Οποτεδήποτε κάποιοι άνθρωποι διασχίζουν το δρόμο μας, υπάρχει πάντοτε ένα μήνυμα για εμάς

Ακρόαση άρθρου......

Απόσπασμα από το βιβλίο Ουράνια προφητεία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Το βλέμμα μου συνάντησε εκείνο της Τζούλια και της είπα: «Δεν έχω συλλάβει πλήρως την Όγδοη Επίγνωση».
«Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε τους άλλους ανθρώπους καθορίζει το πόσο γρήγορα εξελισσόμαστε, πόσο γρήγορα παίρνουν απάντηση τα ερωτήματα της ζωής μας», είπε.

«Πώς λειτουργεί αυτό;» ρώτησα.

«Σκέψου τη δική σου κατάσταση», απάντησε η Τζούλια. «Πώς απαντήθηκαν τα ερωτήματά σου;»

«Από ανθρώπους που βρέθηκαν στο δρόμο μου, θα 'λεγα».

«Ήσουν απόλυτα δεκτικός στα μηνύματά τους;»

«Όχι, ακριβώς. Ήμουν μάλλον απόμακρος».

«Οι άνθρωποι που σου έφεραν μηνύματα, κρατούσαν κι αυτοί αποστάσεις;»

«Όχι, ήταν ευπρόσιτοι και εξυπηρετικοί. Ήταν...» δίστασα, καθώς δεν μπορούσα να βρω το σωστό τρόπο για να εκφράσω την ιδέα μου.

«Σε βοήθησαν να γίνεις εσύ προσιτός;» ρώτησε. «Σε γέμισαν κατά κάποιο τρόπο με ζεστασιά και ενέργεια;»

Το σχόλιό της μου έφερε ένα κύμα αναμνήσεων. Θυμήθηκα την ηρεμιστική στάση του Ουίλ, όταν ήμουν έτοιμος να πανικοβληθώ στη Λίμα, και την πατρική φιλοξενία του Σάντσες, τις γεμάτες ενδιαφέρον συμβουλές του Πατέρα Κάρολου, του Πάμπλο και της Κάρλα. Και τώρα της Τζούλια. Όλοι είχαν τη ίδια έκφραση στα μάτια τους.

«Ναι», είπα. «Όλοι σας το κάνατε αυτό».

«Σωστά. Το κάναμε, και το κάναμε συνειδητά, ακολουθώντας την Όγδοη Επίγνωση. Ανυψώνοντας το ηθικό σου και βοηθώντας σε να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα, μπορούσαμε να ψάξουμε για την αλήθεια, για το μήνυμα που είχες εσύ για εμάς. Το καταλαβαίνεις αυτό; Η ενεργοποίησή σου ήταν το καλύτερο πράγμα που μπορούσαμε να κάνουμε για τον εαυτό μας».

«Τι λέει ακριβώς το χειρόγραφο για όλα αυτά;»

«Λέει ότι οποτεδήποτε κάποιοι άνθρωποι διασχίζουν το δρόμο μας, υπάρχει πάντοτε ένα μήνυμα για εμάς. Τυχαίες συναντήσεις δεν υπάρχουν. Αλλά ο τρόπος που ανταποκρινόμαστε σ' αυτές τις συναντήσεις, καθορίζει το αν θα μπορέσουμε να λάβουμε το μήνυμα. Αν συζητήσουμε με κάποιον που διασχίζει το δρόμο μας και δεν δούμε ένα μήνυμα που να αναφέρεται στα τρέχοντα ερωτήματά μας, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε μήνυμα. Σημαίνει απλώς ότι το χάσαμε για κάποιο λόγο».

Σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά συνέχισε: «Σου έτυχε ποτέ να πέσεις πάνω σε έναν παλιό φίλο ή γνωστό, να μιλήσετε για ένα λεπτό και μετά να φύγει, και στη συνέχεια να ξαναπέσεις πάνω του την ίδια μέρα ή βδομάδα;»

«Ναι, μου έχει συμβεί», απάντησα.

 «Και συνήθως τι λέτε; Κάτι σαν: ''Λοιπόν, τι παράξενο να σε ξαναβλέπω!'' και γελάτε και συνεχίζετε ο καθένας το δρόμου του».

«Περίπου».

«Τo χειρόγραφο λέει ότι εκείνο που πρέπει να κάνουμε σ' αυτή την περίπτωση είναι να σταματήσουμε τις ασχολίες μας, όποιες κι αν είναι, και να ανακαλύψουμε το μήνυμα που έχουμε γι' αυτό το άτομο, αλλά και το μήνυμα που έχει εκείνο για εμάς. Το χειρόγραφο προλέγει ότι από τη στιγμή που εμείς οι άνθρωποι θα ανακαλύψουμε αυτή την επίγνωση, η αλληλεπίδρασή μας θα επιβρανδυθεί, θα αποκτήσει σκοπό και θα γίνει πιο αποφασιστικής σημασίας».

«Ναι, αλλά δεν είναι δύσκολο να το κάνει κανείς αυτό, ιδιαίτερα μάλιστα με κάποιον με τον οποίο δεν θα ξέραμε τι να συζητήσουμε;»

«Ίσως, το χειρόγραφο, όμως, περιγράφει τη διαδικασία.»

«Εννοείς τον ακριβή τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο;»

«Ακριβώς».

«Τι λέει;»

«Θυμάσαι την Τρίτη Επίγνωση, που λέει ότι οι άνθρωποι είναι μοναδικοί σε έναν κόσμο ενέργειας, επειδή μπορούν να προβάλουν την ενέργειά τους συνειδητά; Θυμάσαι πώς γίνεται αυτό;»

«Ναι, γίνεται με το να εκτιμούμε την ομορφιά ενός ανθρώπου και εστιάζουμε πραγματικά πάνω του την προσοχή μας, μέχρις ότου η μορφή και τα χαρακτηριστικά του αρχίσουν να ξεχωρίζουν και να έχουν πιο έντονη παρουσία, μπορούμε να του στείλουμε ενέργεια.

Βέβαια, το πρώτο βήμα είναι να κρατάμε τη δική μας ενέργεια ανεβασμένη. Μετά μπορούμε να διοχετεύσουμε τη ροή της ενέργειας που έρχεται μέσα μας, που περνά μέσα από μας, προς το άλλο πρόσωπο.

Όσο περισσότερο εκτιμούμε τους άλλους στο σύνολό τους, όσο περισσότερο εκτιμούμε την εσωτερική τους ομορφιά, τόσο περισσότερη ενέργεια ρέει προς αυτούς και φυσικά τόσο περισσότερη ρέει και προς εμάς.

Όσο περισσότερο αγαπάμε και εκτιμούμε τους άλλους, τόσο περισσότερη ενέργεια ρέει μέσα μας. Γι' αυτό η αγάπη και η ενεργοποίηση των άλλων είναι το καλύτερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας».

Κοίταξα προσεκτικά την Τζούλια. Είχα την αίσθηση ότι έβλεπα για πρώτη φορά τη βαθύτερη προσωπικότητά της. Μου ανταπέδωσε το βλέμμα για μια στιγμή και μετά στράφηκε πάλι στο δρόμο.

«Το αποτέλεσμα που έχει στο άτομο αυτή η προβολή ενέργειας είναι σημανικό. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, με γεμίζεις με ενέγεια. Τη νιώθω. Νιώθω πιο ανάλαφρη κι αποκτώ μεγαλύτερη διαύγεια, καθώς διατυπώνω τις σκέψεις μου.

Και επειδή μου δίνεις περισσότερη ενέργεια απ' όση θα είχα σε άλλη περίπτωση, μπορώ να δω ποια είναι η αλήθεια μου και να στη δώσω πιο εύκολα. Όταν το κάνω αυτό, εσύ θα το αισθανθείς σαν αποκάλυψη αυτό που λέω. Αυτό θα σε κάνει να δεις τον ανώτερο εαυτό μου περισσότερο και έτσι να τον εκτιμήσεις και να εστιασείς σ' αυτόν σε ένα ακόμα πιο βαθύ επίπεδο. Το γεγονός αυτό μου δίνει ακόμα περισσότερη ενέργεια και μεγαλύτερη εσωτερική αντίληψη για την αλήθεια μου και ο κύκλος αρχίζει πάλι. Όταν αυτό το κάνουν δυο ή περισσότεροι άνθρωποι μαζί, μπορούν να φτάσουν σε απίστευτα ύψη, καθώς ανυψώνουν ο ένας τον άλλο και έχουν άμεση ανταπόκριση.

Πρέπει να καταλάβεις όμως ότι αυτή η σύνδεση είναι εντελώς διαφορετική από τη σύνδεση σε μια αλληλοεξαρτημένη σχέση. Μια αλληλοεξαρτημένη σχέση αρχίζει μ' αυτό τον τρόπο, αλλά σύντομα γίνεται ρυθμιστική, γιατί ο εθισμός αποκόβει τα δυο αλληλοεξαρτώμενα άτομά της από την πηγή τους και η ενέργεια εξαντλείται. Η πραγματική προβολή ενέργειας δεν έχει καμιά προσκόλληση ή πρόθεση. Και οι δυο άνθρωποι περιμένουν απλώς τα μηνύματα.»

Καθώς μιλούσε, μου ήρθε μια ερώτηση. Ο Πάμπλο είχε πει ότι στην αρχή δεν πήρα το μήνυμα που είχε να μου δώσει ο Πατήρ Κόστους γιατί πυροδότησα το θέατρο της παιδικής του ηλικίας.

«Και τι κάνουμε», ρώτησα την Τζούλια, «Όταν το πρόσωπο με το οποίο συζητάμε λειτουργεί ήδη μέσα στα πλαίσια του θεάτρου ελέγχου του και προσπαθεί να μας τραβήξει σ' αυτό; Πώς αντιμετωπίζουμε αυτή την περίπτωση;»

Η Τζούλια μου απάντησε γρήγορα.

«Αν δεν προχωρήσουμε κι εμείς στο αντίστοιχο δικό μας θέατρο, τότε το θέατρο του συγκεκριμένου ατόμου θα καταρρεύσει».

Μην ξεχνάς ότι το θέατρο κάθε ανθρώπου σχηματίστηκε κατά την παιδική ηλικία σε σχέση με ένα άλλο θέατρο. Επομένως, κάθε θέατρο χρειάζεται ένα αντίστοιχο θέατρο για να παιχτεί πλήρως. Όλα τα θέατρα είναι καλλυμένες στρατηγικές για απορρόφηση ενέργειας. Οι καλυμμένοι χειρισμοί για εξασφάλιση ενέργειας δεν μπορούν να εξακολουθήσουν να υπάρχουν, αν τους φέρεις στο συνειδητό αποκαλύπτοντάς τους. Παύουν να είναι καλυμμένοι. Είναι μια πολύ απλή μέθοδος. Πάντοτε η αλήθεια για το τι γίνεται σε μια συζήτηση επικρατεί. Μετά απ' αυτό το πρόσωπο προσγειώνεται και φέρεται πιο τίμια.

Και το κλειδί για να λειτουργήσει η μέθοδος αυτή είναι να βλέπεις, ταυτόχρονα και πέρα από το θέατρο, τον πραγματικό άνθρωπο που έχεις μπροστά σου και να του στέλνεις όσο περισσότερη ενέργεια σού είναι δυνατόν.

Αν εκείνος μπορέσει να νιώσει, με οποιοδήποτε τρόπο, την ενέργεια να έρχεται, τότε θα του είναι πολύ πιο εύκολο να εγκαταλείψει τον τρόπο που σε μεταχειρίζεται με σκοπό να πάρει ενέργεια.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Η Ουράνια Προφητεία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.