Ευ-χαριστώ: μια καθημερινή πεντάλεπτη άσκηση χαράς και ψυχικής ενδυνάμωσης

Ακρόαση άρθρου......

Το κουίζ με το μισο-γεμάτο ή μισο-άδειο ποτήρι είναι γνωστό: καλούμαστε να επιλέξουμε τι είναι αυτό που βλέπουμε στη θέα ενός μισογεμάτου (ή μισοάδειου) ποτηριού και καλούμαστε να αναρωτηθούμε αν αυτός είναι ο ίδιος τρόπος που θωρούμε και θεωρούμε τη ζωή.

Καθώς όμως η αλήθεια είναι διττή, κάθε δίπολη επιλογή είναι μισή. Η διάζευξη δίνει τη θέση στη σύζευξη και μια απάντηση για να ανταποκρίνεται στην αλήθεια δεν είναι του στυλ ή γεμάτο ή άδειο αλλά και γεμάτο και άδειο.

Υπάρχουν πολλοί που στέκονται στην άδεια πλευρά του ποτηριού, και αισθάνονται θλιμμένοι ή αδικημένοι για αυτά που η ζωή τους στερεί, όπως υπάρχουν κι αυτοί που βλέπουν το γεμάτο μέρος αποφεύγοντας ίσως το κενό. Σίγουρα οι πρώτοι είναι αυτοί που υποφέρουν περισσότερο χωρίς να είναι απαραίτητο ότι η στάθμη του δικού τους ποτηριού είναι χαμηλότερη.

Το ζητούμενο δεν είναι να βλέπει κάποιος μόνο το γεμάτο μέρος του ποτηριού, αλλά να βλέπει και το γεμάτο. Με αυτό τον τρόπο φορτίζεται με εσωτερική δύναμη για να μπορέσει να προσπαθήσει για τα άλλα που λείπουν, αυτή τη φορά από άλλη θέση. Γειωμένος, δυνατός, γεμάτος από αυτά που ήδη έχει, αναγνωρίζοντάς τα και χωρίς να τα απαξιώνει ως δεδομένα.

Η εκτίμηση αυτού που έχω, αυτού που μου έχει προσφέρει η ζωή, που έχω καταφέρει ο ίδιος, που μου έχει δώσει κάποιος άλλος, είναι η αφετηρία μου και αποτελεί την ψυχική μου δύναμη για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στα δύσκολα.

Συχνά μέσα στις συνεδρίες ζητάω από τους ψυχοθεραπευόμενούς μου να αναφέρουν αυτά για τα οποία είναι ευγνώμονες από τη ζωή τους, και αρχικά συνήθως πολλοί αντιμετωπίζουν αυτήν την πρότασή μου με μια άρνηση και μια δυσπιστία, σαν να θέλω να τους αποδείξω ότι όλα είναι καλά.

Συχνά λοιπόν όταν κάνουν την άσκηση για πρώτη φορά, την κάνουν μηχανικά και γρήγορα, απαξιωτικά, όχι προς εμένα αλλά προς αυτά που οι ίδιοι αναφέρουν, που με ένα προσεκτικό άκουσμα είναι και τα πλέον πολύτιμα: «εντάξει, το ξέρω, ευχαριστώ που έχω την υγεία μου, που τα παιδιά μού είναι υγιή, που δεν πεινάμε, αλλά…».

Αποκτήστε το βιβλίο Ευγνωμοσύνη μέσω του εξειδικευμένου βιβλιοπωλείου ψυχολογίας του PSYCHOLOGY.GR

Τότε τους ζητάω να κλείσουν λίγο τα μάτια, να πάρουν λίγο χρόνο, να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους και να ξαναπούνε αργά και συνειδητά, ένα-ένα, αυτά που τόσο απαξιωτικά είχαν αρχικά αναφέρει.

Όταν καταφέρνουν να το κάνουν, η αίσθηση της συγκίνησης, της ανακούφισης και της δύναμης είναι τόσο αισθητή, και είναι αυτή η νέα θέση στην οποία μπορούν να σταθούν και να την απολαύσουν ή να την χρησιμοποιήσουν ως αφετηρία για να προσπαθήσουν για τα άλλα, το «αλλά».

Άσκηση ψυχικής ενδυνάμωσης

Ας δούμε πως μπορεί να βάλει κάποιος την άσκηση αυτή ψυχικής ενδυνάμωσης στην καθημερινότητά του αφιερώνοντας μόνο 5 λεπτά της μέρας του.

Ξαπλωμένος ή σε καθιστή θέση, έχοντας ευθυγραμμίσει τον κορμό μου, κλείνω τα μάτια μου. Παίρνω δυο – τρεις αργές αναπνοές, επικεντρώνομαι στην αναπνοή και το σώμα μου, βάζοντας για λίγα λεπτά τις σκέψεις μου σε πάγο. Αν φοβάμαι να εγκαταλείψω τις σκέψεις μου, βεβαιώνω τον εαυτό μου ότι τις αφήνω στην άκρη για λίγο, και θα τις ξανασκεφτώ αργότερα.

Συνεχίζω να αναπνέω αργά, αισθάνομαι τον αέρα καθώς εισέρχεται από τα ρουθούνια μου και καθώς βγαίνει ζεστός από το στόμα μου. Και αφού έχω έρθει σε μια κατάσταση ηρεμίας, αργά αργά λέω μέσα μου ή δυνατά τη φράση «ευχαριστώ τη ζωή που…» συμπληρώνοντας τη φράση αργά και συνειδητά, με ένα μόνο πράγμα κάθε φορά που συνειδητοποιώ για να ευχαριστήσω.

Επαναλαμβάνω την αρχική φράση «ευχαριστώ τη ζωή που..» κάθε φορά προσθέτοντας στο δεύτερο μέρος κάτι άλλο. Όταν έχω ολοκληρώσει τις φράσεις που θέλω να πω, παραμένω με κλειστά τα μάτια για λίγο και εντοπίζω πώς αισθάνομαι στο σώμα μου και τι συναίσθημα νιώθω. Το πιο πιθανό είναι να έχω ένα αίσθημα ηρεμίας, δύναμης και αισιοδοξίας.

Μπορεί να κάνει κάποιος την άσκηση αυτή όποια στιγμή στη μέρα του θελήσει, μπορεί να την κάνει πολλές φορές μέσα στη μέρα του ή μία, μπορεί να την κάνει το πρωί μόλις ξυπνήσει, πριν σηκωθεί από το κρεβάτι.

Ο χαρισματικός Ιταλός σωματικός ψυχοθεραπευτής και ψυχίατρος Αλμπέρτο Τόρρες, σε μια πρόσφατη ομιλία του που είχε κάνει στην Αθήνα στο Ελληνικό Ινστιτούτο Νευροφυτοθεραπείας και Ανάλυσης του Χαρακτήρα - ΕΙΝΑ, αναφερόμενος σε αυτήν την άσκηση επισημαίνει έναν «κίνδυνο»: αν επεκταθούμε και αφεθούμε να αναφερθούμε σε όλα αυτά για τα οποία και τους οποίους είμαστε ευγνώμονες μπορεί να μην σηκωθούμε ποτέ από το κρεβάτι.

Ας ευχαριστήσουμε λοιπόν τη ζωή για το ψωμί που έχουμε να φάμε για πρωινό, ακόμη κι αν δεν επεκταθούμε στο να ευχαριστήσουμε το φούρναρη που το ζύμωσε ή τον αγρότη που τον καλλιέργησε.

Το ευχαριστώ είναι μία λέξη με πολύ δύναμη. Το δεύτερο συνθετικό της λέξης «ευ – χάρις» έχει διττή σημασία: την ευγνωμοσύνη και τη χαρά.

Συνειδητοποιώντας λοιπόν αυτά για τα οποία μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή, μπορούμε και να συντονιστούμε με τη χαρά μας.

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Κατερίνα Παπανικολάου - Ψυχολόγος

Κατερίνα Παπανικολάου: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Η Κατερίνα Παπανικολάου είναι Κλινική Ψυχολόγος (MSc) και  Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια.  Ασχολείται με τη βραχεία ψυχοθεραπεία - συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία βάθους. Η προσέγγισή της  στηρίζεται στη Σωματική Ψυχοθεραπεία - Ανάλυση του Χαρακτήρα.

6937157360

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού