Το δικό μας αστέρι

Ακρόαση άρθρου......

Πού είναι άραγε το δικό μας αστέρι; Πού και γιατί χάσαμε τη «λάμψη» μας; Πού πρέπει να την αναζητήσουμε;
Αφιερώνουμε πολύ χρόνο καθημερινά προκειμένου να υιοθετήσουμε και να συσσωρεύσουμε, όντας επηρεασμένοι από εξωτερικούς και εφήμερους παράγοντες, «ενδεδειγμένες συμπεριφορές» (συναναστροφή με «δυνατούς» ανθρώπους, απαξίωση ηθικών αρχών και αξιών) και υλικά αγαθά, ζώντας πάντα μέσα στην ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα εκφράσουμε και θα εξελίξουμε πλήρως το δυναμικό μας.

Η λάμψη, όμως, που προσφέρουν όλα αυτά τα ερεθίσματα είναι προσωρινή και επιφανειακή , εξανεμίζεται πολύ γρήγορα ∙ κι αυτό γιατί δεν είναι αληθινή, δεν έχει βάση, δεν προέρχεται από εμάς, από μέσα μας. Οι «αυτόφωτοι» άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από φανταχτερές προσθήκες για να αποκαλύψουν την αληθινή ομορφιά, την δυναμική, το αστέρι που υπάρχει μέσα τους.

Ας προσπαθήσουμε αυτή τη νέα χρόνια να λάμψει το δικό μας αστέρι… και να μην γίνουμε διάττοντες αστέρες... Ας πιστέψουμε σε αυτό που είμαστε, στον αληθινό, αξιόλογο και αξιαγάπητο εαυτό μας. Μόνο όταν πιστέψουμε εμείς στον εαυτό μας, θα πιστέψουν και οι άλλοι σ’ εμάς.

Ας γίνουμε το φωτεινό παράδειγμα, ας γίνουμε η έμπνευση για τους άλλους. Δεν χρειαζόμαστε ψεύτικα φώτα και στολίδια για να λάμψουμε. Είμαστε φωτεινοί, αρκεί να βρούμε την σπίθα που υπάρχει μέσα μας, να τη δυναμώσουμε και να την διατηρήσουμε ζωντανή. Ας πετάξουμε τα ψεύτικα και ας κρατήσουμε τα αληθινά πράγματα που υπάρχουν μέσα μας και θα φωτίσουν πραγματικά εμάς και τους γύρω μας.