Γιατί σαμποτάρουμε τον εαυτό μας;

Ακρόαση άρθρου......

Όλοι έχουμε δύο φωνές. Τη φωνή του εγώ και τη φωνή της ψυχής (γνωστή και ως έμπνευση, διαίσθηση, κοινή λογική, πνεύμα κ.λπ.) ή αλλιώς τη φωνή του φόβου και τη φωνή της αγάπης.

Η διαφορά ανάμεσα στην ψυχή και το εγώ μας

Η φωνή του φόβου κατοικεί στο μυαλό. Η φωνή της ψυχής κατοικεί στην καρδιά και μας μιλά από εκεί.

Το πρόβλημα είναι πως το εγώ μιλά πολύ δυνατά. Γεννιέται από το φόβο, κι έτσι είναι πολύ τρομαγμένο και θέλει να επιβληθεί. Αντίθετα, η ψυχή είναι καθαρό φως, πηγάζει από την αγάπη και τη γαλήνη, δεν χρειάζεται να επιβληθεί και γι' αυτό, απλώς σου ψιθυρίζει. Η ψυχή σού δείχνει την αλήθεια, και είναι τόσο ξεκάθαρη, τόσο προφανής, που μόλις εμφανιστεί την καταλαβαίνεις απλώς κοιτάζοντάς την.

Επομένως, για να ακούς τη φωνή της ψυχής σου, είναι απαραίτητο να κάνεις το μυαλό σου να σωπαίνει, να χαμηλώνεις τη φωνή του εγώ, να υπερβαίνεις τους φόβους σου και να στρέφεις την προσοχή σου στην αγάπη, στην ψυχή. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της χαλάρωσης, της αναπνοής, της γιόγκα, του διαλογισμού, της φυσικότητας κ.λπ., όταν συνδέεται κανείς με το εδώ και τώρα. Η ψυχή ξέρει τον δρόμο για τα όνειρά σου, για τη χαρά, την αφθονία, την αγάπη, τη γαλήνη, τη σοφία και την ευδαιμονία, γιατί πηγάζει από εκεί.

Το εγώ όχι. Το εγώ απλώς μπορεί να σου δείξει τον δρόμο για τον φόβο, την έλλειψη, την ανάγκη και τον πόνο.

Το εγώ το δημιουργήσαμε για να προστατευτούμε στην παιδική μας ηλικία, κάθε φορά που νιώθαμε φόβο, και μας ήταν χρήσιμο για να επιβιώσουμε σε μια περίοδο της ζωής μας που το μυαλό μας αναπτυσσόταν ακόμη.

Όταν εμφανίζεται η φωνή του φόβου

Μερικές φορές, σίγουρα θα σου έχει συμβεί, όσο πιο ευτυχισμένος είσαι ή στις κρίσιμες στιγμές της ζωής σου, να εμφανιστεί η φωνή του φόβου, που προσπαθεί να σε παραλύσει ή να σε πείσει να κάνεις πίσω.

Όταν συμβεί αυτό, έχεις πάντα δύο δυνατότητες:

1. Να την ευχαριστήσεις για την πληροφορία και να της πεις ότι μπορεί να ξεκουραστεί και ότι θα αναλάβεις εσύ την κατάσταση. Η κίνηση μάς βοηθά να απελευθερώσουμε την υπερβολική πνευματική ενέργεια που μας προκαλεί ο φόβος. Ή να εξασκήσεις κάποια δραστηριότητα που να κρατά το μυαλό σου απασχολημένο με άλλα πράγματα και συνδεδεμένο με το εδώ και τώρα.

2. Να την ακούσεις, να την πιστέψεις, να στενοχωρηθείς, να θυμώσεις και να υποφέρεις.

Αν επιλέξεις την πρώτη εκδοχή, θα ανακαλύψεις πως μέσω του λεξιλογίου, της θέλεσής σου, της κίνησης και της δύναμης της αφοσίωσης που έχεις, έχεις τη δύναμη να στρέψεις το μυαλό σου και τη ζωή σου σε αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά και που είναι ευνοϊκό για εσένα. Θα έχεις αποδυναμώσει τον φόβο και θα έχεις ενισχύσει το σύστημα των πεποιθήσεων σου που βασανίζονται στην αγάπη, την εμπιστοσύνη και τη χαρά.

Αν επιλέξεις τη δεύτερη εκδοχή, θα νιώσεις θύμα, αδύναμος και θα πονέσεις. Όλα στη ζωή μαθαίνονται με υπομονή, εκπαίδευση, επιμονή και συνείδηση.

Απελευθερώνοντας τα καταπιεσμένα συναισθήματα

Μερικές φορές, οι άνθρωποι που έκαναν συνεδρίες μαζί μου αντιστάθηκαν σημαντικά στην αλλαγή όταν ξεκινούσαν τις ασκήσεις για την αλλαγή των πεποιθήσεών τους. Φαινόταν πως, αντί να βελτιώνεται η κατάσταση, πολλές φορές επιδεινωνόταν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο άνθρωπος αυτός άρχιζε να νιώθει άσχημα σωματικά, να έχει ναυτία ή άγχος. Όταν προκύπτουν αυτά τα συναισθήματα σημαίνει πως το σώμα αρχίζει να απελευθερώνει ό,τι είχε καταπιέσει. Αν σου συμβεί κάτι τέτοιο πάει να πει ότι είσαι σε καλό δρόμο. Έχεις αρχίσει να διώχνεις ό,τι σου έκανε κακό. Μην το κρίνεις, πάρε ανάσα και επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει ό,τι νιώθεις χωρίς να του δώσεις μεγάλη σημασία.

Άλλοι, πάλι, καθώς κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και του μιλούν με τρυφερότητα, νιώθουν πολύ μεγάλη άρνηση να πραγματοποιήσουν αυτές τις ασκήσεις. Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, απλώς πάρε ανάσα, παρατήρησε τις σκέψεις που εμφανίζονται, επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει αυτό που νιώθεις και ξεκίνα να του μιλάς με τρυφερότητα.

Αυτό που φοβάται περισσότερο το εγώ είναι η χαρά, γιατί είναι άγνωστη. Η αποστολή του μυαλού σου είναι να σε προστατεύσει από το άγνωστο, και, όταν δεν έχουμε συνηθίσει την αγάπη και τη χαρά σε μεγάλες δόσεις, είναι φυσικό να προσπαθήσει το μυαλό σου να σε απομακρύνει από ό,τι καλό επιθυμεί η καρδιά σου.

Είναι τόσο απλό. Γι' αυτό πολλές φορές προσπαθεί να σε πείσει να μην κάνεις συστηματικά τις ασκήσεις σου και σου λέει: Αυτό είναι απλό.

Σε άλλες περιπτώσεις, το εγώ πυροδοτεί τη σωματοποίηση σου προκαλεί φόβο μέσω σωματικών ενοχλήσεων.

Στην πραγματικότητα, όμως, το εγώ σου είναι σαν ένα τρομαγμένο παιδί που θα ηρεμήσει μόλις το αγκαλιάσεις. Αν παλέψεις εναντίον του, επαναστατεί. Αν, όμως, το αγκαλιάσεις και του μιλήσεις τρυφερά, ηρεμεί. Το μόνο που χρειάζεται το εγώ είναι να το αποδεχτείς και να το πάρεις μαζί σου. Το δημιούργησε το μυαλό σου για να σε προστατεύσει, και σε πολλές περιπτώσεις σε βοήθησε να προστατεύσεις τη ζωή σου.

Τώρα ήρθε η ώρα να το ευχαριστήσεις και να του πεις με πολλή αγάπη ότι από εδώ και πέρα εσύ διαχειρίζεσαι τη ζωή σου. Το πιο ωραίο είναι πως, όταν το αποδέχεσαι, το αγκαλιάζεις και του μιλάς με αγάπη, εκείνο παύει να σε τρομάζει και να παραπονιέται.

Ο μεγαλύτερος φόβος μας ίσως είναι τελικά να είμαστε ευτυχισμένοι και να νιώθουμε αγαπητοί, γιατί είναι συναισθήματα που έχουμε βιώσει σε πολύ μικρές δόσεις και έτσι η ένταση μας τρομάζει. Μπορείς να ηρεμήσεις, όμως, η ικανότητά μας να υποφέρουμε είναι περιορισμένη. Η ικανότητά μας να αγαπάμε, ωστόσο, και να είμαστε ευτυχισμένοι είναι απεριόριστη.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Κάνε τα όνειρά σου πραγματικότητα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πεδίο.