Το σύνδρομο του απατεώνα, είναι ένα από τα ενοχλητικά τρικ του μυαλού μας, που μας πείθει ότι για τον ένα ή τον άλλο λόγο, δεν ανήκουμε κάπου. Ότι για κάποιο λόγο δεν αξίζεις την επιτυχία σου.

Το PSYCHOLOGY.GR διοργανώνει μια τριήμερη online εκδήλωση για το άγχος. Πρόκειται για 8 σεμινάρια που θα διεξαχθούν online (μέσω zoom) στις 24 – 26 Νοεμβρίου 2023. Το σεμινάριο με το οποίο θα ανοίξει ο κύκλος, αφορά στο Σχεσιακό άγχος.

Το χειρότερο άγχος είναι το άγχος του να μην αγχωθείς! Υπάρχει όμως και μια άλλη όψη, λιγότερο ορατή, ύπουλη, λίγο πιο πέρα από όσα αφουγκράζονται οι αισθήσεις μας στο εδώ και τώρα, το υποσυνείδητο άγχος.

Το φαγητό τη μέρα ωφελεί περισσότερο την ψυχική υγεία, ενώ τη νύχτα μπορεί να αυξήσει την κατάθλιψη και το άγχος, συμπέρανε μια νέα μικρή αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία δείχνει ότι ο χρονισμός του φαγητού παίζει κάποιον ρόλο στην ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου.

«Θα το ξεπεράσεις», «Μην είσαι τόσο αρνητικός-ή», «Θετικές σκέψεις μόνο». Είναι πολύ πιθανό οι περισσότεροι από εμάς να έχουμε ακούσει από τους άλλους κάποια στιγμή στη ζωή μας αυτές τις φράσεις και πολλές παρόμοιες, ή ακόμα να τις έχουμε πει εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας.

Το τραύμα είναι μια βαθιά πληγή που αφήνει έντονα ψυχολογικά σημάδια. Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί τραυματικές εμπειρίες συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με μακροχρόνιες προκλήσεις που επηρεάζουν τη συναισθηματική και νοητική τους υγεία.

Στην καθημερινή μας ζωή, όλοι βιώνουμε τραύματαμικρά ή μεγάλα. Κάποια τα προσπερνάμε , κάποια μας συνοδεύουν το υπόλοιπο της ζωής μας. Κάποιες εμπειρίες μπορεί να είναι πολύ έντονες, τρομακτικές με αποτέλεσμα να χάνουμε κάθε αίσθηση ελέγχου. Θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, να είμαστε θύματα παρενόχλησης, να πεθάνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο ή να στιγματιστούμε από έναν χωρισμό.

Κάποια στιγμή εργαζόμουν σε μια μικρή πόλη, όπου λίγοι ψυχολόγοι ιδιώτευαν και συχνά μου τηλεφωνούσε ο εκδότης της τοπικής εφημερίδας, με σκοπό να συντάξω διάφορα θέματα ψυχολογίας. Ένα συγκεκριμένο τηλεφώνημα του ξεχωρίζει. Χρειαζόταν μια φράση, ένα ρητό για ένα άρθρο σχετικά με τη συναισθηματική απομόνωση.

Υπάρχουν κάποιες ψυχολογικές διαταραχές που οι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν την προέλευση τους με αποτέλεσμα να επισκέπτονται γιατρούς που δε σχετίζονται άμεσα με τη θεραπεία τους. Μία από αυτές τις διαταραχές αποτελεί η περίπτωση της τριχοτιλλομανίας όπου ο άνθρωπος πολυ συχνά θα επισκεφτεί δερματολόγο κι όχι ψυχολόγο ή ψυχίατρο μιας και πάσχει από μια καταναγκαστική αφαίρεση των τριχών του σώματος (συνήθως τριχωτό της κεφαλής αλλά και από άλλα σημεία όπως φρύδια, βλεφαρίδες, χέρια, εφήβαιο) όπου γίνεται με σκοπό να κατευνάσει το άγχος του. 

Επίμονη κινητοποίηση σκέψεων, εγκλωβισμός μέσα στο σπίτι, υπερένταση, θυμός, ιεροτελεστίες καθαριότητας, άγχος και αβεβαιότητα για το μέλλον, αδυναμία ελέγχου ή πρόβλεψης όσων πρόκειται να συμβούν, οικονομικές ανησυχίες, εμμονική παρακολούθηση ειδήσεων και αίσθημα ανηδονίας για κάποιους.

Η υπαρξιακή ψυχολογία βασίζεται στις αρχές της υπαρξιακής θεωρίας και υποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν επίγνωση του εαυτού τους, είναι ικανοί να αποφασίζουν και υπεύθυνοι για τις πράξεις τους.  Επομένως, η παρούσα κατάσταση της ζωής τους είναι μάλλον αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών, παρά εξωγενών επιδράσεων. 

Το άγχος είναι ένα αίσθημα νευρικότητας, ανησυχίας ή φόβου που συνήθως αποτελεί συνέπεια μιας αντιλαμβανόμενης μελλοντικής απειλής. Το επίθετο υπαρξιακό δηλώνει τη συνάφεια με τις βασικές και αναπόφευκτες πραγματικότητες της ανθρώπινης ζωής.

«Είναι αυτή η ανάμνηση που με κρατάει ζωντανό, και είναι και η άλλη που μοιάζει με πρόωρο θάνατο της ευτυχίας μου» Αναμνήσεις... Ένα κεφάλαιο που στις πρώτες σελίδες καταγράφει στιγμές και τελειώνει με ολόκληρα βιώματα, και όλα αυτά υπογραμμισμένα με συναισθήματα και ανθρώπινες σχέσεις. 

Κάθε ανάμνηση, ευχάριστη ή δυσάρεστη, φέρει το αποτύπωμά της στη συνείδησή μας και κουβαλάει το άρωμά της πάνω στην ύπαρξή μας, τη διάθεσή μας και τη σκέψη μας.

Η Υπεραναλυτική Σκέψη περιγράφεται με τον αγγλικό όρο “overthinking”. Πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία το άτομο δαπανά πάρα πολύ χρόνο για να σκέφτεται γύρω από ένα πρόβλημα που έχει προκύψει ή ακόμα και μια απλή συνθήκη της καθημερινότητας.

Η συναισθηματική υπερφαγία είναι μια συνηθισμένη αλλά περίπλοκη συμπεριφορά που επηρεάζει ανθρώπους που καταφεύγουν στο φαγητό για συναισθηματική ανακούφιση αντί να ανταποκριθούν σε βιολογικές ανάγκες πείνας.

Υπογονιμότητα.. Μία πολύ συχνή κατάσταση, πολύ πιο συχνή από ότι πολλά ζευγάρια θέλουν να παραδεχτούν, με την οποία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπο ένα ζευγάρι.

Το 10-15% των ζευγαριών σε όλον τον κόσμο αντιμετωπίζει προβλήματα υπογονιμότητας (Deka & Sharma, 2010), με ένα επιπλέον 20% να αντιμετωπίζει αναίτια υπογονιμότητα (Anderson et al, 2010).

Την ανάγκη υποστηρικτικής - παρηγορικής φροντίδας των ασθενών με χρόνιο πόνο και άλλα βασανιστικά συμπτώματα, στους οποίους οι θεραπείες της πρωτογενούς νόσου έχουν αποτύχει, δίνοντας έμφαση στην επαναπόκτηση της ποιότητας ζωής τους, υπογραμμίζουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δύο επιστήμονες που καθημερινά έρχονται σε επαφή με τον ανθρώπινο πόνο.

«Επισκέπτομαι συνέχεια τον γιατρό διότι ανησυχώ ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία μου. Την τελευταία φορά παρατήρησα ότι είχα τρέμουλο στα χέρια και τους ώμους μου. Νόμιζα πως ήταν ένα από τα πρώτα σημάδια της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας. Μου έκανε ο γιατρός τις απαραίτητες εξετάσεις και μου είπε ότι δεν υπάρχει κάτι για να ανησυχώ.

Οι φοβίες είναι επίμονοι και παράλογοι φόβοι για συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις. Οι φοβίες έχουν διάφορες μορφές: ο φόβος που σχετίζεται με μια φοβία μπορεί να επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο (ειδική φοβία) ή να αφορά φόβο αμηχανίας σε δημόσιο χώρο (κοινωνική φοβία).

Το Χanax είναι ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα αγχολυτικά (ηρεμιστικά) φάρμακα.