Self-harm is the non-fatal intentional acts of self-poising or self-injury irrespectively of the extent of suicidal intent. Self-harming has been a growing problem, it is estimated that there are more than 200000 persons presenting with self-harming in general hospitals over theUK at the moment. Self-harming is most common in younger people aged between 15 to 35 years old and moreover, it appears to be more frequent in women than men and also decreases over lifespan.

Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά στον ρόλο που διαδραματίζουν τα συναισθήματα στις διαταραχές πρόσληψης. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι σύνθετα πολυπαραγοντικά φαινόμενα.

Η αίσθηση ανημποριάς είναι δύσκολη και οδυνηρή. Είναι φυσικό να κάνουμε προσπάθειες να αποκτήσουμε τον έλεγχο των περιστάσεων για να την περιορίσουμε. Στις πολιτείες που πλήττονται από τυφώνες οι κάτοικοι χτίζουν συνήθως υπόγεια καταφύγια.

Οι 2 αυτοκτονίες της περασμένης εβδομάδας μέσα σε Καταστήματα Κράτησης (32χρονου στις φυλακές Νέας Αλικαρνασσού και 58χρονου στο Αστυνομικό Τμήμα Τρικάλων) αναδεικνύουν για ακόμη μία φορά την καταλυτική απουσία σαφών και αυτονόητων μέτρων, η ύπαρξη των οποίων θα μπορούσε να σώσει ζωές.

I hurt myself today to see if I still feel (J. Cash)
Η αυτοτραυματική συμπεριφορά ανήκει στα κριτήρια διάγνωσης της μεταιχμιακής διαταραχής προσωπικότητας (borderline personality disorder). Παράλληλα υπάρχει ιδιαίτερα συχνή συννοσηρότητα, που αφορά κυρίως σε διαταραχές εξαρτήσεων αλλά και μετατραυματική διαταραχή (PTSD).

Cutting, καλείται ο εκούσιος αυτοτραυματισμός μερών του σώματος με αιχμηρά αντικείμενα (συνήθως μαχαίρι ή ξυράφι), προκειμένου να παρουσιαστεί αίμα, χωρίς όμως την προσπάθεια ή την επιθυμία της αυτοκτονίας.

Η εσωτερική πλευρά των καρπών ή άλλα μέρη του σώματος που δεν είναι σε κοινή θέα επιλέγονται, συνήθως, από τον/την έφηβο (έρευνες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια έχουν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες για “cutting” σε σύγκριση με τα αγόρια) προκειμένου να αποφορτιστούν από αρνητικά συναισθήματα για καταστάσεις άγχους, πίεσης ή απόρριψης που βιώνουν.

Το μαρτύριο των ενοχών, η ντροπή και η επικριτική φωνή μέσα μας είναι το τίμημα που πιστεύουμε ότι πρέπει να πληρώσουμε για αρνητικές πτυχές της ζωής μας, μέσω της αυτοτιμωρίας. 

«Η Ελένη είναι 15 ετών και το τελευταίο διάστημα κλείνεται στο δωμάτιό της για πολλές ώρες. Χθες κλείστηκε για δύο μέρες περίπου. Οι γονείς δεν γνωρίζουν τί έκανε η έφηβη στο δωμάτιό της κλειδωμένη. Οι γονείς εδώ και δύο χρόνια βιώνουν έναν σοβαρά διαταραγμένο γάμο, και δεν της δίνουν σημασία.

«Οι νέοι μας τώρα φαίνεται να αγαπούν την πολυτέλεια. Έχουν κακούς τρόπους και περιφρονούν την εξουσία. Δεν δείχνουν σεβασμό στους ενήλικους και ξοδεύουν τον χρόνο τους τριγυρνώντας και κουτσομπολεύοντας μεταξύ τους. Είναι θρασείς και έτοιμοι να αντιλέγουν στους γονείς τους, να μονοπωλούν τη συζήτηση σε μια παρέα, να τρώνε λαίμαργα και να τυραννούν τους δασκάλους τους.»

Ο αυτοτραυματισμός, ως συμπεριφορά χαρακτηρίζεται αρχικά από την παρόρμηση και από τη σκόπιμη πρόθεση πρόκλησης πόνου. Δεν στοχεύει στην αυτοκτονική συμπεριφορά, αλλά να προσφέρει ανακούφιση από τον ψυχικό πόνο που βιώνει το άτομο. Ωστόσο ο αυτοτραυματισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ένας προγνωστικός παράγοντας για την πρόθεση ενός ατόμου να προχωρήσει σε απόπειρα αυτοκτονίας, και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί κατάλληλα (αξιολόγηση αυτοκτονικού ιδεασμού/απόπειρας).

Εφηβεία! Από μόνη της ως λέξη ακούγεται σημαντική, γεμάτη περιέργεια, σαν να δυσκολεύει και λίγο, σαν να περιμένουν όλοι έφηβοι, γονείς, περιβάλλον να συμβεί κάτι δύσκολο, κάτι ανήσυχο, κάτι δυσεπίλυτο.

Όλοι περιμένουν τι στραβό θα συμβεί, τι δεν θα πάει όπως το προέβλεπαν, τι δεν θα είναι στο χέρι τους να το αντιμετωπίσουν. Και όλοι θα καταλήγουν στις ίδιες λέξεις... «Δύσκολη η εφηβεία».

Μπορεί να έχουμε συνυπάρξει με συντρόφους ήσυχους, χαμηλών τόνων, εσωστρεφείς, όμως οι αρνητικοί τύποι δεν διαβαίνουν ως αθόρυβοι επισκέπτες στη ζωή μας. Η αρνητικότητα, η οποία μπορεί να υφαίνεται ως απαισιοδοξία, γκρίνια, παράπονα, καχυποψία, κριτική, κυνισμό, μιζέρια, δυσλειτουργικό σκεπτικό του όλα ή τίποτα, μαύρο – άσπρο, αυθαίρετα συμπεράσματα ή και τάση προς επιθετικότητα, είναι ένα χαρακτηριστικό που δύναται να θέτει το ζευγάρι σε επερχόμενη δυστυχία και ματαίωση της σχέσης.

Διαταραχές διάθεσης, ανηδονία, άγχος, αίσθημα αναξιότητας... Κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, σωματική δυσμορφία... Μέσα από τα μάτια, τα τραγούδια και τις συνεντεύξεις της η Billie Eilish δε διστάζει να μιλήσει για το παρελθόν της και να κινητοποιήσει ουσιαστικά τους ανθρώπους να μιλάνε και να μην φοβούνται να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματά τους.

Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζεται η άποψη μιας θεραπεύτριας, η οποία χρησιμοποίησε μια προσέγγιση «μη θεραπείας» σε ένα άτομο που είχε διαγνωσθεί με οριακή διαταραχή προσωπικότητας.

Βάσει των όσων γνωστοποιούνται από τον Αμερικανικό Ψυχιατρικό Σύλλογο, η οριακή μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας συγκαταλέγεται μεταξύ των διαταραχών προσωπικότητας Β κατηγορίας, ενώ ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό της είναι ο έντονα μεταβαλλόμενος συναισθηματικός κόσμος του ατόμου. Δηλαδή, το άτομο εκείνο εμφανίζεται ασταθές στις διαπροσωπικές του σχέσεις, καθώς και έντονα παρορμητικό.

Κάθε 40 δευτερόλεπτα, ένας άνθρωπος σε όλο τον κόσμο βάζει τέρμα στη ζωή του, ενώ περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από αυτοκτονίες κάθε χρόνο παρά στον πόλεμο, σύμφωνα με Έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Κάθε χρόνο καταγράφονται σε όλο τον κόσμο περισσότερες από 800.000 απώλειες ατόμων από αυτοτραυματισμούς με σκοπό την αυτοκτονία.

Το 'Περί Ψυχής", Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής διοργανώνει έναν κύκλο εκπαιδευτικών σεμιναρίων ψυχοπαθολογίας.

Ο Μάιος έχει καθιερωθεί παγκοσμίως, από τη δεκαετία του 1950, ως ο μήνας ευαισθητοποίησης για την Ψυχική Υγεία στοχεύοντας στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σε θέματα ψυχικής υγείας, την ανάδειξη της σημασίας της και την εξάλειψη των ταμπού. 

«Μαμά ακούω φωνές! Όσο νομίζω ότι δραπετεύω τόσο τρέχω πίσω σε εσένα. Νιώθω να αιωρούμαι ανάμεσα στο υπάρχω και δεν υπάρχω για εσένα.» Ψύχωση ή σύμπτωμα; Το φαινόμενο του ακουστικών ψευδαισθήσεων σε παιδιά δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη ή που δεν συμβαίνει.

Η οριακή ή μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας, (Borderline Personality Disorder) χαρακτηρίζεται από ασταθή ψυχική διάθεση και συμπεριφορά καθώς και από χαώδεις διαπροσωπικές σχέσεις. Κύρια δηλαδή συμπτώματα της οριακής διαταραχής, τα οποία αρχίζουν στην ενήλικη ζωή, είναι ένα επίμονο μοτίβο αστάθειας στη ρύθμιση των συναισθημάτων, των διαπροσωπικών σχέσεων, της αυτοεικόνας και του έλεγχου των παρορμήσεων.