Τι χρειάζεται για να μάθουμε πραγματικά τον εαυτό μας;

Ακρόαση άρθρου......

Συχνά διδασκόμαστε από μικροί ένα ισχυρό σύνολο κανόνων, ίσως από τους γονείς μας ή από την κουλτούρα μας, πως τάχα έχουμε την υποχρέωση να ζήσουμε με έναν ορισμένο τρόπο.

Ενστερνιζόμαστε όλα αυτά τα εξωτερικά μηνύματα και φτάνουμε να πάρουμε ως δεδομένο πως οφείλουμε να μελετήσουμε σκληρά στο σχολείο, πως οφείλουμε να πάμε στο πανεπιστήμιο, να εργαστούμε σε μια ανταγωνιστική βιομηχανία, να ανέλθουμε στην κορυφή.

Αυτές είναι συγκεκριμένες γραμμές πλεύσης που ίσως ταιριάζουν σε πολύ κόσμο, αλλά σίγουρα δεν ταιριάζουν σε όλους. Με κάποιον τρόπο, κάποιος ή κάτι άρπαξε το τιμόνι από τα χέρια σας και τώρα είναι δική σας δουλειά να το πάρετε πίσω.

Αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς έχουμε υπεύθυνες επαγγελματικές θέσεις, τη στιγμή που θα προτιμούσαμε να εργαζόμαστε σε ένα πάρκο σκύλων. Ίσως έχουμε δουλειά που δεν τη βρίσκουμε ικανοποιητική, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά επειδή ανησυχούμε για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι.

Συμπληρώνουμε τα κουτάκια που θα έπρεπε να συμπληρώσουμε, καθηλωμένοι από όλα τα «πρέπει» που έχουμε διδαχθεί από μικροί. Κι είναι εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα αυτού του παιχνιδιού.

Αποκτούμε τη συνήθεια να μας λένε οι άλλοι τι θέλουμε, τι χρειαζόμαστε και τι θα πρέπει να κάνουμε. Έχω παρατηρήσει πως, όταν κάποιος είναι πολύ άκαμπτος και δεν αφήνει καινούρια άτομα να έρθουν κοντά του, ή, τουλάχιστον, δεν τα αφήνει για πολύ, συνεχίζει να έχει τις παλιές πεποιθήσεις του και να επιτρέπει να τον πλησιάσουν αυτοί που του ενστάλαξαν εξαρχής αυτές τις πεποιθήσεις. Κι έτσι είναι δύσκολο, αν κι όχι ακατόρθωτο, να αλλάξει πορεία.

Για να μάθουμε τι είδους κατεύθυνση θέλουμε να ακολουθήσουμε στη ζωή, πρέπει να επεξεργαστούμε αυτό που νιώθουμε. Αφού κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας, θα μπορέσουμε να βρούμε τι θέλουμε, και τότε θα είμαστε σε θέση να το επιδιώξουμε.

Αν νιώθετε ανήσυχοι και ταυτόχρονα παλεύετε να καταλάβετε τι ακριβώς θέλετε να αλλάξετε, μην πιέζεστε. Αντί γι’ αυτό, δοκιμάστε την εξής άσκηση:

Τι σας έρχεται στον νου όταν σκέφτεστε τις λέξεις «αφοσίωση και ενθουσιασμός»;
Σκεφτείτε τη λέξη «επιβράβευση» – τι σας έρχεται στον νου;

Γράψτε αυτές τις λέξεις σε ένα χαρτί και δείτε τι θα προκύψει. Δείτε το ως καταιγισμό ιδεών και μην απορρίψετε καμία.

Μη βιαστείτε. Σημειώστε λέξεις ή εικόνες που έρχονται στο μυαλό σας στη διάρκεια αυτής της άσκησης.Ύστερα κοιτάξτε τες ξανά και δείτε ποια ξεχωρίζει.

Νομίζω πως είναι καλή ιδέα να καταγράψετε τα όνειρά σας και να δείτε τι είδους συναισθήματα και εικόνες σάς γεννούν. Τα όνειρα είναι ικανά να μας εξοπλίζουν με χρήσιμες μεταφορές, που μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε.

Είναι σημαντικό να ακούτε τα συναισθήματά σας στη διάρκεια της άσκησης, ώστε να κινητοποιηθείτε και να βάλετε σε εφαρμογή τις αλλαγές που θα σας βοηθήσουν να ζήσετε καλύτερα. Χωρίς συναισθήματα είναι αδύνατον να ξέρουμε τι θέλουμε, κι αν δεν ξέρουμε τι λαχταράμε, πώς θα μπορέσουμε να το αναζητήσουμε;

Συχνά, όταν βρισκόμαστε σε κάποιο σταυροδρόμι, μαρμαρώνουμε από τον φόβο πως θα κάνουμε μια λανθασμένη επιλογή.

Έχουμε την αίσθηση πως θα αποφύγουμε τα λάθη, αν δεν πάρουμε καμία απόφαση. Αλλά κι αυτό ακόμη είναι μία επιλογή κι ενδέχεται, όπως κάθε επιλογή, να είναι λανθασμένη. Πιστεύω πως είναι αδύνατον να γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν μια επιλογή είναι σωστή – κανείς μας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον.

Ψηφιακό Marketing για Ψυχολόγους: Κύκλος 11 Σεμιναρίων με Βέλτιστες Πρακτικές και Εργαλεία Διαχείρισης διαδικτυακής παρουσίας | Διοργάνωση: PSYCHOLOGY.GR

Τα λάθη και οι αποτυχίες είναι κάτι απαραίτητο για να ωριμάσουμε.

Ακόμη «μία διαολεμένη ευκαιρία για μάθηση», όπως θα λέγαμε στην ψυχοθεραπεία.

Να είστε λιγότερο απαισιόδοξοι και να δοκιμάζετε καινούρια πράγματα. Ακόμη κι αν δεν πετύχουν, θα είστε ένα βήμα πιο κοντά στο σημείο που θέλετε να βρεθείτε.

Το απόσπασμα είναι από Το βιβλίο που θέλεις να διαβάσουν όσοι αγαπάς της Philippa Perry. Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Διόπτρα και στο www.dioptra.gr.

Διαβάστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.