Ο σύγχρονος άνθρωπος οραματίζεται ένα μέλλον που αγγίζει την τελειότητα. Ένα αύριο απαλλαγμένο απο κάθε είδους προβληματική με συνοδοιπόρο την τεχνολογία και την επιστήμη. Τα αισθήματα του για τις σημερινές εξελίξεις θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν «αμφιθυμικά».

Η κατάθλιψη έχει μόνο ένα πρόσωπο; Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ότι κάποιος έχει κατάθλιψη εάν είναι στεναχωρημένος, έχει κλειστεί στον εαυτό του, δεν έχει ενέργεια και όρεξη να κάνει πράγματα και έχει μία παραίτηση προς τη ζωή. Άραγε μπορεί κάποιος να υποφέρει από κατάθλιψη και να υπάρχει έντονη θλίψη μέσα του αλλά η εικόνα που δείχνει προς τα έξω να είναι ακριβώς η αντίθετη;

H σχέση με τους γονείς είναι δομική και θεμελιώδης για την προσωπικότητα που θα οικοδομήσει o κάθε άνθρωπος στην μετέπειτα ζωή του καθώς επίσης και για το είδος των σχέσεων κοινωνικών, επαγγελματικών, συντροφικών τις οποίες θα αναπτύξει στο μέλλον.

Οι σχέσεις ανάμεσα στα ναρκισσιστικά άτομα και τους άλλους φορτίζονται υπερβολικά με το πρόβλημα της αυτοεκτίμησης. Ένα από τα προβλήματα της ωρίμανσης των ατόμων αυτών είναι να κατανοήσουν πώς είναι να δέχεσαι ένα άλλο πρόσωπο χωρίς κριτική και χωρίς διάθεση εκμετάλλευσης, να αγαπάς χωρίς να εξιδανικεύεις και να εκφράζεις γνήσια συναισθήματα χωρίς να ντρέπεσαι.

Ο έρωτας είναι το ομορφότερο και το πιο δυνατό συναίσθημα. Είναι πηγή δύναμης και δημιουργίας. Πόσοι μεγάλοι ποιητές και καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί τα σπουδαία έργα και τις συνθέσεις τους χάρη στον έρωτα που ξυπνούσε και συνάμα μάγευε την ψυχή τους. 

Ντροπή.. ένα συναίσθημα βαθιά υπαρξιακό και γνώριμο. Εκδηλώνεται μέσα από ένα ευρύ φάσμα, από την ελαφριά αμηχανία που όλοι μας πολλές φορές έχουμε βιώσει μέχρι την κατάσταση πανικού και την παράλυση. 
Συχνά συνοδεύεται με την ενοχή, ωστόσο είναι σημαντικό να τη διαχωρίσουμε  από την ντροπή καθώς η δεύτερη είναι το συναίσθημα που συνδέεται με το “being”, δηλαδή ότι δεν είμαι επαρκής , δεν είμαι αρκετός, ενώ η ενοχή με το“ doing”, κάνω κάποιο κακό ή πληγώνω κάποιον κ.α.

Το παιχνίδι αποτελεί αναμφισβήτητα θεμελιώδη παράγοντα για την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών, καθώς μέσω αυτού αποκτούν σημαντικά οφέλη που σχετίζονται με την κοινωνική, σωματική, πνευματική και γνωστική τους ευημερία.

Η διαδικασία της σκέψης περιλαμβάνει διάφορες γνωστικές λειτουργίες, οι οποίες πραγματοποιούνται κατά την επεξεργασία πληροφοριών που λαμβάνουμε από το περιβάλλον. Παραδείγματα γνωστικών λειτουργιών είναι η επίλυση προβλημάτων, η λήψη αποφάσεων και η δημιουργία νέων ιδεών. Καθημερινά, προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε τις δεξιότητες της σκέψης μας για να κατανοήσουμε τις εμπειρίες που ζούμε, να οργανώσουμε τις διάφορες πληροφορίες που εκλαμβάνουμε και να θέσουμε νέους στόχους για το μέλλον.

Η ανάγκη για εκπαιδευτική, επαγγελματική, ατομική ή άλλη συμβουλευτική έχει γίνει πλέον συνείδηση στους γονείς, τους παιδαγωγούς, τους εργοδότες και τους κοινωνικούς λειτουργούς.

Διαπραγματεύεσαι. Διαπραγματεύεσαι το βάρος. Διαπραγματεύεσαι την εικόνα σου στον καθρέφτη. Διαπραγματεύεσαι τα ρούχα που θα φορέσεις, τα ρούχα που θα διαλέξεις, αυτά που θα αγοράσεις.

Πολλές φορές ονειρευόμαστε πράγματα και καταστάσεις που θέλουμε να βιώσουμε. Θέτουμε στόχους, άλλοτε μεγαλύτερους και άλλοτε μικρότερους. Κάνουμε σχέδια, προγραμματίζουμε και βάζουμε τον εαυτό μας σε μία διαδικασία δράσης και αναζήτησης.

Ο όρος για την τοξικότητα στην ανθρώπινη συμπεριφορά, χρησιμοποιείται ευρέως στον ξένο επιστημονικό τύπο για να δηλώσει κάποιους ανθρώπους που εκδηλώνουν την τάση να δυσαρεστούν και να απογοητεύουν με τη συμπεριφορά τους, τους άλλους, με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν μέσα σε σχέσεις και να προκαλούν συναισθηματική ή ψυχολογική φθορά σε όσους τους έχουν στη ζωή τους.

Αντίθετα από το να κρίνουμε τον εαυτό μας όταν τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά, αυτοσυμπόνια σημαίνει να δείχνουμε κατανόηση στον εαυτό μας και να του φερόμαστε με τρυφερότητα.

Όταν έχουμε αποτύχει, όταν πονάμε, όταν αισθανόμαστε ανεπαρκείς ή σε οποιαδήποτε άλλη δυσκολία μας, μπορούμε να δείξουμε συμπόνια στον εαυτό μας, όπως κάνουμε με τους γύρω μας όταν τους βλέπουμε να υποφέρουν.

Κάθε μέρα έχουμε την πολύτιμη ευκαιρία να δούμε τη ζωή μας μέσα από το πρίσμα της αισιοδοξίας, της ελπίδας και της χαράς. Ο άνθρωπος μπορεί αν πραγματικά το θέλει να ανακαλύψει όλα τα χαρίσματα και την ομορφιά που κρύβει μέσα του και να αφήσει την ακτινοβολία της ψυχής του να φωτίσει τόσο τον ίδιο όσο και το περιβάλλον γύρω του.

Η ταμπελοποίηση των ατόμων είναι ένα φαινόμενο που αναφέρεται στην τάση να αποδίδουμε ετικέτες σε ανθρώπους με βάση κάποιες συμπεριφορές, χαρακτηριστικά ή ιδιότητες που παρατηρούμε σ' αυτούς.

Είχαμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στο Psychology.gr την ψυχολόγο Ασημίνα Αγγελίδου και να συζητήσουμε μαζί της για τη βέλτιστη γονεϊκότητα! Η Ασημίνα Αγγελίδου απαντά σε κρίσιμες ερωτήσεις που κάθε γονιός έχει αναρωτηθεί έστω και μια φορά στη ζωή του!

Υπάρχουν εκείνοι που προλαμβάνουν, φροντίζοντας να έχουν περιθώριο χρόνου, και υπάρχουν και οι άλλοι: αυτοί που δεν κινητοποιούνται παρά μόνο όταν κάτι είναι επείγον. Εσείς είστε από αυτους που, όταν βρίσκονται στιμωγμένοι, βάζουν τα δυνατά τους την τελευταία στιγμή για να κάνουν μέσα σε τρεις μέρες αυτό που θα μπορούσαν  να ειαν κάνει σε αρκετές εβδομάδες;

Αν και όλες οι ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν δώσει κάποιον ορισμό σχετικά με το τι είναι η ανθρώπινη προσωπικότητα και πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια του εαυτού (η κάθε μια από τη δική της οπτική), μέχρι τώρα δεν υπάρχει ένας και μοναδικός ορισμός σχετικά με αυτό το ερώτημα. Σε γενικές γραμμές οι διάφορες σχετικές θεωρίες, αντιλαμβάνονται την προσωπικότητα ως μια δομή, η οποία αποτελείται από κίνητρα, βαθύτερες πεποιθήσεις, σκέψεις, συναισθήματα, εσωτερικευμένα πρότυπα σχέσεων και συμπεριφορών από την οικογένεια και άλλα πρόσωπα, κλπ.

Ποιος σας κάνει να θυμώνετε; -Οι άνθρωποι! -Οι συνθήκες γύρω μου! -Φτάνει! Κουράστηκα! -Θέλω επιτέλους να ξεφύγω από όλους και όλα, δεν αντέχω! -Και; Δεν έχω δικαίωμα να θυμώσω;

Αγαπητοί γονείς, Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω τη σημερινή μου ομιλία με ένα περιστατικό που μου διηγήθηκε κάποτε ένας νοσηλευόμενος στρατιωτικής κλινικής από τον οποίο είχα πάρει συνέντευξη. Σύμφωνα με την μαρτυρία του, λοιπόν, σε ηλικία πέντε ετών περίμενε με τον πατέρα του στον χώρο αναμονής ενός παιδιατρείου.