Η κοινωνική ψυχολογία είναι ένας επιστημονικός κλάδος των κοινωνικών επιστημών ο οποίος, στο πλαίσιο των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων εντάσσεται κατά κανόνα στα τμήματα ψυχολογίας.

Το Body Shaming αναφέρεται στην πράξη του να πείς κάτι αρνητικό για το σώμα ενός ατόμου. Αυτή η πράξη αφορά ή το ίδιο σας το σώμα ή το σώμα κάποιου άλλου. Ο σχολιασμός μπορεί να αφορά το μέγεθος, τα μαλλιά, τα ρούχα, την ηλικία, το φαγητό ή το επίπεδο ελκυστικότητας ενός ατόμου.

Ο όρος Life coaching (προπονητική ζωής) έχει μπει στη ζωή μας τελευταία χρόνια. Αρκετοί ίσως έχετε γνωρίσει διάφορες πτυχές του και έχετε συνεργαστεί με ανθρώπους που ειδικεύονται σε συγκεκριμένους τομείς.

Η άποψη, την οποία θεωρούμε ότι οι άλλοι είτε έχουν είτε θα σχηματίσουν για μας, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία μας. Θέλω να σταθώ στο παρόν άρθρο στον τρόπο με τον οποίο μας επηρεάζει αρνητικά, ανακυκλώνοντας και διατηρώντας μέσα μας άγχος, αναβλητικότητα, ανασφάλεια και φόβο.

Όταν ήρθες σε τούτο τον κόσμο ήσουν πλήρης. Δεν είχες σκεφτεί καν πως είσαι κάτι άλλο πέρα από τον τέλειο εαυτό σου. Ένιωθες υπέροχα με εσένα, ήσουν ελεύθερος.

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το φόβο του χωρισμού χρειάζεται να πάμε λίγο πίσω, στην παιδική ηλικία προκειμένου να δούμε τον αρχικό χωρισμό. Το παιδί δομείται σε σχέση με τον άλλον, συνήθως σε σχέση με τη μητέρα του, που φοβάται μη τη χάσει, αλλά και από την οποία μια μέρα πρέπει να χωρίσει.

Σε ποιόν να πω τον πόνο μου, αφού κανείς δεν με ακούει; Γιατί κανείς δεν με καταλαβαίνει;
Και κάπως μας τα φέρνει η ζωή και έρχονται στιγμές που αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι, διχασμένοι μεταξύ επιλογών, πονεμένοι, αγχωμένοι, αποστασιοποιημένοι ή δυστυχισμένοι και κατακλυζόμαστε από αυτήν την έντονη ανάγκη να εκφράσουμε σε κάποιον άνθρωπο τη θέση μας, τα συναισθήματά μας.

Ο Αβραάμ Μάσλοου ήταν Αμερικανός ψυχολόγος ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών που υποστηρίζει ότι υπάρχουν πέντε επίπεδα αναγκών, από τα οποία εξαρτάται όλη σχεδόν η συμπεριφορά μας.

Θέλω να κάνω το καλύτερο για το παιδί μου. Θέλω να είναι ευτυχισμένο, δυνατό, ανεξάρτητο, ισορροπημένο. Θέλω να έχει αυτοπεποίθηση, να θέτει στόχους και να τους κατακτά, να είναι κοινωνικά καλλιεργημένο, να αγαπά τον εαυτό του, να δρα με ελευθερία και σεβασμό προς το ίδιο και τους συνανθρώπους του. Θέλω, θέλω, θέλω…

Σίγουρα έχεις ακούσει για τη δύναμη της θετικής σκέψης, για τις θετικές δηλώσεις, για τη θετική αντιμετώπιση των πραγμάτων και πιθανότατα έχεις δοκιμάσει να εφαρμόσεις κάτι από αυτά και από άλλα ακόμα. Πόσες φορές έχεις ακούσει τη φράση «Σκέψου θετικά» και πόσες φορές έχεις πει εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου «Σκέψου θετικά» με την προσδοκία πως όλα θα αλλάξουν μαγικά όπως διαδίδεται;

Μιλώντας για φόβο ή άγχος εγκατάλειψης αναφερόμαστε την διάχυτη και έντονη πεποίθηση που διακατέχει κάποιον ότι οι άνθρωποι που τον αγαπούν και είναι δίπλα του ή ακόμα και αυτοί που μπορεί να τον γνωρίσουν στο μέλλον, θα τον εγκαταλείψουν.

Η σκέψη ότι ο άλλος θα απομακρυνθεί από κοντά τους, γεννά έντονα συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας, μεταφράζεται ως προσωπική απόρριψη και το άτομο την δικαιολογεί στην βάση της προσωπικής του αναξιότητας.

Οι πανελλήνιες εξετάσεις και οι περίοδοι εξεταστικής, για τους μαθητές και τους φοιτητές αντίστοιχα, είναι χρονικά διαστήματα στα οποία φαίνεται πως κυριαρχεί το άγχος, η αγωνία, το stress και γενικώς πολλά ανεπιθύμητα συναισθήματα, ως αποτέλεσμα μιας ευρύτερα νευραλγικής περιόδου, κατά την οποία ο άνθρωπος καλείται να φτάσει στην επιτυχία.

Η διαχείριση του άγχους κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι πολύ σημαντική. Χρειάζεται να φροντίσουμε το άγχος των παιδιών-μαθητών έγκαιρα και να μην αφήνουμε τη διαχείριση της κατάστασης την τελευταία στιγμή, ένα μήνα πριν τις εξετάσεις. Αυτό που συνιστώ, είναι οι έφηβοι από τη Β Λυκείου να παρακολουθήσουν ένα βραχυπρόθεσμο ατομικό πρόγραμμα γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας.

Η δημιουργία και διατήρηση μιας αρμονικής συντροφικής σχέσης είναι ένα όνειρο για πολλούς. Συμβαδίζει με την πεποίθηση ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, ένα άτομο που αποτελεί το ιδανικό συμπλήρωμά μας, το «άλλο μας μισό». Υπάρχει όμως αυτό το άτομο; Και εάν υπάρχει τι χαρακτηριστικά έχει, εάν τελικά έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Κάποτε, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τάγματος των Ροδόσταυρων μου είπε μια μεταφορά για να κατανοήσω τα επίπεδα Συνείδησης και Επίγνωσης. Την ονόμασε «το βουνό της συνείδησης».

Εάν βρίσκεστε στους πρόποδες του βουνού, δεν μπορείτε να δείτε πολύ μακριά. Η οπτική σας είναι περιορισμένη, και δεν μπορείτε να δείτε τι είναι μπροστά σας ή πίσω από οποιαδήποτε γωνία. Και για αυτό υπάρχει μεγάλος φόβος για το άγνωστο.

Στην επιστήμη της Ψυχολογίας η ορολογία για το δευτερογενές όφελος απαντάται αρκετά συχνά, ιδιαιτέρως δε στο ψυχοθεραπευτικό κομμάτι. Ουσιαστικά, μιλώντας για το δευτερογενές όφελος, γίνεται λόγος για εκείνη την κατάσταση που το άτομο χρησιμοποιεί συμπληρωματικά μια διαταραχή του, ώστε να αποκομίσει επιπρόσθετα οφέλη.

Η αυτοεικόνα, η προσωπική μας πεποίθηση δηλαδή για το τι και ποιοι είμαστε, είναι αγκιστρωμένη βαθιά στο ασυνείδητό μας. Πολλοί έχουν ασυνείδητα μέσα τους κάποια (σχεδόν) ακλόνητα πιστεύω που, σαν αντάρτες από θέση ενέδρας, επιτίθενται στις λογικές σκέψεις και στις καινούριες εμπειρίες.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι ο θεός μπορεί και να προσπαθεί; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι ο θεός μπορεί να φοβάται; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι ο θεός μπορεί να πονάει; Να δακρύζει; Να συγκινείται; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ότι ο θεός μπορεί να περιμένει να πάρει κουράγιο από σένα; Να υπάρχει γιατί ελπίζεις εσύ; Να αντρώνεται από τη δύναμή σου;

Στη σύγχρονη εποχή, κάθε σκηνικό πολιτικό, οικονομικό, τεχνολογικό, θεσμικό, πολιτισμικό, κοινωνικό, εργασιακό χαρακτηρίζεται από αλλεπάλληλες αλλαγές και όπως είναι φυσικό μεγάλη πολυπλοκότητα. Σε αυτό το σκηνικό, η γνώση είναι δυναμικά εξελισσόμενη και εμπλουτιζόμενη και η δια βίου μάθηση θεωρείται απαραίτητη και αμετάκλητη. Επίσης, θεωρείται βασικό εφόδιο του σημερινού επαγγελματία. 

Αν σου είναι δύσκολο να βγεις από τη συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση, προσπάθησε να αποσπάσεις την προσοχή σου με κάτι άλλο. Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, η απόσπαση της προσοχής είναι από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους εξόδου από μια δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα συγχρόνως.