Μία από τις πιο δυσάρεστες πλευρές της κατάθλιψης, του έντονου άγχους, της τελειοθηρίας, της ενοχής είναι ο τρόπος που παραλύει η βούλησή μας. 

Γιατί το κυνήγι της καλής κριτικής και της αποδοχής απο τους άλλους είναι ένα χαμένο παιχνίδι; Γιατί η προσπάθεια να είμαστε αρεστοί μας φέρνει απογοήτευση, άγχος, ενοχές και ματαιότητα; Είμαστε άραγε αυτά που μας προσδίδουν οι άλλοι; 

Το μαρτύριο των ενοχών, η ντροπή και η επικριτική φωνή μέσα μας είναι το τίμημα που πιστεύουμε ότι πρέπει να πληρώσουμε για αρνητικές πτυχές της ζωής μας, μέσω της αυτοτιμωρίας. 

Ενδεχομένως κανένα Γνωστικό Σφάλμα δεν απαντάται τόσο κοινά όσο η καταστροφολογία. Η καταστροφολογία, ως μοτίβο σκέψης, είναι η διαρκής αναμονή του χειρότερου δυνατού σεναρίου. Όταν καταστροφολογούμε, περιμένουμε στην ουσία την πιο αρνητική εξέλιξη να μας χτυπήσει την πόρτα.

Η ποιότητα των ερωτικών σχέσεων είναι μια θεμελιώδης πτυχή της ανθρώπινης ζωής και συχνά καθορίζει τη συναισθηματική μας ευημερία.