Μέσα στο ρεπερτόριο των παρεμβάσεων ενός ψυχοθεραπευτή βρίσκεται μια από τις πιο παράδοξες, υποτιμημένες αλλά και παρεξηγημένες έννοιες. Η σιωπή. Μάλιστα μερικές από τις πιο ισχυρές στιγμές σε μια «ομιλούμενη θεραπεία» μπορεί να μην περιλαμβάνουν καν την ομιλία. Η έννοια της σιωπής έχει αναπτυχθεί και αλλάξει με το χρόνο.

H αυτεπίγνωση αφορά στην ικανότητα να αναγνωρίζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, καθώς και τις δυνατότητες και αδυναμίες μας. Επίσης η ενσυνειδητότητα αφορά σε μια συγκεκριμένη ποιότητα επίγνωσης του εαυτού μας και του χώρου που μας περιβάλλει, καθώς εστιάζουμε στην παρούσα στιγμή με διάθεση περιέργειας και αποδοχής, χωρίς επίκριση.

Ένας οργανισμός, ο οποίος έχει φτάσει στο σημείο να βιώνει κατάθλιψη είναι ένας οργανισμός, ο οποίος τείνει να έχει «χτυπηθεί» επανειλημμένα μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Στην ουσία, είναι ένας οργανισμός, ο οποίος έχει χάσει, έστω και προσωρινά, την ταυτότητά του, και το στίγμα του στη ζωή.

Εξακολουθείς να νιώθεις κουρασμένος και τα επίπεδα της ενέργειάς σου δεν είναι τα πρέποντα παρά το ότι κοιμάσαι περισσότερο τον τελευταίο καιρό και κάνεις καλύτερη διατροφή. Δεν είναι τόσο παράξενο.

Η έννοια της ψυχικής ασθένειας έχει δεχθεί αρκετό ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Παρά την συχνή χρήση του όρου υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν με την ύπαρξη αυτού, επεξηγώντας τους διάφορους λόγους για τους οποίους μία τέτοια έννοια είναι γεμάτη ψεγάδια. Οι κριτικές της έννοιας της ψυχικής ασθένειας προέρχονται από διαφορετικούς πληθυσμούς: από τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας, από το ευρύ κοινό και από τους ίδιους τους χρήστες υπηρεσιών.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μία κοπέλα που τη λέγανε Ζωή. Ήταν γλυκιά σαν μέλι. Τα μάγουλα της κόκκινα σαν ροδοπέταλα. Και το χαμόγελό της φωτεινό σαν τον ήλιο.

Ο άνθρωπος εκ φύσεως δημιουργεί, διατηρεί, επηρεάζει και επηρεάζεται από τις σχέσεις. Βασική ανάγκη του αποτελεί η ανάγκη του ανήκειν, πρόκειται για την ανάγκη του να δημιουργεί δεσμούς, να συνδέεται, να αλληλεπιδρά και να συσχετίζεται με άλλους ανθρώπους.

H σχέση με τους γονείς είναι δομική και θεμελιώδης για την προσωπικότητα που θα οικοδομήσει o κάθε άνθρωπος στην μετέπειτα ζωή του καθώς επίσης και για το είδος των σχέσεων κοινωνικών, επαγγελματικών, συντροφικών τις οποίες θα αναπτύξει στο μέλλον.

Ο έρωτας είναι το ομορφότερο και το πιο δυνατό συναίσθημα. Είναι πηγή δύναμης και δημιουργίας. Πόσοι μεγάλοι ποιητές και καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί τα σπουδαία έργα και τις συνθέσεις τους χάρη στον έρωτα που ξυπνούσε και συνάμα μάγευε την ψυχή τους. 

Που είσαι ντροπή?
Είμαι μέσα στη σκέψη σου, στο μυαλό σου, σε όλο σου το “είναι”. Είμαι παντού. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Υπάρχω από την πρώτη κιόλας στιγμή, από όταν πρωτοήρθες στον κόσμο και θα είμαι δίπλα σου μέχρι να “φύγεις”.

Ντροπή.. ένα συναίσθημα βαθιά υπαρξιακό και γνώριμο. Εκδηλώνεται μέσα από ένα ευρύ φάσμα, από την ελαφριά αμηχανία που όλοι μας πολλές φορές έχουμε βιώσει μέχρι την κατάσταση πανικού και την παράλυση. 
Συχνά συνοδεύεται με την ενοχή, ωστόσο είναι σημαντικό να τη διαχωρίσουμε  από την ντροπή καθώς η δεύτερη είναι το συναίσθημα που συνδέεται με το “being”, δηλαδή ότι δεν είμαι επαρκής , δεν είμαι αρκετός, ενώ η ενοχή με το“ doing”, κάνω κάποιο κακό ή πληγώνω κάποιον κ.α.

Το βασικό χαρακτηριστικό των διατροφικών διαταραχών είναι τα προβλήματα που συνδέονται με την πρόσληψη τροφής και διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τη νευρική/ψυχογενή ανορεξία και την ψυχογενή βουλιμία. Πιο συγκεκριμένα τα άτομα της πρώτης κατηγορίας στοχεύουν στο να μην πάρουν επιπλέον βάρος ή να χάσουν κιλά μέσω της στέρησης τροφής.

Η απόρριψη, κοινώς η αδιαφορία για τα προβλήματα και τις ανάγκες μας από άτομα σημαντικά για εμάς, αλλά και γενικότερα από τον κοινώνικό μας περίγυρο, είναι μία από τις πιο επώδυνες καταστάσεις της ανθρώπινης ζωής.

Εάν κάποιος σας ρωτούσε τι επιθυμείτε για το παιδί σας, πιθανότατα θα απαντούσατε να είναι ευτυχισμένο. Δεν είναι κακό να θέλεις τα παιδιά σου να έχουν την ικανότητα να γίνουν ευτυχισμένα. Αλλά μήπως έχουμε επενδύσει πάρα πολύ στην ιδέα του ευτυχισμένου, στην εικόνα της τέλειας οικογένειαςπου περνάει υπέροχα παίζοντας στο λιβάδι ή κάνοντας πικνικ ανάμεσα στα αγριολούλουδα;

Όλα στη ζωή κινούνται, μεταβάλλονται, αλλάζουν μορφές, μεγαλώνουν, μικραίνουν, παγώνουν, γίνονται ρευστά και κάποιες στιγμές στέκονται, παύουν....

Τι είναι ο θάνατος τελικά; Ο θάνατος είναι η μόνη βεβαιότητα που όλοι μας μοιραζόμαστε, αλλά ταυτόχρονα, το θέμα που φοβόμαστε περισσότερο να αγγίξουμε. Κρύβεται στις σιωπές μας, στις σκέψεις που αποφεύγουμε όταν ξαπλώνουμε το βράδυ κι όμως είναι πάντα εκεί.

Απόσπασμα από τα λόγια της Κ. για το «τι είναι αγάπη»:
«Ήμουν πάντα το παιδί που το θαύμαζε όλη η οικογένεια. Το παιδί που αρίστευε, που δεν έδινε δικαιώματα, δεν αντιμιλούσε και πάντα φρόντιζε να μην δυσαρεστεί τους άλλους.

Το πένθος είναι μια από τις πιο έντονες και δύσκολες συναισθηματικές εμπειρίες που μπορούμε να ζήσουμε.

Η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους είναι πολύ πιο σύνθετη από την αποστολή και την λήψη ενός μηνύματος. Όσοι έχουν αντιμετωπίσει δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις – όλοι θα έλεγα – έχουν σίγουρα βρεθεί μέσα σε ένα γρίφο προβληματικής επικοινωνίας, είτε το έχουν αντιληφθεί, είτε όχι.

Σύμφωνα με το λεξικό, προσδοκία είναι η αναμονή ή η ελπίδα ότι θα συμβεί κάτι καλό. Αν αναλύσουμε τις λέξεις αρχικά θα δούμε πως όταν έχω μια προσδοκία, αναμένω να συμβεί κάτι συγκεκριμένο. Ίσως να ελπίζω στην αρχή να συμβεί, σαν επιθυμία.