Πρόσφατα διάβασα το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ηarriger και άλλων, 2019, με τον τίτλο “You can buy a child a curvy Barbie doll, but you can’t make her to like it” που διερευνούσε τις στάσεις σχετικά με το σχήμα και το σωματότυπο σε ένα δείγμα κοριτσιών. Στην έρευνα που διεξαγάγανε, 84 κορίτσια ηλικίας 3-10 ετών κλήθηκαν να δώσουν θετικά ή αρνητικά χαρακτηριστικά στις κούκλες Fashionista Barbie της εταιρίας Mattel.

Η ανάγκη για έλεγχο και οι γνωστικές διαδικασίες του νου
Στην σύγχρονη κοινωνία, η επιθυμία για ατομική ελευθερία και έλεγχο είναι θεμελιώδης με αναγνωρισμένη την σημασία της ικανότητας να γίνονται αυτόνομες επιλογές για την κατεύθυνση του βίου, καθότι αυτό παρέχει στον άνθρωπο την αίσθηση της ασφάλειας και της ικανότητας να διαχειρίζεται την αβεβαιότητα στις συνεχείς αλλαγές της ζωής του.

Η ανάγκη για θετική αναγνώριση είναι μια βασική ψυχολογική ανάγκη που έχουν όλοι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι, εκτός από την κάλυψη των βασικών τους αναγκών που τους διατηρούν στη ζωή όπως είναι η τροφή, το νερό και η στέγη, χρειάζονται μια εξίσου σημαντική ψυχολογική εμπειρία που αφορά στο σεβασμό και την αποδοχή των άλλων, δηλαδή τη θετική τους αναγνώριση από τους άλλους και κυρίως τους σημαντικούς άλλους.

Θα με αποδεχτούν; Εάν τους φανώ περίεργος; Πώς αλήθεια με βλέπουν; Τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα; Μήπως έχω κάνει κάτι και δεν μου απαντάει στο τηλέφωνο; Εάν του αρνηθώ αυτό που μου ζήτησε μήπως επηρεαστεί η σχέση μου μαζί του; Εάν του πω τι με πειράζει μήπως θυμώσει και δε μου ξαναμιλήσει;

Ο άνθρωπος είναι κατά βάση κοινωνικό ον που απολαμβάνει την επικοινωνία, τη σύνδεση, την οικειότητα και τους δεσμούς που μπορεί να δημιουργήσει και να συντηρήσει  με τους ανθρώπους γύρω του.

Αν κάθε φορά που θύμωνε ο καθένας μας με κάποιον, αντί να το κρατάει μέσα του το συζητούσε...
Αν δεν άρχιζε πάντα ή σχεδόν πάντα τη συζήτηση με ένα «εσύ φταίς» αλλά είχε ως βάση ότι όλοι έχουμε το εκατό τις εκατό της ευθύνης...

Συμφωνά με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης το συναίσθημα ορίζεται ως «οποιαδήποτε αναταραχή ή αναστάτωση του νου, αίσθημα, πόθος. Οποιαδήποτε σφοδρή ή εξημμένη ψυχική κατάσταση». Θυμός, θλίψη, φόβος και αγάπη είναι μερικά από τα βασικά συναισθήματα που βιώνουμε ανάμεσα στα εκατοντάδες άλλα συναισθήματα μας, που ίσως δεν είναι εύκολο να αποδοθούν με λέξεις.

Συχνά αναρωτιόμαστε πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι να είναι πάντα χαρούμενοι ή τόσο ατρόμητοι ή τόσο άνετοι με την εικόνα και τα φαινομενικά ελαττώματά της. Τα ερωτήματα αυτά, σε άλλους προξενούν ζήλεια, σε άλλους περιέργεια, σε άλλους θαυμασμό και σε άλλους μία επιθυμία ταύτισης.

Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Συναστρέφεται με άλλους ανθρώπους λαμβάνοντας και δίδοντας αυτά που θεωρεί ότι του είναι αναγκαία για την επιβίωση του.

Η γέννηση ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να φέρει τα «πάνω κάτω» στην ζωή των γονέων και της ευρύτερης οικογένειας, θεωρώντας τους εαυτούς τους ως ανάπηρους. Η κρίση που προκαλείται από τη διάγνωση ότι κάτι πάει λάθος με το παιδί τους είναι ίσως η πιο δύσκολη εμπειρία των γονέων.

Στις μέρες μας παρατηρούμε στις τάξεις μεικτών ικανοτήτων την ένταξη των μαθητών με δυσκολίες στο γραπτό και προφορικό λόγο, την κατάκτηση της αναγνωστικής ικανότητας, την ανάκληση πληροφοριών από ένα κείμενο. Μαθητές με διασπαστική συμπεριφορά, παρορμητικότητα ή υπερκινητικότητα αδυνατούν ν'ανταποκριθούν στον κυκαιώνα των πληροφοριών που τους επιβάλλει το εκπαιδευτικό σύστημα.

Ενοχές, ένα γνώριμο συναίσθημα για τον καθένα μας. Η σύγκρουση του καλού και του κακού παιδιού που συνυπάρχουν μέσα μας. Η ενοχή αναπτύσσεται κατά την περίοδο της παιδικής ηλικίας (3-5 έτη) από τα "μη" και τα "πρέπει" που επιβάλλονται από τους γονείς. Εμπλουτίζεται από τις απαιτήσεις μιας πολύ απαιτητικής μητέρας και την αυστηρότητα και τα όρια του πατέρα.  Η έννοια του "κακού" που η κάθε θρησκεία διδάσκει στα μέλη της επίσης συντελεί στην ανάπτυξη των ενοχών.

Θεωρείται πως οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις προέρχονται από τα γεγονότα.

"Ε! Και;” μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε την έκφραση αυτή, ως μια έκφραση ωχαδελφισμού και αποφυγής.

Όταν βρίσκεις την ειρήνη μέσα σου, γίνεσαι το είδος του ανθρώπου που μπορεί να ζήσει ειρηνικά με τους άλλους (Peace Pilgrim – πνευματικός δάσκαλος).

Ο ρόλος ενός γονέα είναι συχνά απαιτητικός και μοιάζει με ένα δύσβατο μονοπάτι, άλλοτε ενός, άλλοτε δύο ατόμων. Ο ορισμός του "τέλειου γονιού" είναι μακρινός και σίγουρα όχι στα πλαίσια του πραγματικού. Παρόλα αυτά, η επιρροή που ασκείται στο παιδί από μια μητρική ή/και μια πατρική φιγούρα, είναι σε μεγάλο ποσοστό σημαντική για την μετέπειτα ανάπτυξη του παιδιού.

Ο covid είναι πια για τα καλά στις ζωές μας και η πανδημία αποτελεί τη νέα πραγματικότητα. Υπάρχουν συνέπειες σε όλους τους τομείς της ζωής μας, είτε είναι η υγεία, είτε  η οικονομία, η παιδεία κ.τ.λ. Επηρεάζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλες οι ηλικίες, άντρες και γυναίκες και οι προεκτάσεις είναι συναισθηματικές ψυχικές και πνευματικές.

Η θεραπεία αποδοχής και δέσμευσης (ΘΑΔ) είναι μια θεραπευτική προσέγγιση της τρίτης γενιάς των Γνωσιακών Συμπεριφοριστικών Ψυχοθεραπειών (ΓΨ) .

Μέσα στο ρεπερτόριο των παρεμβάσεων ενός ψυχοθεραπευτή βρίσκεται μια από τις πιο παράδοξες, υποτιμημένες αλλά και παρεξηγημένες έννοιες. Η σιωπή. Μάλιστα μερικές από τις πιο ισχυρές στιγμές σε μια «ομιλούμενη θεραπεία» μπορεί να μην περιλαμβάνουν καν την ομιλία. Η έννοια της σιωπής έχει αναπτυχθεί και αλλάξει με το χρόνο.

H αυτεπίγνωση αφορά στην ικανότητα να αναγνωρίζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, καθώς και τις δυνατότητες και αδυναμίες μας. Επίσης η ενσυνειδητότητα αφορά σε μια συγκεκριμένη ποιότητα επίγνωσης του εαυτού μας και του χώρου που μας περιβάλλει, καθώς εστιάζουμε στην παρούσα στιγμή με διάθεση περιέργειας και αποδοχής, χωρίς επίκριση.