Έπειτα από κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα παρατηρείται το εξής σουρεαλιστικό φαινόμενο: όλοι είναι νικητές, ή τουλάχιστον έτσι δηλώνουν. Η συμμετοχή βέβαια, καθώς και η προσωπική έκθεση, η προσπάθεια και ο «αγώνας» του κάθε συνδυασμού και υποψηφίου, έχουν τη δική τους βαρύτητα και παρόλες τις αδυναμίες συνθέτουν το λεγόμενο δημοκρατικό μας περιβάλλον. Τι γίνεται, όμως, με τη διαχείριση της αποτυχίας από τη μία και της επιτυχίας από την άλλη για όσους αναμετρώνται στον πολιτικό στίβο;

Όλες οι δομές, από μηχανές και οργανισμούς μέχρι και συστήματα, χρειάζονται συντήρηση. Σαν μια ιδιαίτερα περίπλοκη, εύπλαστη κατασκευή, μια σχέση απαιτεί διαρκή επισκευή και προληπτικά μέτρα για να συνεχίσει να λειτουργεί ομαλά. Μια καλά συντηρημένη ερωτική σχέση είναι ένα είδος ευδαιμονίας και μια πηγή δύναμης.

Από τις πρώτες συναντήσεις η ομάδα αρχίζει να μαθαίνει να χρησιμοποιεί κανόνες και διαδικασίες που προκαθορίζουν και διευκολύνουν τη λειτουργία της. Αυτή η διαδικασία διαπραγμάτευσης και επανακαθορισμού των κανόνων επηρεάζεται αρχικά από τις προσδοκίες των μελών.

Απόσπασμα από το βιβλίο Ουράνια προφητεία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Το βλέμμα μου συνάντησε εκείνο της Τζούλια και της είπα: «Δεν έχω συλλάβει πλήρως την Όγδοη Επίγνωση».
«Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε τους άλλους ανθρώπους καθορίζει το πόσο γρήγορα εξελισσόμαστε, πόσο γρήγορα παίρνουν απάντηση τα ερωτήματα της ζωής μας», είπε.

Το να θέτουμε όρια σημαίνει ότι εκτιμάμαι τον εαυτό μας σαν μια ξεχωριστή οντότητα με ανάγκες και επιθυμίες που πιθανόν να διαφέρουν από αυτές των άλλων. Είναι επομένως η «τέχνη» του να είμαστε ο εαυτός μας ενώ βρισκόμαστε σε μια σχέση.

Το πάγωμα από φόβο είναι μία από τις φυσιολογικές αντιδράσεις απέναντι στην απειλή: οι άλλες είναι η πάλη και η φυγή. Τα ζώα όταν έρθουν αντιμέτωπα με έναν κίνδυνο, συνεκτιμώντας τις δυνάμεις τους με την φυλογενετική τους ευφυΐα, θα παλέψουν, θα τραπούν σε φυγή ή θα ακινητοποιηθούν σαν πεθαμένα.

Ο ερπετοειδής εγκέφαλος [1] του ανθρώπου όταν θα βρεθεί απέναντι στην αιφνίδια σωματική απειλή θα λειτουργήσει με παρόμοιο τρόπο.

Ως παιδοψυχολογία ορίζεται ο κλάδος της ψυχολογίας που έχει ως στόχο την μελέτη της πιο ευαίσθητης και σημαντικής ηλικιακής περιόδου της ζωής του ανθρώπου από την εμβρυική μέχρι τη μετεφηβική ηλικία. Έμφαση δίνεται στο γνωστικό, ψυχοσυναισθηματικό και συμπεριφορικό τομέα, στην εξέλιξη της σκέψης, της γλώσσας, της αυτοαντίληψης και αυτοεκτίμησης, στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και τη σχολική ζωή, στο ρόλο του παιχνιδιού, στις αποκλίνουσες συμπεριφορές, στην ανάπτυξη της ηθικότητας και του λόγου.

Σε πλαίσιο διπλωματικής εργασίας, διεξάγεται μία έρευνα με σκοπό τη μελέτη των 5 Παραγόντων Προσωπικότητας (Big Five Personality Factors) και την σχέση τους με το κάπνισμα, την κατανάλωση αλκοόλ και την χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου.

Όπως αναφέρεται σε πολλές ψυχολογικές έρευνες και μελέτες είναι πολύ σημαντική ήδη από την βρεφική ηλικία η βλεμματική επαφή που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μητέρα και στο βρέφος.Το βρέφος, λοιπόν, κοιτάζει την μητέρα και προσδοκά να λάβει από αυτή όλη την αγάπη, την τρυφερότητα, τη στοργή και την συναισθηματική διαθεσιμότητα που χρειάζεται για να δομήσει την ψυχοσυναισθηματική του υγεία.

Παραψυχολογία ονομάζεται ο κλάδος που ασχολείται με όλα εκείνα τα φαινόμενα που δεν μπορούν να εξηγηθούν μέσω των φυσικών αισθητήριων ικανοτήτων και δεν έχει επιστημονικώς αποδειχθεί η εγκυρότητά τους.

Έχουμε την ψευδαίσθηση πως εξαρτιόμαστε από τους άλλους ανθρώπους σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ αυτόν στον οποίο πραγματικά συμβαίνει. Οι άλλοι ασκούν εξουσία κι επιρροή πάνω μας στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι είμαστε προσκολλημένοι στους φόβους και τα ψυχικά μας συμπλέγματα.

Η συστηματική μελέτη του σχολικού εκφοβισμού ξεκίνησε στη Νορβηγία το 1978 με την έκδοση του βιβλίου του Dan Olweus: “Aggression in the schools: Bullies and Whipping boys” και το 1987 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιστημονικά περιοδικά ο όρος “bullying” (Smith & Brain, 2000).  

Η ποιμαντική ψυχολογία είναι ένας τομέας της θεολογίας και ειδικότερα του κλάδου της Πρακτικής Θεολογίας, που έχει αναπτυχθεί από την συγχώνευση της ψυχολογίας με την νηπτική παράδοση.

Ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έπαψε να τρέφει την έμφυτη περιέργειά του απέναντι στο «κρυμμένο» ή το «απαγορευμένο». Παλαιότερα, πριν το διαδίκτυο έρθει στο φως, «η κουλτούρα της ματιάς πίσω από την κλειδαρότρυπα» ήταν σύμφυτη με την κοινωνία, παρόλο που ότι συνέβαινε έμμενε θα λέγαμε «στα τυφλά», γιατί δεν υπήρχαν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα ερωτικών συνευρέσεων, απιστίας, ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης ή παιδικής εκμετάλλευσης.

Εκδοχή της κοινωνικής ψυχολογίας είναι η πολιτική ψυχολογία ή ψυχολογία του συλλογικού. Εξετάζει την συμπεριφορά του πλήθους σε πραγματικές καταστάσεις και χρονικές στιγμές, οπότε φανερώνεται η διαφορετικότητά του σε σχέση με τη συμπεριφορά των μεμονωμένων ατόμων.

Φίλος, συνάδελφος, σύντροφος, παιδί, γονέας, επαγγελματίας. Αυτοί είναι κάποιοι από τους ρόλους που λίγο πολύ όλοι στην καθημερινότητα μας καλούμαστε να αναλάβουμε. Ρόλοι οι οποίοι εναλλάσσονται ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε και με τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε στην κάθε δεδομένη περίπτωση.

Αναζητώντας τη σωστή απάντηση στην ερώτηση για το πόσους εαυτούς εν τέλει έχουμε, βρήκα τις βάσεις στη λογοτεχνία. Ο Χαλίλ Γκιμπράν, στο έργο του Οι 7 Εαυτοί, γράφει: «Στη σιωπηλότερη ώρα της νύχτας, καθώς έγερνα μισοκοιμάμενος, οι εφτά εαυτοί μου κάθησαν αντάμα και, ψιθυρίζοντας, έτσι κουβέντιαζαν:

Ο Χάρης είναι ευαίσθητος, έξυπνος, φιλότιμος και ονειροπόλος. Από μικρός φαντάζεται τον εαυτό του να πετυχαίνει κάτι σημαντικό για το οποίο όλοι θα τον επευφημούν και εκείνος θα νιώθει υπερήφανος, μα όσο το ονειρεύεται τόσο αυτό απομακρύνεται. Μεγάλωσε με τη χάρη να νιώθει σημαντικός και ηττημένος παράλληλα.

Όταν χρησιμοποιείς τη λέξη εγώ, τί πραγματικά εννοείς; Τί κρύβει μέσα της αυτή η πολυδιάστατη και πολυσύνθετη έννοια; Η απάντηση στην φράση "Μίλησε μου για σένα" έχει μέσα της, την υποκειμενική έννοια του Εγώ του κάθε ανθρώπου, η οποία όσο κι αν φαίνεται να μοιάζει ή να διαφέρει με το Εγώ κάποιου άλλου, στην πραγματικότητα, κρύβει έναν διαφορετικό και μοναδικό κόσμο.

Σάς προσκαλούμε να συμμετάσχετε σε μια μελέτη που στόχο έχει να διερευνήσει τη συχνότητα επίσκεψης στον κινηματογράφο, τις προτιμήσεις των θεατών ως προς το είδος των ταινιών που επιλέγουν, όπως και τη συσχέτισή αυτών με τους πέντε παράγοντες της προσωπικότητας.