Μη μου θυμώνεις. Δεν σε αποφεύγω, απλώς μου είναι τόσο δύσκολο να βγω εκεί έξω. Μη με κατηγορείς, γιατί δεν το επιλέγω. Μη μου λες ότι φταίω, γιατί πραγματικά δε φταίω. Μη μου λες ότι είμαι αδύναμος, γιατί δεν γνωρίζεις τι δύναμη αντλώ καθημερινά.

Μπορεί ένα παιδί να έχει άγχος; Το άγχος έχει περιγραφεί σαν ένας διάχυτος φόβος ή κίνδυνος ο οποίος ξεκινά από μικρή ηλικία και μπορεί να γίνει χρόνιο. Το άγχος με την μορφή του φόβου, είναι μία φυσιολογική αντίδραση του ανθρώπου και αποτελεί μία προσαρμοστική αντίδραση σε μία επικείμενη απειλή.

Όλοι μας λίγο ή πολύ αγχωνόμαστε κάποιες φορές, είτε ως αντίδραση σε κάτι που βασίζεται στην πραγματικότητα όπως η πιθανότητα μιας αρρώστιας, είτε σε κάτι φανταστικό, όπως η πιθανότητα ότι …θα πεθάνω εαν δω μια αράχνη.

Άγχος. Μια λέξη που μπορεί να προκαλέσει πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων σε όλους μας. Η πλειοψηφία των ερευνητών έχουν κατονομάσει τον αιώνα που διανύουμε ως τον αιώνα του άγχους και της κατάθλιψης. Όλοι ανεξαιρέτως έχουν βιώσει τη συναισθηματική αυτή κατάσταση έστω και μια φορά στη ζωή τους. Και ειδικότερα οι γονείς.

Οι γυναίκες που έχουν άγχος στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, γεννούν κατά μέσο όρο νωρίτερα σε σχέση με εκείνες που δεν έχουν, δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.

Το μητρικό άγχος πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενδέχεται να επηρεάζει την εγκεφαλική λειτουργία του βρέφους και να το καθιστά ευάλωτο στο άγχος μελλοντικά, σύμφωνα με νέα έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου "King's College".

Το άγχος στον αθλητισμό οφείλεται συνήθως στο φόβο του αποτελέσματος του αγώνα. Πολλές φορές οι αθλητές είχαν βιώσει κάποια αποτυχία στο παρελθόν, την οποία συνδέουν με το άγχος.

Το άγχος λόγω της επιστροφής στο σχολείο είναι αρκετά συχνό. Το μεγάλο διάστημα στο οποίο τα παιδιά δεν έχουν μια ρουτίνα ή ένα πρόγραμμα λόγω των καλοκαιρινών διακοπών, μπορεί να προκαλέσει μεγάλο άγχος στη σκέψη ότι θα ξεκινήσει ξανά το σχολείο. 

Ο συνδετικός κρίκος, που ενώνει τον στενό οικογενειακό κόσμο με τον μεγάλο και απέραντο κόσμο της ζωής, είναι ο πατέρας. Και όχι μόνο συνδέει, αλλά και προστατεύει τα παιδιά του να διανύσουν χωρίς φόβο το δρόμο που πρέπει, ώσπου να αποκτήσουν τη δύναμη που θα τους επιτρέψει να ανοίξουν μόνα τους πια τα φτερά τους.

Η ανάπτυξη ενός βρέφους συνδέεται στενά με τη σχέση που έχει με τους γονείς του. Το άγχος των γονέων, η συναισθηματική διαταραχή και η ανατροφή με γονείς που κάνουν κατάχρηση ουσιών μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα των γονέων και να αυξήσουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν τα παιδιά προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχικής και κοινωνικής συμπεριφοράς. 

Η ανάπτυξη ενός βρέφους συνδέεται στενά με τη σχέση που έχει με τους γονείς του. Το άγχος των γονέων, η συναισθηματική διαταραχή και η ανατροφή με γονείς που κάνουν κατάχρηση ουσιών μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα των γονέων και να αυξήσουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν τα παιδιά προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχικής και κοινωνικής συμπεριφοράς.

Ετυμολογικά, η λέξη άγχος προέρχεται απο το ρήμα "άγχω" που σημαίνει πιέζω, πνίγω, ψυχικό σφύξιμο κ.α. Όταν αναφερόμαστε στη λέξη άγχος, κάνουμε λόγο για μια δυσάρεστη κατάσταση η οποία, απο βιολογικής άποψης, εξυπηρετεί τη γρήγορη ανίχνευση σημάτων που προειδοποιούν για επερχόμενο κίνδυνο. Υπάρχουν αρκετές μορφές άγχους. Το άγχος των εξετάσεων και το κοινωνικό άγχος αποτελούν τις πιο αντιπροσωπευτικές απο αυτές.

Όταν είσαι μικρός βιάζεσαι να μεγαλώσεις και όταν αυτό γίνει πια πραγματικότητα συνήθως δε σου αρέσει. Εκφράσεις, όπως «Αχ να γινόμουν και πάλι παιδί!» ή «Μα τι ωραία αυτά τα παιδικά χρόνια» πλημυρίζουν συχνά το μυαλό. Τι είναι αυτό που σε αγχώνει, όμως, τόσο και μόνο στην ιδέα ότι φορτώνεσαι άλλον έναν χρόνο στην «πλάτη» σου;

Η πιο σημαντική, η αρχέγονη σχέση στη ζωή μας είναι η σχέση μας με το Τώρα ή, καλύτερα, με οποιαδήποτε μορφή λαμβάνει το Τώρα, δηλαδή αυτό που υπάρχει ή αυτό που συμβαίνει. Αν η σχέση μας με το Τώρα είναι δυσλειτουργική, τότε αυτή η δυσλειτουργία θα αντικατοπτρίζεται σε κάθε μας σχέση και σε κάθε κατάσταση που συναντάμε. Απλώς το εγώ θα οριζόταν ως μια δυσλειτουργική σχέση με την παρούσα στιγμή.

Το εργασιακό άγχος αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως η μεγαλύτερη πρόκληση τόσο στην υγεία των εργαζόμενων όσο και σε εκείνη των επιχειρήσεων. Η υγεία και η ευεξία μπορούν να επηρεαστούν από την εργασία τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Σε βέλτιστες εργασιακές συνθήκες, η εργασία μπορεί να αποτελέσει στόχο, να δώσει νόημα για την ζωή και να προσδώσει στο άτομο ταυτότητα, αυτό-σεβασμό, κοινωνική στήριξη και υλικές αμοιβές.

«Τι είναι σημαντικότερο;» ρώτησε το Μεγάλο Πάντα «Το ταξίδι ή ο προορισμός;» «Η παρέα», απάντησε ο Μικρός Δράκος

Συχνά το μειώνουμε το άγχος, άλλοτε γιατί μας φοβίζει και άλλοτε γιατί θεωρούμε αποτυχία μας να μην μπορούμε να το διαχειριστούμε.

Γράφει η συγγραφέας Barbara J. Zitwer για την επίσκεψή της στον ναό Ουνμούνσα, στη Νότια Κορέα: Η Κορέα ήταν κάποτε γνωστή ως το βασίλειο του Τσοσούν, κάτι που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Η χώρα της πρωινής γαλήνης».

Αν ζητήσετε από κάποιον να χαϊδέψει έναν ξύλινο βραχίονα, ο ρυθμός και το βάθος της κίνησης θα μεταφερθούν παντού. Αν ζητήσετε από το ίδιο πρόσωπο να χαϊδέψει έναν ανθρώπινο βραχίονα, η κίνησή του θα σταθεροποιηθεί αυτόματα σε μία ταχύτητα που είναι σχεδόν πέντε εκατοστά ανά δευτερόλεπτο. Αποδεικνύεται ότι αυτή είναι η ίδια ταχύτητα που οι άνθρωποι αξιολογούν ως την πιο ευχάριστη.

Στη ζωή, πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που απαιτούν αλλαγή ή μας φέρνουν μπροστά σε κάτι εντελώς άγνωστο. Είτε πρόκειται για μια νέα δουλειά, μια μετακόμιση ή ακόμα και τη γνωριμία με νέους ανθρώπους, ο φόβος του αγνώστου ("Σύνδρομο του Άγνωστου") μπορεί να μας παραλύσει.