Νομίζω ότι η ερωτική διεκδίκηση αποτελεί μια ψευδαίσθηση. Παλεύω ενάντια σε φανταστικούς ανεμόμυλους. Θεωρώ ότι, αν και αυτού του είδους η ψευδαίσθηση συχνά μου χαρίζει μια ευφορία και με παρηγορεί, στην ουσία με αποδυναμώνει και με αποξενώνει. ― Irvin D. Yalom, Ο Δήμιος του Έρωτα κι άλλες Ιστορίες Ψυχοθεραπείας

Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα αναγέννησης, το οποίο μπορεί να ξυπνήσει μέσα μας καθετί δυνατό, καθετί όμορφο και παραδεισένιο. Όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται και νιώθουν αυτό το μοναδικό συναίσθημα της έλξης και της απαράμιλλης ψυχικής επικοινωνίας επιθυμούν να συνδεθούν και να πορευτούν μαζί.

Τι σημαίνει; Η αυτοαποκάλυψη, είναι η αποκάλυψη προσωπικών πληροφοριών για εμάς προς κάποιον άλλο. Μέσω αυτής της διαδικασίας οι άνθρωποι συνδέονται περισσότερο και γνωρίζονται πιο καλά, ενώ θεωρείται βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη  εγγύτητας και οικειότητας με τους άλλους. Μέσω της αυτόαποκάλυψης  οι άνθρωποι εκφράζουν τα συναισθήματά τους για μία κατάσταση. 

Ένας σκαντζόχοιρος μας μιλά για το άγχος, τη μοναξιά και για όλα τα «αν» που μας εμποδίζουν να είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας.

Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι αντιδρούν με μεγάλη συναισθηματική ένταση στο ενδεχόμενο μιας πραγματικής ή φανταστικής εγκατάλειψης. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στη σκέψη πως κάποιος σημαντικός άλλος θα τους εγκαταλείψει καταλαμβάνονται από έντονο άγχος, απόγνωση ή αντίθετα αποστασιοποιούνται με στόχο να παραμείνουν ασφαλείς.

Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης - Émile Chartier (Alain), 1868-1951, Γάλλος φιλόσοφος...
Ο αισιόδοξος τρόπος ζωής και σκέψης είναι το κλειδί για την προσωπική και επαγγελματική επιτυχία και ευτυχία.

Οι γονείς θεωρούνται ως οι πολύτιμοι λίθοι που θα διαμορφώσουν τη προσωπικότητα των παιδιών, τα οποία θα κυριαρχήσουν και θα επιδράσουν στο κόσμο. Ανάλογα με το πώς οι γονείς συμπεριφέρονται προς τα παιδιά τους, ποιες αξίες ενστερνίζονται και αφήνουν ως περιουσία στους νέους καθώς και οι απόψεις και οι αντιλήψεις που τους διακατέχουν για όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, συμβάλλουν στην συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Η παιδική ηλικία είναι μια ιδιάζουσα και δύσκολη ηλικία, την οποία οι γονείς καλούνται να διαχειριστούν με τέτοιον τρόπο, ώστε τα παιδιά τους να περάσουν ομαλά μέσα από αυτήν χωρίς να δημιουργηθούν στα ίδια προβλήματα που θα τα συνοδεύουν μια ζωή και ενδεχομένως θα λειτουργήσουν ως σημεία μιας προβληματικής συμπεριφοράς.

Στα πλαίσια της ενότητας «Οι ψυχοθεραπευτές στο ντιβάνι», η ομάδα του Psychology.gr επικοινώνησε με συνεργάτες-Ειδικούς Ψυχικής Υγείας θέτοντας το ερώτημα αν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του ψυχοθεραπευτή έχουν σημασία και αποτελούν κριτήριο επιλογής ή απόρριψης για κάποιον που ενδιαφέρεται να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία.

Εχθές συνάντησα μετά από πολύ καιρό ένα παιδικό μου φίλο. Είχαμε χαθεί για πολλά χρόνια, θυμάμαι η τελευταία φορά που τον είχα συναντήσει ήταν δυο μέρες πρίν την ορκωμοσία μου στο πανεπιστήμιο. Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα, και σε δυο ώρες ήμασταν κάπου και τα πίναμε παρέα.

Όλα ξεκινούν από την οικογένεια...
Μια φράση που χρησιμοποιούμε όλοι, ειδικοί και μη, και που οφείλουμε να παραδεχτούμε οτι είναι έτσι. Ή μήπως όχι απόλυτα;

Να καταλάβεις ότι όπως σε είχαν πλάσει κι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση γύρω σου, δεν μπορούσες να φερθείς διαφορετικά (1)

Η δουλειά σε ομάδα είναι μία μοναδική εμπειρία! Η δυναμική, που δημιουργείται ανάμεσα στα άτομα, μου θυμίζει ένα νήμα που ξεκινάει από κάπου και μεταφέρεται από άτομο σε άτομο. Μεταφέρεται από εμπειρία σε εμπειρία, αποκτά τα χρώματα του καθενός, τη φωνή του, τα συναισθήματα του, και μεταφέρεται στον επόμενο ο οποίος προσθέτει την δική του ποιότητα σε αυτό. Έτσι δημιουργείται ένα πλέγμα συνδέσεων, ένας ιστός αλληλεπιδράσεων μέσα στην ομάδα.

Στην εποχή μας παρατηρείται μία έντονη ενασχόληση και υπερβολική ανησυχία για θέματα που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση. Τα προβαλλόμενα πρότυπα ομορφιάς από τις διαφημίσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το διαδίκτυο προωθούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε δημιουργούν στο άτομο την ψευδαίσθηση, ότι ενδεχόμενη επίτευξή τους θα φέρει την επιτυχία και την κοινωνική αποδοχή.

Η αποκάλυψη ενός παιδιού ότι είναι ομοφυλόφιλο είναι ένα γεγονός που πολλές φορές εκπλήσσει, ξαφνιάζει ακόμα και απογοητεύει τους γονείς. Πολλοί γονείς στη συνειδητοποίηση της σεξουαλικής ταυτότητας του παιδιού τους αγωνιούν και ανησυχούν επειδή η διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα αντιμετωπίζεται με προκατάληψη, αποδοκιμασία καθώς και με διακρίσεις στην επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Όταν το άτομο δέχεται θετική αναγνώριση (positive regard) από το περιβάλλον του και κυρίως από σημαντικούς άλλους, η τάση πραγμάτωσης που κινητοποιεί το σύνολο του οργανισμού και η τάση αυτοπραγμάτωσης που αναφέρεται στον Εαυτό συμπορεύονται. 

Όλοι μας σε κάποια φάση της ζωής μας επιθυμούμε την αποδοχή των άλλων. Eιδικότερα, στη παιδική αλλά και στη εφηβική μας ηλικία επιδιώκουμε την επιβράβευση από τους γονείς, τους δασκάλους αλλά και από τους φίλους μας. Όμως, θα πρέπει να διαχωρίσουμε το υγιές συναίσθημα της αναγνώρισης από το οικογενειακό και κοινωνικό μας περίγυρο, από την ανάγκη για αποδοχή που λειτουργεί σαν ένα «επικίνδυνο ναρκωτικό» και καταστρέφει τη ζωή και την εξέλιξη του ατόμου.

Με τον όρο βουλιμία εννοούμε τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια έντονης επιθυμίας για τροφή. Σε ένα επεισόδιο βουλιμίας το άτομο καταναλώνει μεγάλη ποσότητα τροφής σε μικρό χρονικό διάστημα συνοδευόμενο από αίσθημα απώλειας ελέγχου, καταθλιπτικής διάθεσης και σκέψεων αυτομομφής.

Μητρότητα και μητρική αγάπη

Αδιαμφισβήτητα, η μητρότητα ως έννοια και ως ρόλος εμπεριέχει ή θα έπρεπε να εμπεριέχει όρους ανιδιοτελούς αγάπης, αφοσίωσης, προσφοράς, αποδοχής, ασφάλειας. Πολύ συχνά, η μητρική αγάπη ταυτίζεται με τη θυσία, η προσφορά στο παιδί με τη στέρηση των προσωπικών αναγκών της μητέρας και η αποδοχή του παιδιού με άρνηση του εαυτού της.

Έλεγχος! Όλα υπο τον έλεγχο μας! Τι θα φάμε, τι θα πούμε, που θα πάμε, τι θα επιλέξουμε, με ποιον θα είμαστε, ποιον θα απορρίψουμε. Σχηματίζεται η εικόνα μας μέσα από μια διαδικασία ελέγχου. Ο τροπος που βλέπουμε, που ακούμε, που αποδεχόμαστε.

Έρωτας μεταξύ άλλων είναι μια έντονη έλξη, αυθόρμητη και επίμονη προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, μερικές φορές αμοιβαία και άλλες όχι. Μπορεί να είναι σωματική ή συναισθηματική ή και τα δύο. Έτσι κάπως ξεκινούν όλα, παγιδευμένοι στην ένταση αυτής της έλξης, δίνουμε ονόματα και χαρακτηρισμούς όσο πιο γρήγορα μπορούμε.