίζουμε να βλέπουμε στον κόσμο γύρω μας αποδείξεις πως όντως αληθεύει.

Συμβουλή! Ένας εύκολος, ανώδυνος και κοινωνικά αποδεκτός τρόπος να παράσχουμε βοήθεια; Λίγες λέξεις στριμωγμένες σε μια μικρή πρόταση που διεκδικούν για τον εαυτό τους κάποιο βαθύτερο νόημα;

Ένα επικοινωνιακό τέχνασμα με το οποίο τοποθετούμε αυθαίρετα τον εαυτό μας στη θέση «ειδικού» ή «γνώστη» και τον συνομιλητή μας στη θέση του «χρήζοντα βοήθεια»; Ή απλώς συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία πολλών γενεών σε μια πολλά υποσχόμενη πρόταση;

Βασική υπόθεση αυταρχικής προσωπικότητας: Ο Adorno και οι συνεργάτες του (1950) διατύπωσαν την υπόθεση ότι οι πολιτικές στάσεις των ανθρώπων εκφράζουν την προσωπικότητά τους. Η προκατάληψη αποτελεί εκδήλωση ενός παθολογικού τύπου προσωπικότητας.

Οι σκέψεις έχουν μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο που αισθανόμαστε, συμπεριφερόμαστε, στην υγεία μας, τόσο ψυχικά όσο και οργανικά, αλλά και στον τρόπο που βιώνουμε τη ζωή γενικότερα. Αυτός ο εσωτερικός διάλογος υπάρχει ενεργά μέσα μας συνεχώς και κάποιες φορές βασανιστικά ακατάπαυστα.

Ήμασταν στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Ο εξάδελφός μου, κάτι μήνες μικρότερός μου, είχε πιαστεί στα χέρια με ένα παιδί ένα χρόνο μεγαλύτερό μας. Όταν ο ξάδελφός μου φοβήθηκε και υποχώρησε, πήρα εγώ την θέση του στον καυγά. Σύντομα έβαλα κάτω το άλλο παιδί, αλλά εκείνο άρχισε να κλαίει.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνονται πολλές από τις συνηθισμένες διαταραχές αντικατοπτρίζει τον πολιτισμό στον οποίο εμφανίζονται.

Μπροστά στον ανθρώπινο και σκληρό ψυχικό πόνο της απώλειας, οι επιστημονικές θεωρήσεις φαίνονται αδύναμες στο να απαλύνουν την πληγή. Το άτομο που πενθεί, θρηνεί ψυχικά και σωματικά. Η «για πάντα» στέρηση του αγαπημένου του προσώπου ξεδιπλώνει έντονα υπαρξιακά ερωτήματα.

Όπως είναι γνωστό, οι οργανισμοί αποτελούν ανοιχτά συστήματα στα οποία αλληλεπιδρούν άνθρωποι όπου με τον τρόπο που εργάζονται, συμπεριφέρονται και αναπτύσσουν σχέσεις. Με βάση το παραπάνω, μπορούμε εύκολα τα κατανοήσουμε πως για την επιτυχία του συστήματος είναι απαραίτητη η προαγωγή τόσο της σωματικής όσο και της ψυχολογικής υγείας των εργαζομένων.