Πως και γιατί χωρίζουμε

Ακρόαση άρθρου......

Όλοι έχουμε ζήσει την εμπειρία του χωρισμού. Κι αν το αναλύσει κανείς περισσότερο, όλοι ζήσαμε τη στιγμή που καλούμαστε να χωρίσουμε με κάποιον-α ή να μας χωρίσει κάποιος-α. Και μπορεί να πείσουμε τους εαυτούς μας πως ήταν κάτι αμοιβαίο, ήταν όμως;

Ίσως κάποιος από τους δυο σας θεώρησε ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα ως φίλοι; Τούτου λεχθέντος, είμαστε πραγματικά φίλοι με τους πρώην συντρόφους μας; … απλά τροφή για σκέψη.

Το να μάθουμε περισσότερα για τις σχεσιακές καταστάσεις και τον τερματισμό τους (π.χ. χωρισμός) είναι ένα σημαντικό εφόδιο στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε πως και γιατί χωρίσαμε.

Ο χωρισμός έχει υπάρξει (και θα συνεχίσει να υπάρχει) αντικείμενο πολλών ερευνών. Για παράδειγμα, οι Levine και Fitzpatrick αναφέρουν επτά διαφορετικούς λόγους για τους οποίους τα ζευγάρια χωρίζουν και θα δούμε επιγραμματικά στην επόμενη παράγραφο.

Ένας λόγος για τον οποίο τα ζευγάρια χωρίζουν είναι ο «ξαφνικός θάνατος», ο οποίος προκύπτει όταν κάποιος ανακαλύψει νέες και αρνητικά φορτισμένες πληροφορίες για το άλλο του μισό.

Δεύτερον και τρίτον μαζί, τα ζευγάρια μπορούν να χωρίσουν όταν προκύψει μία «μηχανική βλάβη», όταν δηλαδή προκύψουν νέα, ή έρθουν στην επιφάνεια προϋπάρχοντα, μη κοινά μονοπάτια στη ζωή τους (ασύμβιβαστοι στόχοι) και / ή αντίθετες αξίες.

Ένας τέταρτος λόγος που ένα ζευγάρι μπορεί να καταστρέψει τη σχέση του είναι η «απώλεια της διαδικασίας», μια κατάσταση που δεν επιτρέπει στη σχέση να φτάσει εκεί που δυνητικά μπορεί καθώς το ζευγάρι δεν αξιοποιεί με τον σωστό τρόπο τα όσα μπορεί να προσφέρει στη σχέση.

Το «περιβάλλον» ενός ζευγαριού μπορεί, επίσης, να στοχοποιηθεί ως αιτία χωρισμού - αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου το φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον δεν υποστηρίζει έναν εκ των δύο συντρόφων ή και τη σχέση αυτή καθεαυτή. Ένας έκτος λόγος είναι το αίσθημα «απώλειας της προσωπικής ελευθερίας» και ξεκινά όταν κάποιος αισθάνεται πως ο-ή σύντροφός του έχει τον έλεγχο ή πως η σχέση έχει πολλούς περιορισμούς. Τέλος, η «απόσταση» μπορει να αποτελέσει επίσης αιτία χωρισμού, και αναφέρομαι σε σχέσεις εξ’ αποστάσεως ή στις περιπτώσεις όπου ένας εκ των δύο συντρόφων καλείται να μετακινηθεί με τον άλλο να μην είναι σε θέση να ακολουθήσει.

Στην πιο πάνω έρευνα, τα πιο συχνά αίτια χωρισμού ήταν η «απώλεια της διαδικασίας», η «απόσταση», η «απώλεια της προσωπικής ελευθερίας» και ο «ξαφνικός θάνατος».

Στις μη επιτυχημένες σχέσεις μας, έρχεται λοιπόν η στιγμή εκείνη που αντιλαμβανόμαστε έναν εκ των προαναφερθέντων λόγων μα και τον πιθανά επικείμενο χωρισμό (αυτό φυσικά αν είμαστε εμείς εκείνοι που θα ξεκινήσουν την διαδικασία).

Η επόμενη ερώτηση είναι: πως; Η ίδια η έρευνα ταυτοποιεί έξι συχνές μεθόδους χωρισμού. Μία μέθοδος είναι εκείνη της «αποφυγής», όπου η μία πλευρά σταματά απότομα κάθε τύπου επικοινωνία με την άλλη πλευρά χωρίς προγενέστερη προειδοποίηση.

Εν αντιθέσει, άλλοι επιλέγουν την «ευθεία προσέγγιση», ενημερώνοντας τον-την σύντροφό τους για τις προθέσεις τους.

Σε μια ελαφρώς όμοια τακτική, κάποιοι άλλοι επιλέγουν την «έμμεση προσέγγιση», προσφέροντας λεκτικούς ή μη λεκτικούς τρόπους για να υποδηλώσουν πως επιθυμούν τον χωρισμό ή καταφεύγουν σε πράξεις που οδηγούν τον-την σύντροφο να τους χωρίσει.

Δυστυχώς, κάποιοι χρησιμοποιούν ένα «τρίτο πρόσωπο». Όσο έκπληξη και αν προκαλεί σε ορισμένους, η μέθοδος αυτή χρησιμοποιεί ένα τρίτο πρόσωπο το οποίο «επικοινωνεί» στην άλλη πλευρά τον χωρισμό με άμεσους ή έμμεσους τρόπους. Τέλος, υπάρχει και ο τρόπος της δικαιολογίας ο οποίος χρησιμοποιεί τον «αληθινό λόγο» ή «ψευτικο λόγο» για να ζητήσει / επιδιώξει τον χωρισμό.

Στην ίδια έρευνα, οι πιο συχνές τακτικές ήταν η ευθεία προσέγγιση και η αιτιολόγηση με χρήση του αληθινού λόγου.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω το προφανές: οι χωρισμοί είναι άβολες και επώδυνες καταστάσεις που καλούμαστε να βιώσουμε.

Το συγκεκριμένο άρθρο και οι πληροφορίες που αναφέρει μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα γιατί και πως οι σχέσεις μας μπορεί να έχουν αποτύχει. Και καθώς οι άνθρωποι νιώθουμε άβολα όταν καλούμαστε να διαχειριστούμε την αβεβαιότητα, μια τέτοια γνώση μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις σχεσιακές μας εμπειρίες.