Συνέντευξη για τη συντροφικότητα με την Ολυμπία - Μαρία Ποντίκη

Ακρόαση άρθρου......

Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε στο PSYCHOLOGY.GR η Ολυμπία Μαρία Ποντίκη, με την οποία συζητήσαμε για τη συντροφικότητα τόσο γενικότερα όσο και για το πώς έχει επηρεαστεί την εποχή της πανδημίας.

ΕΡ: Μιλήστε μας για την ουτοπία του τέλειου συντρόφου. Πώς σταματάμε να κυνηγάμε το τέλειο τόσο σε εμάς όσο και στους άλλους;

ΑΠ: H ουτοπία της τελειότητας πραγματικά μας παγιδεύει, μας καταδυναστεύει και αποτελεί γενεσιουργό παράγοντα άγχους και ανάδυσης ανασφαλειών και φόβου στη ζωή μας. Ακόμη, στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων η αναζήτηση του τέλειου συντρόφου αποτελεί δυσλειτουργικό παράγοντα στην απόλαυση μιας υγιούς και αρμονικής συντροφικής ζωής.

Πολλές φορές, όπως δείχνουν αρκετές ψυχολογικές έρευνες και μελέτες, κάτω από το στόχο της τελειότητας λανθάνει η μη αποδοχή άνευ όρων του ίδιου μας του εαυτού. Για να βελτιώσουμε την ψυχική μας υγεία και να αισθανόμαστε ψυχοσυναισθηματική ευεξία και ολοκλήρωση χρειάζεται πρώτα από όλα να αγαπάμε και να αποδεχτούμε άνευ όρων τον εαυτό μας. Ο άνθρωπος, όπως γράφω και στην διατριβή μου με θέμα την ενσυναίσθηση, είναι μία μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητα.

Ο καθένας μας μοιάζει με ένα λουλούδι. Ο κάθε άνθρωπος όπως και το κάθε λουλούδι είναι υπέροχος και μοναδικός με δικά του μοναδικά, υπέροχα χαρίσματα και ταλέντα. Έχουμε όμως και στοιχεία, τα οποία χρειάζεται να βελτιώσουμε αλλά και αυτή η πορεία είναι πολύ όμορφη και μας εξελίσσει ολιστικά.

Ο στόχος, λοιπόν, της τελειότητας είναι μία παγίδα που μπλοκάρει την ενέργεια και τις δυνατότητές μας και επίσης φθείρει τις συντροφικές σχέσεις.

Οι σύντροφοι εξελίσσονται μαζί και η διαφορετικότητά τους ουσιαστικά έρχεται να εμπλουτίσει την διαπροσωπική τους σύνδεση. Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι για να απεμπλακούμε από την παγίδα της τελειότητας χρειάζεται αρχικά να αγαπήσουμε και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να δούμε τη μοναδικότητα της ξεχωριστής ομορφιάς του καθενός από εμάς.

ΕΡ: Ως σύμβουλος γάμου και οικογένειας ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία οικογενειακών προβλημάτων και δυσλειτουργικών συμπεριφορών; Με ποιους τρόπους μπορούν να επιλυθούν;

ΑΠ: Ως σύμβουλος γάμου και οικογένειας διαπιστώνω ότι υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που οδηγούν στη δημιουργία οικογενειακών προβλημάτων και δυσλειτουργικών συμπεριφορών. Αρχικά, ένας σημαντικός παράγοντας είναι οι τοξικές και κακοποιητικές συμπεριφορές εκ μέρους του ενός ή και των δύο συντρόφων.

Σύμφωνα με ψυχολογικές έρευνες και μελέτες, επειδή η οικογένεια και γενικά οι συντροφικές σχέσεις φέρνουν σε μεγάλη ψυχοσυναισθηματική εγγύτητα τους ανθρώπους αναδύονται τραύματα, ανασφάλειες και φόβοι που είχαν βιώσει οι σύντροφοι στην πατρική τους οικογένεια. Το αποτέλεσμα είναι ότι αν δεν έχουν δουλέψει με τον εαυτό τους για να αναγνωριστούν και να επουλωθούν αυτές οι πληγές, ίσως και με την βοήθεια ειδικού ψυχικής υγείας, να εμφανίζονται τοξικές ή ακόμη και κακοποιητικές συμπεριφορές στην οικογένεια.

Επιπρόσθετα, ένας άλλος παράγοντας δημιουργίας προβληματικών καταστάσεων είναι η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και πραγματικής σύνδεσης ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.

Οι βεβαρημένες υποχρεώσεις, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και το αίσθημα της απομόνωσης και της μοναξιάς επιβαρύνουν το οικογενειακό κλίμα. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσλειτουργικές καταστάσεις τα κλειδιά είναι η ενσυναίσθηση, η αγάπη, ο σεβασμός και η αποδοχή άνευ όρων ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας.

Σημασία έχει να περνούν ποιοτικό χρόνο τόσο οι σύζυγοι μεταξύ τους αλλά και με τα παιδιά τους. Να συζητούν με ενσυναίσθηση και αλληλοκατανόηση όλα τα θέματα που τους απασχολούν και να θέτουν κοινούς στόχους παράλληλα με τους προσωπικούς. Η οικογένεια χρειάζεται από όλα τα μέλη της κοινή προσπάθεια για να υπάρχει αρμονία και χαρά.

Ας μην ξεχνάμε ακόμη ότι τα παιδιά όταν βιώνουν μια υγιή συντροφική ζωή των γονέων τους, που χαίρει άνευ όρων αγάπης, συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού, αποκτούν και τα ίδια ένα υγιές πρότυπο συντροφικότητας και οικογενειακής ζωής.

ΕΡ: Πώς θα ορίζατε τον ποιοτικό χρόνο μέσα στη σχέση; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του κατά τη γνώμη σας;

ΑΠ: Ο ποιοτικός χρόνος μέσα στη σχέση είναι πολύτιμο κλειδί που χαρίζει αρμονία και συναισθηματική εγγύτητα. Τα ζευγάρια συγκεκριμένα μπορούν να ρυθμίζουν το καθημερινό τους πρόγραμμα έτσι ώστε να βρίσκουν ποιοτικό χρόνο για να περνούν με την/τον σύντροφό τους. Μπορούν από κοινού να κάνουν δραστηριότητες που αρέσουν και στους δύο. Ακόμη και ένας απλός περίπατος ή ένα ρομαντικό δείπνο μπορεί να ανανεώσει τον έρωτα των συντρόφων.

Το κλειδί όμως είναι στον χρόνο που περνούν μαζί οι σύντροφοι να είναι ουσιαστικά και συναισθηματικά παρόντες. Καλό είναι να μην υπάρχουν παρεμβολές, για παράδειγμα να μην ασχολούνται με τηλεφωνήματα ή άλλες δραστηριότητες όταν οι σύντροφοι περνούν χρόνο μαζί. Επίσης, είναι εξέχουσας σημασίας να επικοινωνούν με ενσυναίσθηση, προσπαθώντας ο ένας να μπει στην θέση του άλλου, να καταλάβει πως νιώθει και πως αισθάνεται.

Ο αλληλοσεβασμός, ο διάλογος, η άνευ όρων αποδοχή, η κοινή στοχοθεσία πραγματικά είναι βασικοί παράγοντες στο να περνούν ποιοτικό χρόνο οι σύντροφοι και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους ο ένας στον άλλον χωρίς να αισθάνονται ότι θα επικριθούν για αυτά.

Το μότο μου για τη συμβουλευτική γάμου είναι: Ο άνδρας και η γυναίκα είναι όπως τα χέρια και τα μάτια. Όταν τα χέρια πονούν τα μάτια κλαίνε κι όταν τα μάτια κλαίνε τότε τα χέρια σκουπίζουν τα δάκρυα όπως αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλώντας για την αγάπη και την αλληλοσυμπλήρωσγ των συντρόφων.

ΕΡ: Πώς προκύπτει το αίσθημα εγκλωβισμού σε μια σχέση;

ΑΠ: To αίσθημα του εγκλωβισμού στη σχέση ταλανίζει πολύ τους ανθρώπους στις ημέρες μας. Στις συντροφικές σχέσεις ως επί το πλείστον επαναλαμβάνουμε το μοτίβο της σχέσης που είχαμε βιώσει ως παιδιά με τους γονείς μας και μας είναι οικείο. Εάν η σχέση με τους γονείς παρουσίαζε δυσλειτουργία, για παράδειγμα εάν κάποιος ως παιδί είχε γονείς που δεν του επέτρεπαν να εκδηλώνει τα συναίσθηματά του, την αγάπη ή την τρυφερότητα και δεν βίωνε συναισθηματική εγγύτητα και άνευ όρων αποδοχή τότε είναι πολύ πιθανό στη συντροφική σχέση να φοβάται τη συναισθηματική εγγύτητα διότι αυτό είναι κάτι που εν πολλοίς δεν του είναι γνώριμο.

Οπότε σε αυτήν την περίπτωση, η συναισθηματική εγγύτητα στη σχέση δημιουργεί αίσθημα εγκλωβισμού, φόβου και παγίδευσης. Έτσι λοιπόν δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι ακόμη και αν το επιθυμούν. Επιπρόσθετα, το αίσθημα εγκλωβισμού μπορεί να προκύψει αν στη σχέση υπάρχει το φαινόμενο της συνεξάρτησης μεταξύ των συντρόφων.

Η συνεξάρτηση είναι δυσλειτουργική και καταρρακώνει τη σχέση. Στη συνεξάρτηση ο ένας σύντροφος εξαρτάται δυσλειτουργικά και καταπιεστικά από τον άλλον. Για να βιωθεί η υγιής συντροφικότητα χρειάζεται να υπάρχει ελευθερία και ο καθένας να έχει τον προσωπικό του χώρο και χρόνο. Η αγάπη σημαίνει ελευθερία και σεβασμός όχι καταπίεση. Οι σύντροφοι εξελίσσονται τόσο σε προσωπικό όσο και σε συντροφικό επίπεδο βιώνοντας αμοιβαία αγάπη, ελευθερία και αλληλοκατανόηση.

ΕΡ: Τι θα συμβουλεύατε τους ανθρώπους που φοβούνται τις δεσμεύσεις;

ΑΠ: Ο φόβος της δέσμευσης είναι εν πολλοίς πολυπαραγοντικός. Σχετίζεται πολλές φορές με το αίσθημα ανασφάλειας και με παιδικά τραύματα. Κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας τις περισσότερες φορές υπήρχε θέμα στην ανάπτυξη του δεσμού της ασφαλούς προσκόλλησης ή παρατηρείται ενδοβολή δυσλειτουργικών πυρηνικών πεποιθήσεων (παραδείγματος χάριν αν δεσμευτώ θα με κάνουν ό,τι θέλουν).

Αυτό το οποίο θα συμβούλευα ως σύμβουλος γάμου – οικογένειας τους ανθρώπους που φοβούνται τη δέσμευση είναι αρχικά να δουλέψουν με τον εαυτό τους, να αγαπήσουν και να αποδεχτούν άνευ όρων τους ίδιους φροντίζοντας να επουλώσουν και τα βιώματα (τραύματα) της παιδικής ηλικίας. Πάντα ξεκινάμε από την αγάπη για τον εαυτό μας για να αγαπήσουμε και να τολμήσουμε να συνδεθούμε με τους ανθρώπους γύρω μας. Κατόπιν, είναι καλό να μάθουν, ίσως και με την βοήθεια ειδικού, να εμπιστεύονται τους ανθρώπους και να επικοινωνούν αρμονικά.

Επίσης, σταδιακά μπορούν να συνειδητοποιούν ότι η δέσμευση είναι επιλογή ελευθερίας που πηγάζει από την αγάπη και την επιθυμία συμπόρευσης και όχι εξαναγκαστική επιλογή.

ΕΡ: Τον τελευταίο χρόνο λόγω των πρωτόγνωρων καταστάσεων που βιώνουμε έχουν αυξηθεί το άγχος, η μοναξιά και άλλες ψυχολογικές καταστάσεις. Έναν χρόνο μετά πώς πιστεύετε ότι μπορούν οι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν μια τέτοια καθημερινότητα όταν έχει επέλθει και η ψυχολογική κούραση;

ΑΠ: Τον τελευταίο χρόνο λόγω και των καταστάσεων που βιώνουμε όλοι εξαιτίας της πανδημίας έχει αυξηθεί το άγχος, η μοναξιά και άλλες ψυχολογικές καταστάσεις. Για να αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτή τη νέα πραγματικότητα θα πρότεινα αρχικά και στην περίοδο της καραντίνας να μην λησμονούμε να φροντίζουμε ολιστικά τον εαυτό μας τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία. Καλό είναι να τηρούμε ένα καθημερινό πρόγραμμα λειτουργικό που να μας χαρίζει ψυχοσωματική ευεξία.

Είναι σημαντικό να ξεκινάμε την ημέρα μας με ευγνωμοσύνη, αισιοδοξία και χαρά και να περιποιούμαστε τον εαυτό μας. Καλό είναι να αθλούμαστε, να φροντίζουμε τη σωματική μας υγεία αλλά και να βρίσκουμε προσωπικό χρόνο για εμάς τους ίδιους αλλά και χρόνο για να συνδεθούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έτσι καλλιεργούμε και την ψυχική ανθεκτικότητα. Η πανδημία θα περάσει, εμείς όμως χρειάζεται να φροντίσουμε να παραμείνουμε υγιείς σε όλα τα επίπεδα.

ΕΡ: Πώς πιστεύετε ότι έχει επιδράσει η περίοδος του εγκλεισμού στην αντίληψη του έρωτα;

ΑΠ: Η περίοδος του εγκλεισμού έχει επηρεάσει αρκετά την αντίληψη για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι μοναδικό και κορυφαία δυνατό συναίσθημα. Οι άνθρωποι όταν είναι ερωτευμένοι θέλουν να περνούν χρόνο μαζί απολαμβάνοντας την διαπροσωπική και συναισθηματική εγγύτητα.

Αυτή την περίοδο της καραντίνας αυτό που έχω να πω ως σύμβουλος σχέσεων και γάμου είναι ότι η καραντίνα δεν μπορεί να εμποδίσει το συναίσθημα του έρωτα. Ο έρωτας είναι ανίκητος στη μάχη και νικά πάντα σε όλες τις καταστάσεις. Είναι ευκαιρία για τα ζευγάρια που ζουν μαζί να ανανεώσουν εκ νέου τον έρωτά τους ανακαλύπτοντας όλο και περισσότερες ομορφιές ο ένας στον άλλον.

Όσοι ερωτευμένοι από την άλλη μεριά βρίσκονται σε απόσταση ο έρωτας δεν σταματάει και νικά πάντα. Έστω και αν επικοινωνούν για παράδειγμα τηλεφωνικά η μια καρδιά πληροφορείται από την άλλη για το δυνατό συναίσθημα που βιώνει ο άνθρωπος που είναι ερωτευμένος.

ΕΡ: Πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε την ψυχική ανθεκτικότητα και πώς αυτή μας βοηθά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις;

ΑΠ: Η ψυχική ανθεκτικότητα σχετίζεται με την ικανότητα να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες και στις αντιξοότητες της ζωής βγαίνοντας ακόμα πιο δυνατοί.

Είναι πολύ σημαντική η ψυχική ανθεκτικότητα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις μια και όταν επέλθει μια αντιξοότητα ή δοκιμασία το ζευγάρι σαν μία δυναμική ενότητα χρειάζεται να αναπτύξει μηχανισμούς και τεχνικές για να αντιμετωπίσει αυτές τις καταστάσεις με λειτουργικό τρόπο.

Για να καλλιεργήσουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα είναι σημαντικό να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση, να προσπαθούμε να μπαίνουμε στην θέση των άλλων ανθρώπων αλλά και να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας δείχνοντας αγάπη και άνευ όρων αποδοχή.

Επιπρόσθετα, το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης και της αισιοδοξίας ομορφαίνει πάντα τη ζωή μας και μας ενδυναμώνει ψυχικά. Το μότο μου είναι: Αγάπα  και χαμογέλα. Η ζωή έχει τη γεύση της αγάπης και της χαράς που εσύ επιλέγεις να της δίνεις.

ΕΡ: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς...

ΑΠ: Είμαι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια συνέχισα την ακαδημαϊκή μου εκπαίδευση λαμβάνοντας μεταπτυχιακό στην εξειδίκευση της Ποιμαντικής Ψυχολογίας του τμήματος της Κοινωνικής Θεολογίας Του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με διπλωματική διατριβή στην ενσυναίσθηση και στο παράδειγμα Του Αγίου Νεκταρίου. Πιστοποιήθηκα από το Μητροπολιτικό Κολέγιο Αθηνών ως Life and Business Coach.

Έχω στο ενεργητικό μου πληθώρα εκπαιδεύσεων και πιστοποιήσεων στη συμβουλευτική σχέσεων, γάμου και οικογένειας και είμαι σύμβουλος γάμου και οικογένειας τρέφοντας απεριόριστη αγάπη για το αντικείμενο της ενασχόλησής μου.

Εκπαιδεύτηκα σε πρόγραμμα Συμβουλευτικής και Προπονητικής Ζωής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Eκπαιδεύομαι ως σύμβουλος ψυχικής υγείας στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής Αθηνών Psychotherapia.gr. Eκπαιδεύτηκα πιστοποιημένα σε πρόγραμμα «Βιοηθικής» και σε θέματα: Διαχείρισης Επιπτώσεων Διαζυγίου από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια Δικαστικής Ψυχολογίας και Criminal Profiling.

Έχω παρακολουθήσει ενότητα Εγκληματολογικού ενδιαφέροντος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Ακόμη, είμαι εκπαιδεύτρια ενηλίκων ενεταγμένη στο Μητρώο εκπαιδευτών ενηλίκων του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας. Επιπρόσθετα, είμαι αρθρογράφος σε θέματα ψυχολογικού, θεολογικού και νομικού ενδιαφέροντος και έχω συμμετάσχει με επιτυχία σε συνέδρια με εισηγήσεις στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και σε άλλες εκπαιδευτικές δομές.

Αγαπώ τις εθελοντικές, φιλανθρωπικές και χριστιανικές δράσεις. Αγαπώ τον τομέα της ψυχικής υγείας, της συμβουλευτικής σχέσεων, γάμου -οικογένειας και μου αρέσει να χαμογελώ και να βλέπω την χαρά, την ομορφιά της ζωής και την αγάπη στους ανθρώπους και στον κόσμο παντού γύρω μου.

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Ολυμπία Μαρία Ποντίκη - Σύμβουλος Ψ.Υγείας

Ολυμπία Μαρία Ποντίκη: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχοθεραπεύτρια. - Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Σύμβουλος γάμου οικογένειας και τέκνων.

6970463866

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού