Τα τελευταία χρόνια, οι νεότερες γενιές, απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από το ταμπού και το στίγμα της ψυχικής ασθένειας, προσεγγίζοντας με μία πιο μοντέρνα και ευαίσθητη ματιά το ζήτημα τόσο των προβλημάτων που άπτονται της ψυχικής σφαίρας, όσο και της ψυχοθεραπείας.

Στην πράξη όμως ανακύπτει εύκολα το ερώτημα: τι έχουν στο μυαλό τους οι προσερχόμενοι σε έναν ψυχοθεραπευτή;

Ψυχόδραμα: ψυχή εν δράσει.
Το ψυχόδραμα προέρχεται από τις λέξεις «ψυχή» και «δρω» και ορίζεται ως η ψυχή που παίρνει δράση. Eίναι μια βιωματική μέθοδος για την ανάπτυξη της προσωπικότητας, της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού.

Τα τεστ νοημοσύνης μετρούν αποτελέσματα αναφορικά με τη συμβολή των γονιδίων και του περιβάλλοντος στην ανάπτυξη ικανοτήτων και γνώσεων που σχετίζονται με το ζήτημα της συμβολής της «φύσης» ή της «ανατροφής» όπως το έθεσε ο Galton.

Αν η απώλεια του αγαπημένου σας προσώπου είναι πρόσφατη, μπορεί να σας απασχολούν κάποιες από τις παρακάτω σκέψεις ή να βιώνετε κάποια από τα παρακάτω συναισθήματα:

Ο Ρολάν Μπαρτ είναι κυρίως αυτός που εισήγαγε την σκέψη ότι οι εικόνες και οι φωτογραφίες κρύβουν μία δική τους σημειολογία. Αυτό δεν είναι παράξενο, αφού το κάθε τι  στην συμπεριφορά μας είναι επενδυμένο με πλήθος σημείων που είναι αναγνώσιμα κυρίως από το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου και σπάνια είναι απόλυτα συνειδητά.

Να είσαι ο εαυτός σου! Όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι, είχε πει ο Όσκαρ Γουάιλντ. Τι εννoούσε άραγε στην πράξη;

Τα μωρά έχουν πολλά έμφυτα αντανακλαστικά, το ίδιο και οι ενήλικοι. Πριν από χρόνια, κάποιοι ερευνητές απέδειξαν ότι το χαριτωμένο προσωπάκι ενός μωρού, η ανασηκωμένη του μυτούλα και τα μεγάλα του μάτια μάς δημιουργούν την έντονη τάση να χαμογελάσουμε, να το φιλήσουμε και να το αγκαλιάζουμε για ώρες!

Με αφορμή τον πόλεμο που εξελίσσεται αυτή την στιγμή σε μια γειτονική χώρα, την Ουκρανία, θα αναφερθούμε στις ψυχολογικές βλάβες που μπορεί να αφήσει μια τέτοια κατάσταση στους ανθρώπους που τη βιώνουν και είναι μάρτυρες αυτής της φρίκης.

Burn out, λοιπόν, και κάνουμε μία προσπάθεια σε αυτό το άρθρο να το σκεφτούμε λίγο διαφορετικά, να το συσχετίσουμε με την πανδημία και να σκεφτούμε όχι μόνο πώς μας επηρεάζει αλλά και τον τρόπο που μπορεί να επηρεάσει το μέλλον μας.

Η δημιουργία και διατήρηση μιας αρμονικής συντροφικής σχέσης είναι ένα όνειρο για πολλούς. Συμβαδίζει με την πεποίθηση ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, ένα άτομο που αποτελεί το ιδανικό συμπλήρωμά μας, το «άλλο μας μισό». Υπάρχει όμως αυτό το άτομο; Και εάν υπάρχει τι χαρακτηριστικά έχει, εάν τελικά έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Κάθεσαι και κοιτιέσαι στον καθρέπτη (ή κοιτάζεις έναν παγετώνα όπως στη φωτό). «Ποιος είμαι;» σκέφτεσαι. Η απάντηση δεν έρχεται από την άλλη μεριά. Και εκεί γεννιέται η αγωνία. «Πρέπει να βρω ποιος είμαι. Αλλιώς δε θα μπορώ να ηρεμήσω».

Ήταν κάποτε παλιά, πολύ παλιά, τότε που οι άνθρωποι δε μετρούσανε τα χρόνια και τις μέρες όπως τις γνωρίζουμε τώρα, έξω απο τον χρόνο που μας φυλακίζει σήμερα, ένας μεγάλος γλύπτης μοναδικός στο είδος του.

Κι αυτό, γιατί, αυτά που έφτιαχνε με ένα πραγματικά θείο ταλέντο, ήταν τόσο πρωτότυπα και έδειχναν τόσο αληθινά, που τον έκαναν ξακουστό και διάσημο για την ιδιαίτερη και ξεχωριστή ομορφιά τους θαμπώνοντας το μάτι και τη σκέψη με την εκφραστικότητα που είχανε...

Ένα από τα παλαιότερα και ευρέως χρησιμοποιούμενα ερωτηματολόγια προσωπικότητας είναι το Πολυφασικό Ερωτηματολόγιο Προσωπικότητας της Μινεσότα (ψυχομε - MMPI), το οποίο επινοήθηκε από τον Hathaway και τον McKinley, το 1939.

Αλήθεια, τι θεωρούμε σήμερα μεγάλο τι μικρό, όταν σκεφτόμαστε, όταν πράττουμε, όταν εκτιμούμε καταστάσεις, όταν χαρακτηρίζουμε ανθρώπους, όταν στιγματίζουμε υποστάσεις, προσδιορίζουμε τον εαυτό μας και διαχειριζόμαστε έτσι ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας;

Το 1911 ο ψυχίατρος Jacob Levi Moreno πραγματοποίησε στη Βιέννη τα πρώτα πειράματα αυθόρμητου θεάτρου που τον οδήγησαν στην εκπόνηση μιας νέας τεχνικής έκφρασης και θεραπείας, το ψυχόδραμα.

«Κάθε τόσο, να απομακρύνεσαι για λίγο, μικρή ανάπαυλα να κάνεις, ώστε στην εργασία σου να επιστρέφεις, η κρίση σου πιο στέρεη να 'ναι. Αν εργάζεσαι ακατάπαυστα, θα σου κοστίσει τη δύναμη της κρίσης. Ξεμάκρυνε λοιπόν για λίγο, επειδή από εκεί το έργο σαν να μικραίνει είναι, και ένα βλεφάρισμα και μόνο σχεδόν ολάκερο το βλέπεις, και τότε πιο εύκολο είναι να προσέξεις κάποια έλλειψη αρμονίας ή δυσαναλογία» Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519)

Συχνά ο Θυμός τριγυρνούσε στη Φύση. Κάποια μέρα ο δρόμος του τον έφερε στο Δάσος της Ανεμέλιας. Του τράβηξε την προσοχή το άκουσμα ενός παράξενου χαχανητού, το ακολούθησε ενοχλημένος και την είδε να χορεύει. Ήταν η πρώτη φορά που την αντίκριζε. Γοητεύτηκε από την ανάλαφρη και φωτεινή αύρα της.

Ως ποιο βαθμό η συμμόρφωση θα επηρεάσει αρνητικά την ψυχική υγεία του παιδιού, θα εξαρτηθεί από την έκτασή της.

Τυχόν υπερβολική συμμόρφωση καταλήγει σε απώλεια της ατομικότητας του ανθρώπου, σε άκριτη υποταγή του στους άλλους και σε απάρνηση των προσωπικών του επιθυμιών. Το παιδί γίνεται ένα υποτακτικό, άβουλο, ετερο-καθοριζόμενο άτομο.

Στα πλαίσια της ενότητας "Οι ψυχοθεραπευτές στο ντιβάνι", η ομάδα του Psychology.gr επικοινώνησε με συνεργάτες-Ειδικούς Ψυχικής Υγείας θέτοντας το ερώτημα αν το φύλο του ψυχοθεραπευτή αποτελεί κριτήριο επιλογής για κάποιον που ενδιαφέρεται να ξεκινήσει το ψυχοθεραπευτικό του ταξίδι.

Το χιούμορ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων και αποτελεί συνδετικό κρίκο μεταξύ των ομάδων όπου επιλέγουμε να είμαστε μέλη. Δεδομένου αυτού, δε μπορεί να μην αποτελεί σημαντικό συστατικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να συνδράμει στη διαδικασία της μάθησης και της στενής σύνδεση των μελών που εμπλέκονται σε αυτή.