Ο έρωτας είναι συναίσθημα που πραγματικά συνεπαίρνει την ψυχή του ανθρώπου. Ταυτόχρονα όμως δίνει στον καθένα μας τη δυνατότητα να ανακαλύψει πτυχές του εαυτού του που ίσως μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε καν ότι υπάρχουν.

Γιατί πρέπει κάποιος να συγχωρήσει; Δεν υπάρχει ένας μόνο λόγος, αλλά ένα είναι το σίγουρο: η υπόθαλψη θυμού και η αγανάκτηση είναι σωματικά, διανοητικά και πνευματικά ανθυγιεινές. Οι άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να συγχωρήσουν τον εαυτό τους ή τους άλλους έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης κατάθλιψης, ενεργούν με αναλγησία προς τους άλλους, είναι λιγότερο ευτυχείς, και έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας. Αυτά όμως είναι μόνο η αρχή!

Ο ψυχαναλυτής Άνταμ Φίλιπς είπε ότι η απαίτηση να είμαστε ευτυχισμένοι υπονομεύει τη ζωή μας. Κάθε ζωή περιλαμβάνει πόνο και ευχαρίστηση, και αν προσπαθήσουμε να αποβάλλουμε τον πόνο και να τον πνίξουμε με ευχαρίστηση, ή να τον μπερδέψουμε ή να αποστάσουμε τον εαυτό μας ή κάποιον άλλο από αυτόν, τότε δεν μαθαίνουμε να τον αποδεχόμαστε και να τον τροποποιούμε.

Στο πλαίσιο μεταπτυχιακής έρευνας στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία πρόκειται να διενεργηθεί πρωτότυπη παρέμβαση για την ευημερία εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εργασιακό περιβάλλον τους.

Ο ορισμός αυτών των δύο λέξεων και η εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή αν και φαντάζει εύκολη, στην πραγματικότητα δεν είναι. Μπερδευόμαστε με τις δύο αυτές έννοιες και τις ταυτίζουμε πολύ συχνά. Ωστόσο, οι διαφορές μεταξύ τους είναι θεμελιώδεις.

Ο άνθρωπος είναι συναισθηματικά δεμένος με την τροφή. Από τη γέννησή μας, η ψυχική και σωματική επιβίωσή μας συνεχίζει να εξαρτάται απόλυτα από την μητέρα μας (ή από οποιονδήποτε άλλο και άλλη «τροφό»), καθώς, σύμφωνα με την ιατρική, το πρώτο τρίμηνο της ζωής μας, θεωρείται το τέταρτο τρίμηνο κύησης.

Συναισθηματική Ανάπτυξη του ατόμου: Με τον όρο «συναισθηματική ανάπτυξη» αναφερόμαστε από τη μία στα συναισθήματα, όπως τα βιώνουν τα άτομα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, και από την άλλη στη ρύθμιση των συναισθημάτων, δηλαδή στην ικανότητα που έχουν τα άτομα να διαμορφώνουν και να ελέγχουν τα συναισθήματά τους ανάλογα πάντα με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε  τα δικά μας συναισθήματα καθώς και των άλλων, να παρακινούμε τον εαυτό μας και να διαχειριζόμαστε με σωστό τρόπο τις  σχέσεις  μας με τους άλλους.
H συνασθηματική νοημοσύνη αποτελείται από 5 άξονες:

Η επικέντρωση στην απόκτηση γνώσεων έχει ως απόρροια την παραμέληση της καλλιέργειας ικανοτήτων και δεξιοτήτων σε κοινωνικούς και συναισθηματικούς τομείς από νεαρή ηλικία. Αυτό συνεπάγεται με την παγιωμένη εκπαιδευτική κοινωνική πολιτική που στηρίζεται αποκλειστικά στη γνωστική νοημοσύνη (IQ).

Έχουμε δύο μυαλά, ένα που σκέφτεται και ένα που αισθάνεται και αυτοί οι δύο διαφορετικοί τρόποι γνώσης αλληλεπιδρούν στη δόμηση της διανοητικής μας ζωής. Ο ένας, ο λογικός νους, είναι ο τρόπος κατανόησης του οποίου έχουμε επίγνωση: ενσυνείδητος, στοχαστικός, ικανός να συλλογίζεται. Δίπλα σ’αυτόν υπάρχει κι ένα δεύτερο σύστημα γνώσης, παρορμητικό και μερικές φορές παράλογο: o συγκινησιακός νους.

Πριν από πέντε περίπου χρόνια, σε ιδιωτικό ιατρείο στη Γερμανία κλήθηκα για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης σε ενήλικα αιτούντα σύνταξης με τη διάγνωση “Σύνδρομο Asperger”. Εκείνη τη χρονική στιγμή οι βασικές γνώσεις μου γύρω από τη μυστήρια αυτή πάθηση προέρχονταν από μία αριστουργηματική ταινία, το "Mary and Max".

Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε στο PSYCHOLOGY.GR η Ολυμπία Μαρία Ποντίκη, με την οποία συζητήσαμε για τη συντροφικότητα τόσο γενικότερα όσο και για το πώς έχει επηρεαστεί την εποχή της πανδημίας.

Στα πλαίσια της ενότητας Συνεντεύξεις Ειδικών Ψυχικής Υγείας έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε την Επιστημονική Συνεργάτιδα, Αναστασία Πατρώνα. Η κα Πατρώνα μίλησε στην Psychology.gr και στην Χρύσα Πράντζαλου, για το Life Coaching και την ειδίκευσή της ως Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Απάντησε στις ερωτήσεις μας σχετικά με την πρώτη συνεδρία και συζητήσαμε μαζί της μια ποικιλία θεμάτων γύρω από αυτό το πλαίσιο.

Παρακάτω, θα βρείτε τις ερωτήσεις που της υποβάλαμε, αλλά και τις απαντήσεις της ειδικού.

Φιλοξενούμε σε μια αποκλειστική συνέντευξη τον owner & CEO της εταιρείας ISON Psychometrica, η οποία είναι πρωτοπόρος στην ανάπτυξη ψυχομετρικών τεστ. Ο κύριος Σταθόπουλος, μιλώντας στο Psychology.gr και στη Χρύσα Πράντζαλου, μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα την ISON Psychometrica και να καταλάβουμε τι είναι αυτό που την καθιστά ξεχωριστή και φυσικά μας μίλησε για το διάσημο τεστ MMPI-2, τα δικαιώματα χορήγησης ψυχομετρικών τεστ καθώς και πολλά άλλα.

Σοβαρές συνέπειες στη συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών έχει η πανδημία και το lockdown και, μάλιστα, αυτές οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρότερες από αυτές των ενηλίκων. Σε αυτό συντελούν τα μέγιστα η διακοπή της κανονικότητας της εκπαίδευσης, των σωματικών δραστηριοτήτων και των ευκαιριών κοινωνικοποίησης, παράγοντες που είναι σημαντικοί για τη φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών.

Η συστημική θεραπεία αποτελεί μορφή ψυχοθεραπείας και βασίζεται στη θεωρία των συστημάτων.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται εκτενής λόγος για τον ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών. Ο πατέρας και η μητέρα, το ζευγάρι δηλαδή αποτελούν μία ενότητα των οποίων η αγάπη, η τρυφερότητα, οι αξίες, οι αρχές αλλά και ο τρόπος ζωής επηρεάζουν καθοριστικά τον άγραφο χαρτί της ψυχής του παιδιού.

Η οικειότητα δημιουργείται όταν δύο άνθρωποι επιλέγουν με ωριμότητα να μοιραστούν αυτό που είναι ο καθένας τους. Terence Real
Η σχέση μας με τους άλλους είναι σίγουρα αυτό που μας βοηθά να ωριμάσουμε και να εξελιχθούμε περισσότερο. Κάθε άτομο που βρίσκεται απέναντί μας λειτουργεί ως καθρέφτης που αντανακλά μια εικόνα του εαυτού μας, βοηθώντας μας να ανακαλύπτουμε μια διαφορετική μας πτυχή.

Σε κάθε οικογένεια που υπάρχουν περισσότερο του ενός παιδιά χρειάζεται να συνειδητοποιούμε ότι το κάθε παιδί διαμορφώνει τον δικό του χαρακτήρα μέσα από τις εμπειρίες και τα βιώματά της οικογενειακής εστίας.

«Η μοναξιά για την ψυχή είναι ότι η πείνα για το σώμα» Μια λέξη, πόσο μάλλον συναισθηματική, ποτέ δεν έρχεται μόνη της. Ακόμα και η λέξη «μοναξιά» χρειάζεται κάποιον που να υποφέρει από αυτήν. Η μοναξιά συνιστά μια υποκειμενική αίσθηση, μοναδική για τον καθένα.