Η πανδημία έχει αλλάξει ριζικά την καθημερινότητα των περισσότερων από εμάς, διαμορφώνοντας μια καινούργια πραγματικότητα με δυσκολίες και προκλήσεις. Το Δίκτυο Πρόληψης και Έγκαιρης Παρέμβασης του ΚΕΘΕΑ προτείνει έναν δεκάλογο για το πώς μπορούμε να προσαρμοστούμε στη νέα κατάσταση, να αντλήσουμε από τα αποθέματά μας και να υπερβούμε τις αντιξοότητες, φροντίζοντας τον εαυτό μας και τους άλλους.

Ο εθισμός στις ειδήσεις αυξάνει την πιθανότητα στρες, άγχους και άλλων προβλημάτων υγείας, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα.

Τα παιδιά κάνουν αυτά που κάνουμε και όχι αυτά που τους λέμε. Αν λοιπόν έχετε τη συνήθεια να τιμωρείτε τον εαυτό σας voητικά, το παιδί σας είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσει την ίδια βλαβερή συνήθεια. Σε μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις θυμάμαι τη μητέρα μου να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να εντοπίζει όλες τις μικρές ή μεγάλες ατέλειες πάνω της.

Η εξάρτηση από τα κοινωνικά δίκτυα είναι συχνότερη μεταξύ των εφήβων και των νέων, με το πρόβλημα αυτό να αυξάνεται διαρκώς. Δεν υπάρχει επίσημη διάγνωση εθισμού στα κοινωνικά δίκτυα αλλά η χρήση τους είναι όλο και πιο συχνή αυτές τις μέρες και μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.

Ένα από τα πιο συχνά θέματα που αντιμετωπίζονται με το Life Coaching είναι το στρες και η διαχείρισή του. Ως στρες-άγχος μπορεί να οριστεί μια φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση σε μια απειλή ή σε μια ανάγκη για αντιμετώπιση απαιτητικών καταστάσεων.

Η ραγδαία και παγκόσμια εξάπλωση του κορονοϊού έχει δημιουργήσει αισθήματα φόβου σε όλους μας και πανικού σε αρκετούς. Όμως τι ακριβώς είναι ο πανικός; Μήπως είναι μεταδοτικός όσο και ο ιός και αν είναι τι πρέπει να κάνουμε για να τον αποφύγουμε; Όπως αναφέρει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια Επικοινωνίας και ΜΜΕ στη Δημόσια Υγεία Έφη Σίμου, ο πανικός ορίζεται ως η ξαφνική κατάσταση τρόμου, που παράγει παράλογες συμπεριφορές στους ανθρώπους, και έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει φόβο και νοητική ανισορροπία.

Μπορεί ο παππούς της ιστορίας να συμβολίζει εκείνον που αντιστοιχίζεται με την πυροδότηση του άγχους. Μπορεί η γαϊδούρα της ιστορίας να συμβολίζει την κατάσταση του μέγα άγχους. Μπορεί οι γιαγιάδες και οι λοιποί συγγενείς να συμβολίζουν την εναντίωση στην ανασφάλεια. Παρόλα αυτά…

Άλλο πράγμα είναι ο θυμός και άλλο το άγχος. Μερικές φορές το ένα είναι συνέπεια του άλλου, αλλά όχι πάντα. Κάποιοι άνθρωποι θυμώνουν λόγω άγχους. Άλλοι αγχώνονται εξαιτίας του θυμού.

Κατά την διάρκεια της πανδημίας μια ακόμα δυσκολία που κλήθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν ήταν η προσαρμογή σε συνθήκες νέες, οι οποίες απαιτούσαν ταχεία προσαρμογή και εξέλιξη.

Ένας σκαντζόχοιρος μας μιλά για το άγχος, τη μοναξιά και για όλα τα «αν» που μας εμποδίζουν να είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας.

Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι αντιδρούν με μεγάλη συναισθηματική ένταση στο ενδεχόμενο μιας πραγματικής ή φανταστικής εγκατάλειψης. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στη σκέψη πως κάποιος σημαντικός άλλος θα τους εγκαταλείψει καταλαμβάνονται από έντονο άγχος, απόγνωση ή αντίθετα αποστασιοποιούνται με στόχο να παραμείνουν ασφαλείς.

Ο φόβος είναι η συναισθηματική αντίδραση που ενεργεί σαν προειδοποιητικό σημάδι σε περιπτώσεις που γίνονται αντιληπτές ως επικίνδυνες. Και ως εδώ καλά, αρκεί η κατάσταση να είναι πράγματι επικίνδυνη και να απειλεί τη ζωή ή τη σωματική μας ακεραιότητα.

Η εμπειρία του ατόμου που πάσχει από κρίσεις πανικού είναι, αναμφισβήτητα, πολύ δύσκολη.Πολλές φορές βιώνεται σαν ένα τσουνάμι που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του, αφήνοντάς τον ανήμπορο να αντιδράσει και να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Όμως δεν πρέπει να αγνοούμε το βάρος εκείνων που συντροφεύουν ένα άτομο με κρίσεις πανικού.

Διαβάζοντας ένα βιβλίο τις τελευταίες μέρες στους γιους μου σκεφτόμουν πολύ την έννοια της αυτό εκτίμησης, της αυτοπεποίθησης, του άγχους, της θλίψης, των δύσκολων στιγμών που συχνά βιώνουμε, αλλά και των συμμάχων που έχουμε δίπλα μας σε αυτές τις στιγμές.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως σχεδόν όλοι κάνουμε σκέψεις εμμονικού χαρακτήρα. Σκέψεις με συνήθως παράνομο ή απαγορευμένο περιεχόμενο τις οποίες προσπαθούμε να αποτινάξουμε είτε αποφεύγοντάς τις είτε αναπτύσσοντας μηχανισμούς για την απώθησή τους.

Οι καταστάσεις άγχους είναι γεγονότα που διαταράσσουν την κατάσταση ισορροπίας του οργανισμού μας. Το άγχος αποτελεί μια μορφή αντίδρασης του οργανισμού μας σε θετικά κι αρνητικά γεγονότα. Τα γεγονότα που διαταράσσουν την καθημερινή μας ρουτίνα και προσαρμογή ονομάζονται αγχογόνες καταστάσεις.

Είναι γνωστές οι συνέπειες της συναναστροφής με ανθρώπους που χαρακτηρίζονται από ένα συνεχή αρνητισμό, που γκρινιάζουν για το παραμικρό γύρω τους, που παραμένουν οργισμένοι για μεγάλα διαστήματα και, κυρίως, που δεν έχουν σχεδόν ποτέ να πουν μια καλή κουβέντα για τον κόσμο γύρω τους.

Από τα καλύτερα βιβλία Αυτοβελτίωσης, οι Τρεις Αποτυχίες, είναι ένα βιβλίο που μπορείς να διαβάσεις ξανά και ξανά και κάθε φορά παίρνεις και από κάτι καινούργιο.

Η απολύτως επιβεβλημένη απομόνωση στο σπίτι, η αποφυγή των κοινωνικών επαφών και η τακτική τήρηση μέτρων υγιεινής και αυτοπροστασίας λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού έχουν αναπόφευκτες ψυχολογικές παρενέργειες σε ορισμένους ανθρώπους. Η ένταση της μοναξιάς και των ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών, όπως το αδιάκοπο πλύσιμο των χεριών, είναι δύο από αυτές τις επιπτώσεις.

Μία από τις πιο σημαντικές και μοναδικές συνεισφορές του Βίλχελμ Ράιχ είναι η αντιμετώπιση των συγκινησιακών διαταραχών την οποία ονόμασε ψυχιατρική οργονοθεραπεία. Δεν στηρίζεται στη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων και άτομα τα οποία προηγουμένως λάμβαναν τέτοιου είδους φάρμακα και επέλεξαν αυτή τη μέθοδο θεραπείας, κατάφεραν σχεδόν πάντα να τα σταματήσουν — ακόμα και μετά από μακρόχρονη και εκτεταμένη χρήση τέτοιων σκευασμάτων.