«Για εκείνον που κατανόησε πραγματικά ότι δεν υπάρχει τίποτε το φρικτό στο να μη ζει, δεν υπάρχει τίποτε το φριχτό στο να ζει. Επομένως, είναι ανόητος όποιος λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι επειδή θα υποφέρει όταν έρθει ο θάνατος, αλλά επειδή υποφέρει στη σκέψη ότι θα έρθει.»  Πλάτων

Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε τους 4 τύπους γονέων, θα περιγράψουμε τις ιδιαίτερες μορφές της συμπεριφοράς τους και τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς αυτής στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και τέλος, θα αναφερθούμε στους «ιδανικούς» γονείς και πιο συγκεκριμένα στο συνδυασμό 3 χαρακτηριστικών που καθιστούν έναν γονέα «ιδανικό»

Στη μελέτη των Dunn και συνεργατών (1981), οι ερευνητές πήραν πληροφορίες από τις μητέρες για τη συμπεριφορά του μεγαλύτερου παιδιού τους απέναντι στο μικρότερό του αδελφάκι, αγόρι ή κορίτσι. Οι ηλικίες των μεγαλύτερων παιδιών κυμαίνονταν μεταξύ 2 με 4 ετών, ενώ η ηλικία των μικρότερων τους ήταν από 8 έως 14 εβδομάδων.

Οι διαδικασίες της ασυνείδητης επικοινωνίας δεν είναι επαρκώς κατανοητές. Αυτές οι διαδικασίες μπορεί να είναι αινιγματικές αλλά όχι απόκρυφες. Δεν πρόκειται για εξωαισθητηριακή αντίληψη. Βασίζονται αποκλειστικά σε δεδομένα αισθητηριακά (τα οποία συχνά προσλαμβάνονται ασυνείδητα).

Εχθές συνάντησα μετά από πολύ καιρό ένα παιδικό μου φίλο. Είχαμε χαθεί για πολλά χρόνια, θυμάμαι η τελευταία φορά που τον είχα συναντήσει ήταν δυο μέρες πρίν την ορκωμοσία μου στο πανεπιστήμιο. Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα, και σε δυο ώρες ήμασταν κάπου και τα πίναμε παρέα.

Ήμασταν στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Ο εξάδελφός μου, κάτι μήνες μικρότερός μου, είχε πιαστεί στα χέρια με ένα παιδί ένα χρόνο μεγαλύτερό μας. Όταν ο ξάδελφός μου φοβήθηκε και υποχώρησε, πήρα εγώ την θέση του στον καυγά. Σύντομα έβαλα κάτω το άλλο παιδί, αλλά εκείνο άρχισε να κλαίει.

Η ραγδαία ανάπτυξη των Νέων Τεχνολογιών τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο συσχέτισης των κοινωνιών, αλλά αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία σημαντικών κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων.

Έχεις βρεθεί ποτέ σε καταστάσεις που ήθελες να πεις κάτι και δεν το έκανες για να αποφύγεις τον καυγά; Ή αισθάνθηκες τόσο θυμωμένος που είπες κάτι που μετάνιωσες μετά; Παρατηρείς ότι μία από τις δύο προτάσεις τείνουν να χαρακτηρίζουν τον τρόπο έκφρασής σου και μάλλον εμφανίζεται συστηματικά όταν προσπαθείς να συζητήσεις ή να συναναστραφείς άλλους ανθρώπους; 

“Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας”. Πάμπλο Πικάσο
Αλήθεια, τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι ένα παιδί είναι επιθετικό;

Όταν σε εκρήξεις θυμού, φωνάζει, βρίζει, κοκκαλώνει ή χτυπά τα χέρια και τα πόδια του στο πάτωμα ή στα έπιπλα. Όταν χτυπά, δαγκώνει, πετά πράγματα ή παιχνίδια στους συμμαθητές ή τους γονείς του.

Το taekwondo είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μου ,από τόσο μικρό παιδάκι με θυμάμαι όταν έμπαινα στο dojo ( ο χώρος της προπόνησης στην Κορεάτικη γλώσσα), ξεχνούσα τα πάντα, ήμουν απόλυτα ευτυχισμένη. Μπήκε στη ζωή μου τελείως ξαφνικά και απρόσμενα, ήταν κι ένας τρόπος να κρατάω ζωντανό τον πατέρα μου μέσα μου (κι εκείνος είχε μαύρη ζώνη, στο καράτε όμως).

Ο χωρισμός και το διαζύγιο είναι μία δυσάρεστη και δύσκολη, αναμφίβολα, επιλογή στην οποία καταλήγουν δύο άνθρωποι όταν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν άλλο πια να είναι για πολλούς και διάφορους λόγους.

Η συστηματική μελέτη του σχολικού εκφοβισμού ξεκίνησε στη Νορβηγία το 1978 με την έκδοση του βιβλίου του Dan Olweus: “Aggression in the schools: Bullies and Whipping boys” και το 1987 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιστημονικά περιοδικά ο όρος “bullying” (Smith & Brain, 2000).  

Πόσο εύκολα κανείς παίρνει ρίσκα στην ζωή του; Πόσο εύκολα κανείς εκτίθεται; Πόσο διατεθειμένοι είμαστε και πόσο ανασταλτικοί μπορούμε να γίνουμε σε ότι αφορά την πορεία της ζωής μας;  Ερωτήματα που προβληματίζουν τον σημερινό άνθρωπο καθώς οι σχέσεις του, έχουν γίνει αφόρητα πιεστικές απ’ όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα της διαβίωσης του.

Η σύγκρουση με τα άλλα άτομα είναι αναπόφευκτη, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Με τον όρο σύγκρουση εννοούμε την διαμάχη ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διαφορετικές θέσεις πάνω σε ένα ζήτημα.

Οι παλάμες σας ιδρώνουν, η καρδιά χτυπά δυνατά, το στομάχι σφίγγεται και είστε έτοιμοι να εκραγείτε. Το συναίσθημα του θυμού είναι γνωστό σε όλους. Η αίσθηση ότι μας αδικούν, μας υποτιμούν ή μας πληγώνουν είναι εκείνη η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Όμως, το κλειδί είναι το πώς θα διαχειριστούμε το θυμό μας , διότι πολλές φορές όταν η καταπίεσή του είναι μόνιμη μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα και αποφάσεις.

Ποιός μπορεί να κάνε υποβολή επώνυμης αναφοράς για αναφορά περιστατικού ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού και με ποιον τρόπο;

Γιατί δεν είμαι καλά; Τι είναι αυτό που έχω; Μήπως σπάει το φράγμα του φυσιολογικού; Πώς μου προέκυψε; Γιατί να το παθαίνω; Θα μπορέσω να το διαχειριστώ; Η αλήθεια είναι ότι ο πόνος στη ζωή είναι ένα μέρος της ψυχής από τον οποίο γινόμαστε σοφότεροι.

Η ύπαρξη φυτών στο σπίτι έχει πολύ θετική επίδραση στην ψυχολογία των ανθρώπων στη διάρκεια του lockdown λόγω της πανδημίας, σύμφωνα με μία διεθνή έρευνα από Έλληνες και ξένους ερευνητές.

Το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στην Ψυχολογία προσφέρεται σε συνεργασία με το Βρετανικό Πανεπιστήμιο του Central Lancashire και ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες μιας διευρυμένης ευρωπαϊκής αγοράς αλλά και στις ανάγκες των Ελλήνων σπουδαστών για κύρος και ποιότητα σε σπουδές που θα τους εξασφαλίσουν μία θέση στην αγορά εργασίας.

H στιγματοποίηση ατόμων με ψυχικές διαταραχές είναι δυστυχώς κοινή πρακτική σε πληθώρα ΜΜΕ, με κίνητρο τη μεγαλύτερη και ταχύτερη διάδοση σχετικών ειδήσεων ή απλά λόγω άγνοιας. Χαρακτηρισμοί όπως «τρελός», «ψυχοπαθής», «ψυχάκιας» και άλλοι, όχι λιγότερο προσβλητικοί χρησιμοποιούνται πολύ συχνά, ενώ εξίσου συνηθισμένη είναι η σύνδεση αυτών των ατόμων με το έγκλημα, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ή αν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.