Απόσπαση προσοχής από ένα αρνητικό συναίσθημα μέσω της τροφής

Ακρόαση άρθρου......

Η απόσπαση προσοχής είναι μια τακτική που προτιμούν πολλοί άνθρωποι ώστε να απομακρύνουν τη σκέψη τους από την όποια εμπειρία βιώνουν. Η απόσπαση της προσοχής είναι ένα τέχνασμα, και μακροπρόθεσμα η χειραγώγηση των συναισθημάτων μας με αυτόν τον τρόπο δεν μας επιτρέπει να αναπτύξουμε την ικανότητα να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι.

Απόσπαση προσοχής χρησιμοποιώντας το φαγητό

Φαντάσου ότι πέφτεις και χτυπάς άσχημα το γόνατό σου. Πώς θα αισθανόσουν αν ο φίλος σου ή ο σύντροφός σου, αντί να ανησυχήσει ή να ενδιαφερθεί για τον πόνο, το αίμα ή την αμηχανία σου, σου έδειχνε ένα ωραίο γλυκό ή σου έλεγε ότι δεν είναι τίποτα και πάμε να πάρουμε μια πίτσα;

Καταλαβαίνουμε από αυτό το παράδειγμα ότι η ένταση που μπορεί να σου έχει προκαλέσει οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα δεν πρόκειται να βρει κάποιον τρόπο να εκτονωθεί ή να εκφραστεί, αλλά απλώς προσφέρεις στον εαυτό σου την απόσπαση της προσοχής μέσω του φαγητού, ως μέσου ανακούφισης γι' αυτό που αισθάνεσαι.

Κάθε μορφή παρορμητικής συμπεριφοράς, ακόμα και του ξεσπάσματος σε φαγητό, είναι ένα είδος επικοινωνίας. Κάθε παρόμοιο ξέσπασμα θα είναι πάντα μια αφορμή για να ανακαλύψεις κρυμμένα συναισθήματα.

Αν καταφέρεις να διακρίνεις το συναίσθημα που βρίσκεται πίσω από μία συμπεριφορά και το αντιμετωπίσεις, αν προσπαθήσεις να εκφράσεις αυτό το συναίσθημα με λέξεις, θα βοηθήσεις τον εαυτό σου να εκφράσει με τη σειρά του αυτό που νιώθει, και έτσι θα αισθάνεσαι λιγότερο φορτισμένος και αναγκασμένος να ξεσπάσεις.

Δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη, όμως η προσπάθεια να αντιμετωπίσεις με ενσυναίσθηση κάθε συμπεριφορά σου, έστω και τις στιγμές που αισθάνεσαι ότι χάνεις τον έλεγχο, σταδιακά μπορεί να εξελιχθεί σε μία πραγματική σανίδα σωτηρίας.

Καταναλώνοντας τροφή χωρίς ενσυνειδητότητα

Αν παρατηρήσουμε τον τρόπο που τρώμε συνήθως, θα διαπιστώσουμε ότι καταναλώνουμε γρήγορα τα γεύματά μας, χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο τι τρώμε. Αντίθετα, αυτό που μας απασχολεί είναι αν το φαγητό μας είναι αρκετό και κυρίως αν είναι νόστιμο.

Ακόμα και αν το μόνο που μας ενδιαφέρει έχει να κάνει με το πόσο νόστιμη μπορεί να είναι η τροφή, συχνά την τρώμε με τόσο γρήγορο ρυθμό, που κυριολεκτικά την καταβροχθίζουμε. Όπως για παράδειγμα, παρακολουθώντας ειδήσεις ή κάποια σειρά στην τηλεόραση, είτε αυτό γίνεται αγχωτικά κατά τη διάρκεια ενός μικρού διαλείμματος στη δουλειά είτε στο γραφείο μπροστά στον υπολογιστή, με συνέπεια ακόμα και αυτή η νόστιμη ιδιότητα της τροφής να χάνεται, καθώς η προσοχή μας βρίσκεται αλλού.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι να μασάμε μηχανικά, δίχως να αντιλαμβανόμαστε την ποσότητα της τροφής που τρώμε.

Έτσι, αφού έχουμε ολοκληρώσει το γεύμα μας και καθώς η αίσθηση της απόλαυσης δεν ικανοποιήθηκε λόγω της ελλιπούς συγκέντρωσης στο φαγητό μας, στη συνέχεια αναζητούμε περισσότερη τροφή προκειμένουμε να καλύψουμε αυτή τη χαμένη απόλαυση.

Ο σύγχρονος άνθρωπος σπάνια αναλογίζεται τι είδους στοιχεία μπορεί να περιέχονται μέσα σε αυτή την τροφή και ότι αυτή η τροφή μπορεί να είναι πιο δυνατή ακόμα κι από τις σκέψεις και από τα συναισθήματα, και πιο ισχυρή ακόμα και από την ίδια τη θέληση.

Η τροφή στην οποία δεν αποδίδουμε παρά μόνο μία ενστικτώδη σημασία και όχι μία διανοητική, συνειδητή σπουδαιότητα, δεν είναι σε θέση να μας ξαναδώσει τη δύναμη και την υγεία.

Χάρη σε αυτή την τροφή μπορούμε και πάλι να δράσουμε, να μιλήσουμε, να αισθανθούμε και να σκεφτούμε. Χάρη στη δύναμη της τροφής μπορούμε να δημιουργούμε, να γράφουμε βιβλία, να συνθέτουμε συμφωνικά έργα, να αποκτούμε δύναμη, πλούτο ή δόξα.

Η τροφή που έχει προετοιμαστεί μέσα στα εργαστήρια της φύσης με απαράμιλλη «σοφία», περιέχει στοιχεία ικανά όχι μόνο να διατηρούν ή να αποκαθιστούν την ψυχική και φυσική υγεία, αλλά ακόμα και να φέρνουν τις πλέον μεγάλες αποκαλύψεις. Όμως για να γίνει κάτι τέτοιο, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε κάτω από ποιες συνθήκες και με ποιους τρόπους μπορεί ο καθένας μας να αποσπάσει από τις τροφές αυτά τα στοιχεία. Ο μόνος τρόπος για να το καταφέρουμε αυτό είναι η ενσυνείδητη στάση απέναντι στην τροφή.

Αν τρώμε με μηχανικό τρόπο, ασυνείδητο, καταβροχθίζοντας αμάσητα την τροφή, ενεργοποιούμε στον νου και στην καρδιά μας σκέψεις και συναισθήματα χαοτικά, και τότε ο οργανισμός υπολειτουργεί επηρεάζοντας σημαντικά την αναπνοή και την κυκλοφορία του αίματος.

Επιπλέον, η πέψη δυσχεραίνεται, καθώς δεν εκκρίνονται τα κατάλληλα πεπτικά υγρά που θα αφομοιώσουν και θα αξιοποιήσουν σωστά την τροφή την οποία επιλέξαμε να φάμε τη δεδομένη στιγμή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αρρωσταίνουν καθημερινά, χωρίς να γνωρίζουν ότι οι πόνοι και τα προβλήματα στην υγεία τους, σε μεγάλο βαθμό, προέρχονται από τον τρόπο με τον οποίο τρώνε. Αν κατά τη διάρκεια του γεύματος επικρατούν στιγμές έντασης, άγχος ή στρες, οι ευεργετικές επιδράσεις που μπορεί να έχει η τροφή που καταναλώνουμε σχεδόν μηδενίζονται και μπορεί να γίνουν καταστροφικές για την υγεία μας.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο του Διαιτολόγου - Διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα Αναζητώντας το μαγικό βάρος των ονείρων σου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.