Άγχος, στρες και αβεβαιότητα. Μήπως οι λέξεις αυτές σε εκφράζουν; Νιώθεις ότι η καθημερινότητα σε πνίγει και θα ήθελες μια μικρή αισιόδοξη αλλαγή να αλλάξει τη ρουτίνα σου;
Μη φοβάσαι, δεν είσαι μόνος σε αυτό.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια ρουτίνα. Άλλοι ξυπνάμε το πρωί βιαστικά και ετοιμαζόμαστε για τη δουλειά, άλλοι είμαστε πρωινοί τύποι και θέλουμε το πρωί να απολαύσουμε έναν καφέ ή ένα ζεστό τσάι. Όμως καμιά φορά η ρουτίνα αυτή αντί να μας δημιουργεί ένα αίσθημα συνήθειας και ασφάλειας αρχίζει να μας πιέζει αφόρητα.
Υπάρχουν απλοί τρόποι να ξεφύγει κανείς από αυτή τη ρουτίνα;
Καθώς ο Δεκέμβρης έφτασε και έφερε μαζί του τα πρώτα χειμωνιάτικα κρύα για φέτος, φέρνει και μια αισιόδοξη αλλαγή για πολλούς από εμάς. Ίσως προετοιμάζεσαι για τα Χριστούγεννα στολίζοντας το σπίτι, ίσως περιμένεις τι γιορτινές μέρες για να δεις τους αγαπημένους σου ή απλά να καθίσεις κάπου ζεστά και αναπαυτικά παρέα με ένα καλό βιβλίο.
Γιατί πολλές φορές αρκεί για να σου δώσει την «ανάσα» που τόσο χρειάζεσαι. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το Καταφύγιο των ωραίων ψυχών
Μια ιστορία γεμάτη φως για το χρέος μας απέναντι στο καλό. Μια ιστορία που έρχεται να μας θυμίσει ότι παρά τα εμπόδια, η ζωή είναι εκεί, γεμάτη προκλήσεις, και είναι στο χέρι μας να την κοιτάξουμε με κατάφαση και να προχωρήσουμε μπροστά.
Η ρουτίνα του κύριου Ισίδωρου ήταν η καθιερωμένη καθημερινή του βόλτα με το ποδήλατο. Δεν ήταν κάτι που απαραίτητα λάτρευε να κάνει, αλλά του το είχε επιβάλλει ο γιατρός του. Μεγάλος πια και δεν χρειάζονταν πολλά για να περνά τις μέρες του, ούτε και θέλησε ποτέ στη ζωή του να έχει πολλά.
Όμως η ζωή έχει πάντα τον τρόπο να μας οδηγήσει στον σωστό δρόμο. Ακόμα και αν δεν έχουμε παραδεχθεί εμείς οι ίδιοι ότι χρειαζόμαστε μια αλλαγή.
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, λοιπόν, η ήσυχη ρουτίνα και η μοναξιά του κύριου Ισίδωρου σπάει καθώς συναντά εν μέσω βροχής έναν αδέσποτο σκύλο στον δρόμο, τον λυπάται και τον παίρνει στο σπίτι του. Σκέφτεται για μια στιγμή να τον αφήσει σε ένα καταφύγιο για σκύλους, αλλά διώχνει τη σκέψη και αποφασίζει να γυρίσει τον σκύλο πίσω στην οικογένεια του.
Δεν το βάζει κάτω. Ακόμα και όταν το μόνο μεταφορικό μέσο που έχει διαθέσιμο είναι ένα παλιό ποδήλατο. Ακόμη και αν ο σκύλος σχεδόν δεν χωράει στο καλάθι του ποδηλάτου του, που μυρίζει κρέμα και ρυζόγαλο, και αναμνήσεις — ακόμη και τότε.
Και άλλωστε εκεί, στο τέρμα του δρόμου, στη μικρή εκείνη πόλη, μέσα στο δεκεμβριάτικο κρύο και τα φωτάκια των Χριστουγέννων, παρέα με ανθρώπους που δεν είχε ξαναδεί μέχρι χθες μα που τώρα αγαπά, ποιος ξέρει;
Μπορεί να γίνει και κανένα θαύμα. Ή και περισσότερα.
Η ζωή είναι όμορφη, και το πιο όμορφο κομμάτι της είναι η αγάπη. Κοίταξε έναν σκύλο: αν έχει κάποιον να αγαπά, όποιος κι αν είναι αυτός, έχει όλο τον κόσμο με το μέρος του.
Η αγάπη σε θρέφει, και δεν τελειώνει ποτέ.
Το βιβλίο Το καταφύγιο των ωραίων ψυχών του Κυριάκου Αθανασιάδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο dioptra.gr
Διαβάστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Μέλος της Διαχειριστικής ομάδας του PSYCHOLOGY.GR.
Επιμέλεια άρθρων, Υποστήριξη συνεργατών.