Συνήθως, τα περισσότερα παιδιά αρχικά κατακρατούν τα κόπρανά τους. Εγκόπριση είναι η επαναλαμβανόμενη ακούσια απώλεια κοπράνων, χωρίς την ύπαρξη οργανικού παράγοντα σε μια ηλικία που νοητικά και χρονολογικά θα έπρεπε να έχει επιτευχθεί ο εκούσιος έλεγχος του εντέρου. Μετά το 4° έτος το 95% των παιδιών έχει έλεγχο του εντέρου και μετά το 5° έτος το ποσοστό ανέρχεται στο 99%.
Διακρίνεται σε πρωτοπαθή, όταν συνεχίζει και μετά το 4° έτος και σε δευτεροπαθή, όταν έχει προϋπάρξει, της εμφάνισής της τουλάχιστον ένα έτος ελέγχου του εντέρου.
Ποιες είναι οι αιτίες της εγκόπρισης?
Η διαταραχή συνήθως ξεκινά με τη δυσκοιλιότητα όπου το παιδί βρίσκεται σε πολύ μεγάλη ένταση και δεν νιώθει την ανάγκη να πάει τουαλέτα. Άλλες αιτίες εντοπίζονται στη διατροφή όπου το παιδί κατακρατά για πολλές ώρες ώστε να αποφευχθεί μια επώδυνη κένωση.
Άλλοι παράγοντες εντοπίζονται στα γεγονότα της ζωής που προκαλούν άγχος (π.χ. αποχωρισμός από τη μητέρα, γέννηση μικρότερου αδελφού, διαζύγιο γονέων ή οι έντονες συγκρούσεις στην οικογένεια) ή έντονο τραυματικό γεγονός. Τα παιδιά που παρουσιάζουν εγκόπριση, ντρέπονται γι' αυτό, προσπαθούν να το κρύψουν και στο τέλος μπορεί να αποφεύγουν κοινωνικές δραστηριότητες. Η προσωπικότητα τους συχνά παρουσιάζει συναισθηματική ανωριμότητα, έχουν εκρήξεις οργής ή εμφανίζουν τικ. Η συμπεριφορά του παιδιού μπορεί να χαρακτηρίζεται από αρνητισμό, πείσμα, συναισθήματα άγχους, ενοχής και χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Ακόμη μία αιτία είναι η σχέση μεταξύ της μητέρας και του παιδιού. Το πεισματάρικο παιδί μπορεί να αψηφά τις γονικές υποδείξεις και ως «ενήλικας» να κάνει αυτό που θέλει ώστε να τραβάει την προσοχή του άλλου. Συνήθως οι μητέρες των εγκοπριτικών παιδιών έχουν μικρή ή καθόλου ανεκτικότητα στην αποτυχία του ελέγχου, μειωμένη κατανόηση των συναισθηματικών αναγκών του παιδιού τους και καταφεύγουν σε αδικαιολόγητη τιμωρητική συμπεριφορά. Πολλές φορές η εγκόπριση αντιπροσωπεύει μια συγκαλυμμένη έκφραση επιθετικότητας στη μητέρα. Οι γονείς νιώθουν συναισθήματα αμηχανίας, αποτυχίας, απογοήτευσης, απελπισίας και θυμού κάτι που το παιδί μπορεί να διαισθανθεί.
Συμβουλές και Προτάσεις για την εγκόπριση των παιδιών
Aρχικά το παιδί δεν φταίει γι΄αυτό που του συμβαίνει. Συμπεριφορικές τεχνικές (συναγερμός για ούρηση και άσκηση για στεγνό κρεβάτι, σταθερό πρόγραμμα αφόδευσης). Χρειάζεται μία ρουτίνα, όπως το κανονικό ωράριο ύπνου, φαγητού και κενώσεων. Το πιο σημαντικό είναι η συμπεριφορά των γονιών που δε πρέπει να είναι τιμωρητική και αυστηρή αλλά συμπονετική. Πρέπει να χρησιμοποιούνται αμοιβές και επιβράβευση κάθε φορά που το παιδί τα καταφέρνει.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Αγγελίδου Ασημίνα - Ψυχολόγος
Αγγελίδου Ασημίνα: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology
Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:
- Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
- Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
- Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.
Ψυχολόγος, Εξειδικευμένη σε πρόγραμμα ψυχοθεραπείας - Γνωστική-Συμπεριφορική Θεραπεία, μεταπτυχιακά στη Ψυχολογία Υγείας και Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων.