Οι γονείς θεωρούνται ως οι πολύτιμοι λίθοι που θα διαμορφώσουν τη προσωπικότητα των παιδιών, τα οποία θα κυριαρχήσουν και θα επιδράσουν στο κόσμο. Ανάλογα με το πώς οι γονείς συμπεριφέρονται προς τα παιδιά τους, ποιες αξίες ενστερνίζονται και αφήνουν ως περιουσία στους νέους καθώς και οι απόψεις και οι αντιλήψεις που τους διακατέχουν για όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, συμβάλλουν στην συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι το βάρος, είναι ο δυσλειτουργικός τρόπος σκέψης που ωθεί το άτομο να υιοθετήσει συμπεριφορές, οι οποίες οδηγούν στο συγκεκριμένο βάρος.

Σάββατο απόγευμα, σαλόνι οικογένειας με μητέρα, πατέρα, γιο 14 χρονών

Στη εφηβεία ορισμένες συμπεριφορές μπορεί να κάνουν τους γονείς να αρχίσουν να ανησυχήσουν όταν υπερβαίνουν το εύρος του "φυσιολογικού".

Μπορείς ακόμα να θυμηθείς αυτές τις λέξεις και αυτό το συναίσθημα όταν μαθαίνεις το φύλο του παιδιού.... Ωωωω  είναι κορίτσι !!!  Ένα μικρό κοριτσάκι, πόσο τυχερή είμαι! Μια προέκταση του εαυτού μου! Πόσο συναρπαστικό, πόσο ξεχωριστό, πόσο σημαντικό!

Πόσες φορές ακούμε από φίλους, γονείς, δασκάλους, συγγενείς: «Μην αγχώνεσαι», «Σταμάτα το στρες», «Μην φοβάσαι», «Μην ανησυχείς». Και τότε….μας πιάνει πιο πολύ το στομάχι μας, αγχωνόμαστε πιο πολύ, έχουμε άλλο ένα τέρας να αντιμετωπίσουμε…το άγχος για το άγχος!

Στην εποχή μας παρατηρείται μία έντονη ενασχόληση και υπερβολική ανησυχία για θέματα που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση. Τα προβαλλόμενα πρότυπα ομορφιάς από τις διαφημίσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το διαδίκτυο προωθούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε δημιουργούν στο άτομο την ψευδαίσθηση, ότι ενδεχόμενη επίτευξή τους θα φέρει την επιτυχία και την κοινωνική αποδοχή.

Το διαζύγιο θεωρείται μια από τις πιο στρεσογόνες και συναισθηματικά επώδυνες εμπειρίες για την οικογένεια. Μέσα στο οικογενειακό σύστημα, όπως κάθε πρόβλημα των παιδιών επηρεάζει την οικογένεια ως σύνολο, έτσι και τα σημαντικά προβλήματα ανάμεσα στην σχέση των γονιών επηρεάζουν και τα παιδιά.

Η αναγκαιότητα της τεχνολογίας και του διαδικτύου στην καθημερινότητα
Η τεχνολογία έχει μπει στην ζωή μας τα τελευταία χρόνια πολύ έντονα. Τα παιδιά πλέον από την στιγμή που θα γεννηθούν έχουν επαφή με την οθόνη.

Το άγχος μπορεί γενικά να οριστεί ως ένα δυσάρεστο αίσθημα αορίστου κινδύνου που επίκειται και εκφράζεται γενικά και απροσδιόριστα. Όπως γνωρίζουμε, το άγχος εκδηλώνεται με ένα ευρύ φάσμα έντασης και σοβαρότητας. Εχει βρεθεί ότι μέτρια επίπεδα άγχους αυξάνουν την απόδοση.

Οι σχολικές εξετάσεις, ιδίως οι πανελλαδικές, αποτελούν σταθερή πηγή άγχους για τους περισσότερους μαθητές, αλλά και για τους γονείς τους. Είναι γνωστό ότι οι ημέρες των πανελλαδικών εξετάσεων και το διάστημα που μεσολαβεί για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων αποτελούν περίοδο έντονου στρες για τους εφήβους μαθητές και τους γονείς τους.

Κάθε χρόνο, την εποχή των Πανελληνίων, ασυναίσθητα, έχω ένα κόμπο στο στομάχι. Το μυαλό μου άτσαλα δραπετεύει και επιστρέφει πέντε χρόνια πριν , όταν εγώ καθόμουν σε ένα από τα σχολικά θρανία με τις παλάμες μου ιδρωμένες, με την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά που να νομίζω ότι θα σκίσει το στήθος μου και θα βγει έξω , με ένα μυαλό μπερδεμένο, τρέμοντας από το άγχος μην ξεχάσει ονόματα , ημερομηνίες, την πρόταση εκείνης της σελίδας του βιβλίου της Ιστορίας.

Πληροφορίες για γονείς (σχετικά με την εξάρτηση ουσιών).
Σημάδια που ανησυχούν: Οι απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά ενός παιδιού, μπορεί να αποτελούν «σημάδια» εμπλοκής του με τα ναρκωτικά. Πρέπει να αξιολογηθεί από τον γονέα κατά πόσο οι αλλαγές αυτές συνάδουν με τη μετάβαση του ατόμου προς την ενηλικίωση και φυσικά με βάση την προσωπικότητά του.

Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά, οποιασδήποτε ηλικίας, να είναι οι γονείς τους συνεπείς σε θέματα πειθαρχίας. Όταν οι γονείς δεν είναι συνεπείς στις δηλώσεις και τις πράξεις τους, τα παιδιά είναι πιθανό να τους μιμηθούν.Τι σημαίνει όμως πειθαρχώ ένα παιδί; Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος ένα παιδί να αντιληφθεί το λάθος στην συμπεριφορά του;

Προβληματική χαρακτηρίζεται η σχέση των εφήβων με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη νέα έκθεση τού Ευρωπαϊκού γραφείου του ΠΟΥ, με τίτλο «Έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των έφηβων-μαθητών».

Λίγοι είναι ουσιαστικά οι έφηβοι που δεν έχουν καθόλου κίνητρο. Η έλλειψη κινητοποίησης στους εφήβους εκδηλώνεται μέσω πραγμάτων που δεν τους νοιάζουν, δεν τα βρίσκουν σημαντικά ή δε λαμβάνουν άμεση ικανοποίηση από αυτά.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο το ενδιαφέρον των ειδικών που ασχολούνται με παιδιά μέσα σε μία σχολική κοινότητα που σχετίζεται με τη διαχείριση μιας ενδεχόμενης κρίσης. Οι σχολικές κοινότητες είναι τα πρώτα πλαίσια που πρέπει να δώσουν έμφαση οι ειδικοί για να προλάβουν μια ενδεχόμενη κρίση.  

Πολλοί ενήλικοι εναντιώνονται στους γονείς τους για κάποιο σφάλμα που εκείνοι κάποτε διέπραξαν. Ήλπιζαν τότε ότι οι γονείς τους θα φέρονταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ενώ αυτοί έκαναν το εντελώς διαφορετικό.

Ξεκινώντας, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε πως η έντονη φοβία για την φαινομενικά ατελή εξωτερική εμφάνιση, έχει όνομα και αποκαλείται δυσμορφοφοβία. Πίσω από αυτήν, κρύβεται μια γενικευμένη αρνητική εικόνα εαυτού η οποία αποτυπώνεται στις συνεχείς επισκέψεις σε πλαστικούς χειρουργούς για διόρθωση εξωτερικών ελαττωμάτων για καθαρά αισθητικούς λόγους.

Ως ενήλικοι και μάλιστα πιεσμένοι από το σύγχρονο τρόπο ζωής, αναπολούμε την παιδική μας ηλικία σαν μια περίοδο ανεμελιάς και ελεύθερης έκφρασης. Συχνά λοιπόν πιστεύουμε ότι τα παιδιά δεν μπορεί να υποφέρουν από στρες, άγχος, κατάθλιψη και τα θεωρούμε ευτυχισμένα και ξένοιαστα. Στο κάτω-κάτω, δεν έχουν εργασιακά προβλήματα, δάνεια και λογαριασμούς που τρέχουν, τη φροντίδα της οικογένειας ή δύσκολες συζυγικές σχέσεις.