Ο άνθρωπος διακατέχεται  από τα πιστεύω του, τα οποία ορίζουν και την πορεία της ζωής του. Πολλά από αυτά όμως μένουν σταθερά, αλλά δε, αλλάζουν. Tροποποιούνται και προσαρμόζονται μέσα από τις εκάστοτε συνθήκες.

«Η κοινωνία, αυτήν την εποχή, είναι ένα εκκρεμές που κινείται μεταξύ του φόβου και της ελπίδας». Η πανδημία του Κορωνοϊού: Μία πρωτόγνωρη συνθήκη ψυχολογικής έκλειψης υπό τον σφυγμό της αβεβαιότητας.

Η απειλή ευρείας εξάπλωσης του ιού επιτάσσει εναλλασσόμενες περιόδους εγκλεισμού, αυτοαπομόνωσης, κοινωνικής αποστασιοποίησης, ατομικής υγιεινής και ευθύνης, ως μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης, που σημαίνουν έλλειψη αέρα-οξυγόνου και ελευθερίας.

Τα συναισθήματα επηρεάζουν συνεχώς τις διαδικασίες σκέψης και τις αποφάσεις μας, κάτω από το επίπεδο της επίγνωσής μας. Και το πιο κοινό συναίσθημα είναι η επιθυμία για ευχαρίστηση και η αποφυγή του πόνου.

Ένα παιδί μπορεί να στερηθεί την ευκαιρία να διαμορφώσει σχέσεις προσκόλλησης όταν εισαχθεί και ανατραφεί σε ιδρυματικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο πολλά και διαφορετικά άτομα είναι επιφορτισμένα με τη φροντίδα.

Η ανάγκη για εκπαιδευτική, επαγγελματική, ατομική ή άλλη συμβουλευτική έχει γίνει πλέον συνείδηση στους γονείς, τους παιδαγωγούς, τους εργοδότες και τους κοινωνικούς λειτουργούς.

Και ενώ είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη εμπειρία, παραμένει αόριστη και κρυμμένη – το φάντασμα στη μηχανή (Gilbert Ryle). Ένα επιφαινόμενο της πολυπλοκότητας του φυσικού εγκεφάλου. Η συνείδηση φαίνεται να αναδύεται από τη δραστηριότητα δισεκατομμυρίων νευρώνων, σαν τις φυσαλίδες που ξεσπούν στην κορυφή ενός ποτηριού σαμπάνιας.

Είναι κοινότοπο να ξεκινήσω να σας λέω, πως η εποχή της πανδημίας, έχει φέρει στο προσκήνιο αρνητικές πεποιθήσεις, βαθιά κρυμμένες. Πρωταγωνιστές στα δελτία ειδήσεων, είναι η ανησυχία και ο φόβος. Έχουμε όλοι εθιστεί στις αρνητικές ειδήσεις και η δύναμη της συνήθειας, έχει καταφέρει να λειτουργεί μέσα μας, καταστέλλοντας συναισθήματα χαράς και αισιοδοξίας.

Κανένα ίσως χαρακτηριστικό προσωπικότητας με αρνητική βάση δεν έχει αγαπηθεί και προβληθεί θετικά όσο η τελειοθηρία ή αλλιώς τελειομανία. Ως τελειομανία χαρακτηρίζεται η ακατανίκητη επιθυμία του ατόμου να θέτει υψηλούς και συχνά μη ρεαλιστικούς στόχους και να αποτιμά την προσωπική του αξία με βάση την επίτευξη τους.

Το Ho'oponopono είναι μια πανάρχαιη τεχνική της Χαβάης για την αντιμετώπιση μιας σύγκρουσης με βάση την ευθύνη, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη και τη συγχώρηση.

Τι είναι κατάθλιψη; Ετυμολογικά ο όρος κατάθλιψη προέρχεται από το ρήμα «καταθλίβω» που σημαίνει πιέζω πολύ, προξενώ βαθύτατη θλίψη. Είναι μια από τις πιο συχνές ψυχικές διαταραχές γνωστή στους ψυχιάτρους από αρχαιοτάτων χρόνων ακόμα απο την εποχή του Ιπποκράτη ο οποίος την είχε ονομάσει «μελαγχολία».

Εάν έχετε κάνει κάτι λάθος, είναι φυσικό να ζητήσετε συγγνώμη. Όμως, ενώ μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πουν συγγνώμη, άλλοι συνηθίζουν να ζητάνε συγγνώμη πάρα πολύ εύκολα.

Κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει άνθρωπος στην πλάση, ο οποίος δεν προβληματίστηκε έστω μία φορά στη ζωή του για το γεγονός ότι “μεγαλώνει”. Τα γενέθλια είναι μια μέρα με εξέχουσα συναισθηματική φόρτιση, θετική ή αρνητική, και προκαλεί ποικίλες σκέψεις γύρω από την έννοια του χρόνου.

Η Γνωσιακή Αντίληψη της Κατάθλιψης: Ο γνωσιακός τρόπος αντίληψης στο Γνωσιακό Συμπεριφορικό μοντέλο υποστηρίζει πως δεν είναι καθ’ αυτά τα γεγονότα που προκαλούν την αλλαγή διάθεσης του ατόμου, αλλά ο τρόπος που το άτομο τα αντιλαμβάνεται και δίνει νόημα σε αυτά.

Θέλω-Πιστεύω-Μπορώ, Tα 3 κλειδιά της ζωής, με συγγραφέα την Εύη Ξυραφά, είναι το νέο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Η Εύη Ξυραφά, μας μίλησε για τις σχέσεις, τη σημασία της αυτοπεποίθησης στη ζωή, την αισιοδοξία, τα όνειρα και βέβαια.... για το νέο βιβλίο της! 

Το Attachment and Health είναι ψυχολογικό μοντέλο που εξετάζει πώς η θεωρία της προσκόλλησης σχετίζεται με τις προτιμήσεις και τις προσδοκίες των ανθρώπων για την εγγύτητα των άλλων όταν αντιμετωπίζουν άγχος, απειλή, κίνδυνο ή πόνο.

Η εκπαίδευση πλέον έχει γίνει μια λέξη προς δημόσια εκμετάλλευση. Με στόμφο και επαναστατικότητα διαλαλείται από τους σοφούς της κάθε χώρας κάθε φορά που προκύπτει η κοινωνική ανάγκη για αντιμετώπιση κάποιας κοινωνικής παθογένειας. Η Δυτική εκπαίδευση αποσκοπεί στην αναβάθμιση του ανθρώπινου είδους. Υποστηρίζεται δε, πως είναι ο δρόμος με το κόκκινο χαλί που οδηγεί στην αίθουσα που απονέμουν βραβεία ανθρωπιάς.

Δεν υπάρχει αυτό που λέμε ευτυχία, μόνο κάποιες ηπιότερες σκιές μελαγχολίας. Έτσι, αποτυπώνεται κάπως συμπυκωμένο το νόημα της δυσθυμίας, μια μορφής κατάθλιψης που επιμένει, είναι χρόνια, και μεταφράζεται πλέον ως μια συνήθεια από το άτομο που τη βιώνει. Μια συνήθεια υποκειμενική βέβαια για τον καθένα.

Η θεωρία της κατάθλιψης της ΛογικοΘυμικής Συμπεριφοριστικής προσέγγισης ψυχοθεραπείας δηλώνει ότι τρεις παράγοντες ευθύνονται για όλες τις μορφές ψυχολογικής κατάθλιψης: (1) να κατηγορεί κανείς τον εαυτό του, (2) αυτολύπη και (3) λύπη για άλλους. Κάθε φορά που διαπιστώνεται ότι ένα άτομο είναι καταθλιπτικό, καθορίζεται ποια από τις τρεις μεθόδους χρησιμοποιεί.

Με τον όρο κίνητρα επίτευξης χαρακτηρίζουμε τους στόχους που έχει ένα άτομο στη ζωή του, οι οποίοι αφορούν την επιτυχία του σε συνθήκες όπου απαιτείται ποιότητα στην επίδοση. Τα υψηλά κίνητρα επίτευξης παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία ενός ατόμου στην κοινωνία. Παρότι μερικοί άνθρωποι φαίνεται να διάγουν τη ζωή τους βρίσκοντας τα πάντα «έτοιμα», οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και απογοητεύσεις.

H Κοινωνική Αγχώδης Διαταραχή (κοινωνική φοβία) χαρακτηρίζεται από αξιοσημείωτο και έντονο άγχος ή φόβο (κοινωνικό άγχος) για κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες το άτομο μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με την κριτική των άλλων.