Η ψυχική ασθένεια και η προβολή της μέσω των κινούμενων σχεδίων

Ακρόαση άρθρου......

Η τηλεθέαση εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την ιδιαιτερότητα ενός χαρακτήρα. Οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες με τις περίπλοκες και φανταστικές ιστορίες κρύβουν πολλές φορές κάποιες ψυχολογικές ασθένειες ήπιας ή όχι μορφής. Το κοινό που χρειάζεται περισσότερο να προσελκυσθούν με τέτοιου είδους χαρακτήρες είναι τα παιδιά.

Έτσι, συχνά συναντάμε το ζεύγος φαντασία και πραγματικότητα, όπου ο συγγραφέας ξεχνά εσκεμμένα να τοποθετήσει μια διαχωριστική γραμμή. Θα αναλύσουμε ενδεικτικά κάποιους χαρακτήρες που έχουν συμπτώματα ψυχικών ασθενειών.

Ας ξεκινήσουμε με πιο πρόσφατους χαρακτήρες όπως την

1) Έλσα από το ‘Ψυχρά κι ανάποδα’

Η Έλσα έχει ένα περίπλοκο παρελθόν με μια τραυματική εμπειρία, καθώς μικρότερη τραυμάτισε την μικρή της αδερφή με τις δυνάμεις της. Οι γονείς τής εξήγησαν ότι πρέπει να κρύβεται από τον κόσμο και απομονώθηκε στο δωμάτιό της ώστε να μη πληγώσει κανέναν. Έπειτα ένα δεύτερο τραυματικό γεγονός ήταν ο θάνατος των γονιών της, μετρώντας ως επιπρόσθετος παράγοντας για την  ψυχική της ασθένειά.

Αυτά τα γεγονότα οδήγησαν σε αγοραφοβία. Η αγοραφοβία πρόκειται για μια αγχώδης διαταραχή και το άτομο που πάσχει δυσκολεύεται πολύ να συνυπάρχει με πολλούς ανθρώπους στον ίδιο χώρο. Η Έλσα είναι απομονωμένη το περισσότερο μέρος της ζωής της στο δωμάτιό της και όταν έρχεται η ώρα να εμφανιστεί σε ένα ευρύ κοινό, κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Απευθύνεται ελάχιστα σε άλλα άτομα με κυριότερο την αδερφή της.

Η Έλσα παθαίνει κρίση πανικού, κάτι που συνηθίζεται στην αγοραφοβία, εξαπολύοντας τις δυνάμεις της ανεξέλεγκτα. Στην πραγματική ζωή τα πιο σύνηθες συμπτώματα είναι:

• Ταχυπαλμία
• Ιδρώτας και τρέμουλο
• Προβλήματα στην αναπνοή
• Αισθήματα ζέστης ή κρύου
• Ναυτία, ή ακόμα και διάρροια
• Πόνος στο στήθος
• Ζάλη ή τάση για λιποθυμία
• Φόβος θανάτου

Όπως υποδεικνύει και η έκβαση της ιστορίας, η διαχείριση της ψυχικής αυτής διαταραχής αποτελεί ένα σημαντικό μέρος για την θεραπεία της. Η Άννα, αδερφή της Έλσας, χειρίζεται την κατάσταση ψύχραιμα και υπομονετικά, πετυχαίνοντας ένα πιο ήρεμο πρόσωπο της Έλσας. Το περιβάλλον, η ψυχοθεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή ανάλογα τη σοβαρότητα της υπόθεσης, θα μπορούσαν να βοηθήσουν το άτομο στον πραγματικό κόσμο.

1) Τίγρης από τον Γουίνι τον Αρκούδο.

Η γενικότερη παρέα αυτού του σόου αποτελεί μια σειρά ψυχικών ασθενειών. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τον Τίγρη.

Ο Τίγρης είναι διαρκώς σε μια κατάσταση υπερέντασης, χοροπηδά και τρέχει. Συχνά, χάνει την προσοχή του σε αυτό που κάνει και καταλήγει να μιλάει ή να κάνει άλλα πράγματα. 

Η ασθένεια που είναι πλησιέστερη με τα συμπτώματα αυτά, ονομάζεται Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Αυτή η διαταραχή εμφανίζεται από μικρές ηλικίες με επιβαρυμένα τα αγόρια 3:1.

Ο Τίγρης είναι παρορμητικός και υπερκινητικός, στοιχεία όχι της προσωπικότητάς του αλλά της διαταραχής.

Τα παιδιά που είναι διαγνωσμένα με την διαταραχή, δεν ‘χρειάζονται απλώς παιχνίδι’, ούτε έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται ώστε να επαληθεύεται η ύπαρξή της.

Οι μαθητές έχουν ιδιαίτερη δυσκολία να ακολουθήσουν οδηγίες, να κρατήσουν την προσοχή τους σε κάτι και να ολοκληρώσουν οποιαδήποτε διαδικασία.

2) Τέλος, η Άριελ, μια πολύπλοκη χαρακτήρας, συνδυάζει δύο διαταραχές.

Η Άριελ είναι ένα κορίτσι που από τα βάθη του ωκεανού ως γοργόνα, επιθυμεί να αλλάξει ζωή και να ζήσει στη στεριά ως άνθρωπος. Όντας γεννημένη ως γοργόνα, η Άριελ πιστεύει ότι το σώμα της θα ήταν ολοκληρωμένο μόνο και εφόσον αποκτήσει πόδια ανθρώπου. Η μεγάλη ανησυχία για την σωματική της διάπλαση και η θυσία που έκανε για να αποκτήσει πόδια, καταλήγουν σε ένα όχι και τόσο μαγευτικό συμπέρασμα.
Πιο κοντινή στα χαρακτηριστικά της Άριελ είναι η Διαταραχή Σωματικής Δυσμορφίας.

Η Άριελ χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία και εγκαταλείπει την φωνή της με σκοπό να αποκτήσει πόδια. Θεωρεί τον εαυτό της ‘λάθος’ και ανολοκλήρωτο με την απουσία των ποδιών. Ένας άνθρωπος σε σώμα γοργόνας.

Τα άτομα με τη διαταραχή αυτή τείνουν να αγνοούν τα θετικά σχόλια για το σώμα τους και τονίζουν νοητικά τις ατέλειες τους. Βασανίζονται πολλές ώρες στον καθρέπτη και αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις επειδή πιστεύουν πως όλοι θα εστιάσουν στα ψεγάδια τους. Καταφεύγουν συχνά σε εγχειρήσεις πλαστικής, οι οποίες δε θα είναι ποτέ αρκετές.

Η Άριελ έχει τάσεις κλεπτομανίας. Πολλοί το υποστηρίζουν αυτό με βάση τα αντικείμενα που παίρνει από το ναυαγισμένο πλοίο. Να σημειώσουμε εδώ ότι το πλοίο ήταν εγκαταλελειμμένο οπότε και η διαταραχή δεν έχει ξεκάθαρα συμπτώματα, εφόσον τα αντικείμενα δεν ανήκαν σε κάποιον ζωντανό οργανισμό.

Παρόλα αυτά, η κλεπτομανία  ‘αναγκάζει’ κατά κάποιο τρόπο τον άνθρωπο να πάρει κάτι, ως μια υποσυνείδητη εντολή. Κλέβουν για να νιώσουν ικανοποίηση και ευφορία και όχι γιατί πραγματικά χρειάζονται το αντικείμενο. Ευφορία καθώς χρησιμοποιεί τα αντικείμενα του πλοίου παρατηρούμε και στην Άριελ. Συχνότερα οι γυναίκες έχουν τάσεις κλεπτομανίας, κάτι που επίσης επιβεβαιώνεται από το έργο.

Όλες οι ψυχικές ασθένειες χρειάζονται ιδιαίτερο χειρισμό. Δε χρησιμοποιείται ένα άρθρο για διάγνωση, αλλά θα ήταν φρόνιμο να πάρουμε την γνώμη ειδικού.

Έχετε κάποιον ήρωα που θα θέλατε να σχολιάσουμε;