Ανακοίνωση της Ελληνικής Ψυχιατροδικαστικής Εταιρείας με αφορμή την περίπτωση του ψυχιατρικού ασθενή στο Ρέθυμνο

Ακρόαση άρθρου......

Με αφορμή τη δημοσιότητα που έλαβε τις τελευταίες μέρες η περίπτωση του ψυχιατρικού ασθενή στο Ρέθυμνο της Κρήτης, η Ελληνική Ψυχιατροδικαστική Εταιρία δηλώνει τη λύπη της για την αντιμετώπιση της υπόθεσης από την πλειονότητα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κι επιθυμεί να τονίσει ότι:

Η στερεοτυπική αντίληψη που συνδέει συλλήβδην τους ψυχιατρικούς ασθενείς με την επικινδυνότητα και τη βία εξακολουθεί να αποτελεί ένα σοβαρό εμπόδιο για την κοινωνική ένταξή τους, την πρόσβαση στη φροντίδα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Αυτή η αντίληψη είναι όχι μόνο λανθασμένη, αλλά και βαθιά άδικη, καθώς διαιωνίζει τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον φόβο.

Η δαιμονοποίηση των ψυχικά ασθενών, όπως αυτή εκδηλώθηκε μέσω τηλεοπτικών καναλιών και «πανελλαδικών πάνελ», με συμμετοχή ατόμων χωρίς καμία επιστημονική γνώση για τις σοβαρές ψυχικές διαταραχές, προκαλεί μόνο βλάβη στους πάσχοντες αλλά και στοχοποίηση των ειδικών ψυχικής υγείας, οι οποίοι δεν διαθέτουν "μαντικές ικανότητες".

Η ψύχωση και δη η σχιζοφρένεια αποτελούν σοβαρές ψυχικές διαταραχές που καταρχήν δε συνδέονται με τη βία.

Η σύγχρονη βιβλιογραφία υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές δεν είναι περισσότερο επικίνδυνοι από τον γενικό πληθυσμό.

Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα:

• Μόνο ένα μικρό ποσοστό βίαιων περιστατικών αποδίδεται σε ψυχιατρικές ασθένειες.
• Οι άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές είναι κατά πολύ συχνότερα θύματα παρά δράστες βίας.
• Η έλλειψη υποστήριξης, το κοινωνικό στίγμα και οι συνθήκες ζωής είναι σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση της νόσου και τη συμπεριφορά των ατόμων.

Στις σπάνιες περιπτώσεις που παρατηρείται επικινδυνότητα, είναι απαραίτητο για την ορθή εκτίμησή της να παρέχονται όλοι οι διαθέσιμοι πληροφοριακοί πόροι, όπως το πλήρες ιστορικό του ασθενούς, καθώς και τα δεδομένα που διαθέτει ο/η εισαγγελέας που διατάσσει την ακούσια εξέταση.

Επίσης, χρήσιμες είναι οι επικοινωνίες με συγγενείς, κοινωνικές υπηρεσίες και άλλες αρμόδιες αρχές, οι οποίες μπορούν να συμπληρώσουν την εικόνα του εξεταζόμενου ατόμου.

Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει συχνά.

Η αξιολόγηση της επικινδυνότητας βασίζεται σε επιστημονικά εργαλεία και λαμβάνει υπόψη κρίσιμους παράγοντες, όπως, μεταξύ άλλων, το ιστορικό βίας, η κατάχρηση ουσιών, η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και οι συνθήκες διαβίωσης.

Σκοπός αυτής της εκτίμησης δεν είναι ο στιγματισμός του ασθενούς, αλλά η πρόληψη και η παροχή εξατομικευμένης φροντίδας, με στόχο την ασφάλεια τόσο του ατόμου όσο και της κοινότητας.

Η Ελληνική Ψυχιατροδικαστική Εταιρεία καλεί τους επιστημονικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς της χώρας σε συνεργασία, προκειμένου να ανατραπούν τα στερεότυπα και να προαχθεί η ευαισθητοποιημένη, χωρίς προκαταλήψεις και στιγματιστικό λόγο, ενημέρωση.

Ο τελικός στόχος είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, όπου κάθε άνθρωπος θα έχει το δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια και χωρίς φόβο στιγματισμού.