Το μεγάλο πάντα και ο μικρός δράκος

«Τι είναι σημαντικότερο;» ρώτησε το Μεγάλο Πάντα «Το ταξίδι ή ο προορισμός;» «Η παρέα», απάντησε ο Μικρός Δράκος

Ο James Norbury μας ταξιδεύει στην φιλοσοφία του βουδισμού μέσα από μια πανέμορφα εικονογραφημένη αλληγορία. Το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος είναι εδώ για να σου υπενθυμίσει ότι δε χρειάζεται να είσαι δέσμιος των αρνητικών σου σκέψεων και να σε παροτρύνει να απολαμβάνεις τη ζωή σου λίγο περισσότερο.

Στην αλληγορία του βιβλίου δύο φίλοι ξεκινούν ένα μεγάλο ταξίδι και στην πορεία χάνονται. Ο μικρός δράκος συχνά φοβάται και αγωνιά για όσα μπορεί να τους συμβούν αλλά το μεγάλο Πάντα με ηρεμία και υπομονή του μεταδίδει τη σοφία του. Ο χρόνος περνά, οι εποχές αλλάζουν και οι φίλοι δεν ενδιαφέρονται και τόσο να φτάσουν στον προορισμό τους. Απολαμβάνουν το ταξίδι τους και το γεγονός ότι είναι μαζί. Τα εμπόδια που θα βρεθούν μπροστά τους τα καλοδέχονται, καθώς όλα είναι μέρος της ζωής.

«Αυτό το δέντρο έχει περάσει δύσκολες ώρες», σχολίασε ο Μικρός Δράκος.

«Ναι», απάντησε το Μεγάλο Πάντα, «αλλά στέκεται όρθιο ακόμη και επιπλέον μέσα από τις δυσκολίες έγινε δυνατό και όμορφο».

Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε την ιστορία αυτή ορμώμενος από τις δικές του δυσκολίες. Η ενασχόληση του με το βουδισμό και τον διαλογισμό τον βοήθησε να βελτιώσει την ψυχική του υγεία και να καλυτερεύσει τον τρόπο ζωής του για αυτό και θέλησε με τη σειρά του να βοηθήσει τους άλλους.

Αρχικά, προσχώρησε στους Σαμαρείτες, όπου απαντούσε σε κλήσεις ανθρώπων οι οποίοι ζητούσαν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά, το άγχος και την κατάθλιψη. Στη συνέχεια αποφάσισε να οργανώσει μια μικρή ομάδα αυτοβοήθειας στην περιοχή του, όμως τότε ξεκίνησε η Πανδημία και τα σχέδια του ναυάγησαν.

Όταν όλα του τα σχέδια γκρεμίστηκαν πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Όπως μας μαθαίνει και το βιβλίο του, αυτό που αρχικά φαντάζει σαν τέλος μπορεί να είναι μια καινούργια αρχή.
Το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος είναι απλά και προσιτά γραμμένο για δύο λόγους.

Αρχικά, για να γίνουν εύκολα κατανοητές οι έννοιες που κρύβει η αλληγορία του. Αλλά και γιατί η ίδια η απλότητα είναι ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου.

«Έχω πολλή δουλειά, δεν προλαβαίνω αυτή τη στιγμή να θαυμάσω τα λουλούδια», δήλωσε ο Μικρός Δράκος.
«Ε τότε ένας λόγος παραπάνω για να τα χαζέψεις», αντιγύρισε το Μεγάλο Πάντα. «Χώρια που μπορεί αύριο να μην υπάρχουν».

Στις μέρες μας οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε γρήγορους ρυθμούς, να τρέχουμε διαρκώς και να βιώνουμε μια καθημερινότητα μέσα στο άγχος.

Η αλληγορία του «Μεγάλου Πάντα» προσπαθεί να μας ξαναμάθει να εκτιμάμε την απλότητα της ύπαρξης μας, να χαμηλώσουμε τους ρυθμούς μας και να ζούμε όπως εμείς θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι – χωρίς να μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι.

«Μερικές φορές νομίζω ότι είμαι λίγος», εξομολογήθηκε ο Μικρός Δράκος.
«Η κερασιά δεν συγκρίνει τον εαυτό της με τα άλλα δέντρα», είπε το Μεγάλο Πάντα. «Aπλώς ανθίζει».

Το βιβλίο Το μεγάλο πάντα και ο μικρός δράκος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.