Ποια είναι τα συναισθήματα, που πηγάζουν από μέσα σας όταν βρίσκεστε με τον καλύτερό σας φίλο, το συγγενή σας, τον εργοδότη σας ή το σύντροφό σας; Νιώθετε ασφάλεια, αποδοχή και αγάπη; Ή αντιθέτως, είστε μονίμως εξαντλημένοι, δίχως αυτοπεποίθηση και δύναμη να προχωρήσετε στη ζωή σας;

Τον τελευταίο καιρό γίνεται εκτενής λόγος για τον ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών. Ο πατέρας και η μητέρα, το ζευγάρι δηλαδή αποτελούν μία ενότητα των οποίων η αγάπη, η τρυφερότητα, οι αξίες, οι αρχές αλλά και ο τρόπος ζωής επηρεάζουν καθοριστικά τον άγραφο χαρτί της ψυχής του παιδιού.

Τα τρία συχνότερα λάθη των γυναικών θυμάτων βίας, ειδικά τις πρώτες κρίσιμες ώρες μετά από ένα περιστατικό βίας, επισημαίνει η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, αύριο Πέμπτη 25 Νοεμβρίου.

Η λέξη «τραύμα» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «πληγώνω». Η ιατρική έννοια του τραύματος είναι «η ξαφνική ή βίαιη λύση της συνέχειας των ιστών του δέρματος και συνήθως αιμορραγία» (Μπαμπινιώτης, 2004).

Τις φωνές τους κατά της κακοποίησης των γυναικών ενώνουν τρεις γυναίκες πρόξενοι, στη Θεσσαλονίκη, και με δηλώσεις τους στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων υπογραμμίζουν την ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου του γυναικείου φύλου στην κοινωνία.

Τα ναρκωτικά δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα των φτωχών, των μειονοτήτων ή εκείνων που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές. Οι χρήστες ναρκωτικών προέρχονται από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και από όλα τα μέρη. Το πρόβλημα των ναρκωτικών επηρεάζει τον καθένα.

Στον χώρο της ψυχολογίας έχουμε συχνά μελετήσει την σχέση του σώματος και της ψυχής. Το σώμα μας θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί την ένδειξη ότι το άτομο καταφέρνει ή όχι να ισορροπήσει ανάμεσα στον εσωτερικό και εξωτερικό του κόσμου.

Αυτό που χαρακτηρίζει τα άτομα με σημαντικές εμπειρίες παιδικής κακομεταχείρισης είναι η παρουσία έντονης ντροπής και άλλων σαρωτικών συναισθημάτων. Η ντροπή, ο πόνος, ο φόβος και ο θυμός που βιώνουν στη μετέπειτα ζωή τους, συχνά μοιάζει να μην αντιστοιχεί στην ενήλικη μη-κακοποιητική κατάσταση.

Το φαινόμενο της καταναγκαστικής επανάληψης του τραυματικού παρελθόντος αναφέρεται στην ασυνείδητη αλλά ισχυρή τάση που έχουν οι άνθρωποι να επαναφέρουν στη σύγχρονη σκηνή της ζωής τους κάποια γεγονότα ή κάποιες καταστάσεις που στο παρελθόν τους προκάλεσαν πόνο, ζήλια ή συγκρούσεις και τους έκαναν να υποφέρουν.

Η βιαιότητα προς τα ζώα είναι ένα μείζον κοινωνικό θέμα το οποίο μελετώ από την αρχή της ενασχόλησής μου με την ψυχική υγεία και προσπαθώ να κάνω γνωστό στο ευρύ κοινό, καθώς αποτελεί μία αποτρόπαιη συμπεριφορά εις βάρος έμβιων όντων που είναι ικανά να βιώνουν τον σωματικό πόνο, αλλά και να συναισθάνονται, εξίσου με τον άνθρωπο, δυσφορία, άγχος, θυμό ή θλίψη από την απουσία στοργής και φροντίδας.

Οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με τους γονείςή τους κηδεμόνες μας, πριν την ηλικία των 5 ετών, θέτουν τις βάσεις για τις σχέσεις που οικοδομούμε στην ενήλικη ζωή μας. Αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε ολοκληρωτικά εξαρτώμενοι στα άτομα που (ιδανικά) θα εκπληρώσουν τις σωματικές και συναισθηματικές μας ανάγκες.

Το Χαμόγελο του Παιδιού αναζητά κατάλληλο υποψήφιο/ια, για να καλύψει τη θέση του/της Παιδοψυχίατρου στο Κέντρο Ημέρας (Ζωγράφου, Αθήνα), με σκοπό την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των παιδιών και εφήβων θυμάτων κακοποίησης/παραμέλησης/ενδοοικογενειακής βίας ή έκθεσης σε ακραίες τραυματικές συνθήκες καθώς και συμβουλευτική στήριξη των οικογενειών τους.

Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία, ο πόνος αναφέρεται ως γιος της Έριδας και εγγονός της Νύχτας, ο οποίος δόθηκε στους ανθρώπους μετά από την κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα. Θεραπευτής θεών και θνητών ήταν ο Απόλλωνας, ο οποίος παρασκεύαζε και χρησιμοποιούσε παυσίπονα βότανα, μια τέχνη που δίδαξε στο γιο του Ασκληπιό.

Είναι σχεδόν βέβαιο πως στην μέχρι τώρα πορεία σου έχεις συναντήσει τουλάχιστον ένα τοξικό άτομο. Ίσως πρόκειται για εκείνο τον χειριστικό συνάδελφο, τον απαισιόδοξο φίλο, το μίζερο ξάδελφο, το γνωστό που που δε σέβεται το χρόνο σου.

Ο όρος «ψυχογενής βουλιμία» διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον καθηγητή Gerald Russell (1979), ο οποίος παρατήρησε μια διατροφική διαταραχή, η οποία είχε τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

1. Ακατανίκητη ανάγκη για υπερβολική κατανάλωση τροφής (κατά πολύ μεγαλύτερη ποσότητα τροφής που θα κατανάλωνε ένα άτομο σε ένα μόνο γεύμα).
2. Ανάγκη αποβολής της τροφής με εμετό ή καθαρτικά ή και τα 2.
3. Παθολογικό φόβο του ατόμου μήπως πάρει βάρος.

Πολύ συχνά όταν αναφερόμαστε στον όρο ενδοοικογενειακή βία προκαλούμε ένα συνειρμό ή μια εικόνα στο μυαλό μας που δείχνει τη σωματική βία που ασκείται σε ένα ζευγάρι συνήθως από τον άνδρα στη γυναίκα. Αυτό που συχνά ξεχνάμε κι είναι απαραίτητο να θυμόμαστε είναι η διάσταση της συναισθηματικής ή αλλιώς ψυχολογικής βίας που δέχεται ένα μέλος ή και τα δύο μέσα σε μια σχέση και είναι πολύ συχνά ένα προειδοποιητικό μήνυμα για μια δυσλειτουργική σχέση. 

Η ψυχολογική ή συναισθηματική κακοποίηση συμβαίνει αρκετά συχνά στις ερωτικές σχέσεις. Μπορεί να συνυπάρχει με την σωματική κακοποίηση ή και όχι, ενώ αποτελεί παράγοντα κινδύνου εμφάνισης της δεύτερης.

Πρόκειται για:

Ερευνητικά δεδομένα αποδεικνύουν την σχέση μεταξύ ψυχολογικού τραύματος και βλάβης που αφορά την λειτουργία του εγκεφάλου και συνεπώς και την ψυχική υγεία και ακεραιότητα του ατόμου.