Λένε ψέματα; 6 Προκλήσεις για την Ερμηνεία της Γλώσσας του Σώματος

Ακρόαση άρθρου......

Η γλώσσα του σώματος μπορεί να είναι παραπλανητική, αλλά και διφορούμενη. Πολλοί από εμάς ενστικτωδώς κάνουμε ερμηνείες για διάφορες στάσεις και κινήσεις του σώματος, όπως η κλίση προς τα μέσα, το βήμα προς τα πίσω ή το κοίταγμα προς τα κάτω.

Ενώ αυτές οι ενστικτώδεις ερμηνείες μας είναι συχνά σωστές, σε πολλές περιπτώσεις, είναι ευάλωτες σε παρερμηνείες.

Κύρια Σημεία που θα μας απασχολήσουν στο άρθρο:

• Δεν υπάρχει ένας μόνο δείκτης εξαπάτησης. Οι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος παρατηρούν συμπλέγματα συμπεριφορών.

• Τα σημάδια εξαπάτησης είναι επίσης σημάδια άγχους, εκτός από τις σπάνιες περιπτώσεις παθολογικών ψευτών και ψυχοπαθών.

• Οι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος διακρίνουν μεταξύ παραπλανητικής συμπεριφοράς και αγχωτικής συμπεριφοράς.

Η επικοινωνία με τη γλώσσα του σώματος

Η γλώσσα του σώματος είναι ένας καθολικός τρόπος επικοινωνίας συναισθημάτων και κινήτρων. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η γλώσσα του σώματος των ανθρώπων εκφράζει τα αληθινά συναισθήματά τους για μια κατάσταση ή ένα θέμα.

Εντοπίζοντας την εξαπάτηση

Μία από τις πιο χρήσιμες εφαρμογές της αποκρυπτογράφησης της γλώσσας του σώματος είναι ο προσδιορισμός του πότε κάποιος είναι δόλιος. Πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες έχουν επισημάνει ότι ορισμένες συμπεριφορές, όταν εμφανίζονται σε συνδυασμό, υποδεικνύουν άγχος, το οποίο συσχετίζεται με προσπάθειες εξαπάτησης. Τα περισσότερα άτομα που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους άλλους βιώνουν άγχος ή σωματική ένταση που σχετίζεται με την αίσθηση ενοχής τους. Όταν πολλά από αυτά τα συμπεριφορικά σημάδια άγχους εμφανίζονται διαδοχικά, μπορεί να υποδεικνύουν ότι το άτομο προσπαθεί να εξαπατήσει τους άλλους.

Για να είμαστε σαφείς, δεν υπάρχει ένας μόνο δείκτης εξαπάτησης, αλλά υπάρχουν πολλοί δείκτες άγχους.

Για παράδειγμα, τα κοινά σημάδια άγχους κατά την ομιλία περιλαμβάνουν συχνό ανοιγόκλεισμα των ματιών, πίεση των χειλιών μαζί και το να κάνει μασάζ στα χέρια του.

Υπάρχουν και άλλες πιθανές αιτίες για κάθε μία από αυτές τις συμπεριφορές, γι 'αυτό και καμία από αυτές δεν είναι σημάδι είτε άγχους είτε εξαπάτησης όταν παρατηρείται μόνη της, ελλείψει άλλων σημείων (Παρερμηνείες της γλώσσας του σώματος).

6 Προκλήσεις για τον εντοπισμό της εξαπάτησης

Ακόμη και πιστοποιημένοι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος καλούνται να αντιμετωπίσουν ορισμένες προκλήσεις για τον εντοπισμό της εξαπάτησης. Τα βασικά ερωτήματα είναι: Εμφανίζεται αυτό το άτομο αγχωμένο επειδή λέει ψέματα; ή Φαίνεται αγχωμένο για άλλο λόγο;

Ένα σχετικό ερώτημα είναι πώς να εντοπίσετε την εξαπάτηση όταν υπάρχουν λίγα ή καθόλου σημάδια δυσφορίας.

Οι προκλήσεις για τον εντοπισμό της εξαπάτησης περιλαμβάνουν:

1. Ο φόβος ότι δεν θα γίνει πιστευτός μπορεί να μοιάζει με το άγχος ενός ψεύτη. Μπορεί να είναι εκφοβιστικό να ερωτηθείτε για ένα γεγονός, ιδιαίτερα για κάποιον που κατηγορείται ότι έκανε κάτι λάθος ή επιβλαβές. Μπορεί να είναι αθώοι, αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται άγχος και να δείχνουν μη λεκτικά σημάδια δυσφορίας, τα οποία στη συνέχεια μπορεί να παρερμηνευθούν ως σημάδια εξαπάτησης.

2. Η τεχνική ανάκρισης μπορεί να είναι ελλιπής ή υπαινικτική. Όταν η ανάκριση είναι ελλιπής, το άτομο μπορεί να μην έχει την ευκαιρία να εξηγηθεί με σαφήνεια. Η υπαινικτική ανάκριση μπορεί να οδηγήσει τον ερωτώμενο στο να συμπληρώσει λεπτομέρειες ή να παράξει διαφορετικές εκδοχές ενός συμβάντος, οι οποίες θα μπορούσαν να εκληφθούν εσφαλμένα ως δόλιες.

3. Η ανάκληση τραυματικών γεγονότων συχνά περιλαμβάνει τη γλώσσα του σώματος του άγχους. Για παράδειγμα, ένας αθώος μάρτυρας ενός σοβαρού εγκλήματος μπορεί να παρουσιάσει σημάδια τραύματος που σχετίζονται με αυτό που έχει δει. Ωστόσο, ένα άτομο που έχει διαπράξει ένα σοβαρό έγκλημα μπορεί επίσης να παρουσιάσει σημάδια τραύματος όταν θυμάται γεγονότα γύρω από το έγκλημα.

4. Η μνήμη είναι γνωστό ότι γίνεται λιγότερο αξιόπιστη και λιγότερο ακριβής με την πάροδο του χρόνου. Ένα άτομο που ερωτάται σχετικά με γεγονότα από το μακρινό παρελθόν μπορεί να δυσκολευτεί να θυμηθεί με ακρίβεια τις λεπτομέρειες, ακόμη και αν τα βασικά στοιχεία της αναφοράς του είναι αληθή. Η εμπειρογνώμονας μνήμης Elizabeth Loftus είπε: "Μοιάζει περισσότερο με τη συναρμολόγηση κομματιών παζλ παρά με την ανάκτηση μιας εγγραφής βίντεο".

5. Τα ανάμεικτα συναισθήματα δεν μπορούν όλα να είναι γνήσια, ούτε να υποδηλώνουν αθωότητα ή ενοχή. Ένα παράδειγμα είναι η περίπτωση της Casey Anthony, η οποία δικαζόταν για τη δολοφονία της μικρής κόρης της και εξέφρασε βαθιά θλίψη. Αν και αθωώθηκε, πολλοί εξακολουθούν να αμφισβητούν την αθωότητά της. Σημειώνουν ότι ένα άτομο μπορεί να είναι τόσο ένοχο όσο και μεταμελημένο. Μόνο οι πιο άκαρδοι κοινωνιοπαθείς δεν θα αισθάνονταν θλίψη ή τύψεις για το θάνατο του παιδιού τους, ακόμη και αν ήταν οι ίδιοι υπεύθυνοι για αυτόν το θάνατο.

6. Οι παθολογικοί ψεύτες είναι ικανοί να ψεύδονται χωρίς να αισθάνονται ενοχές. Όταν το ψέμα γίνεται εν τη απουσία αισθήματος ενοχής, το άτομο δεν θα φαίνεται να είναι αγχωμένο και, ως εκ τούτου, η εξαπάτησή του μπορεί να παραβλεφθεί.

Τελικές σκέψεις

Δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί η εξαπάτηση με βάση ένα μόνο σημείο της γλώσσας του σώματος ή μία πτυχή της ομιλίας, όπως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών ή η απόδοση διαφόρων εκδοχών γεγονότων του παρελθόντος. Ένα άτομο υπό την απειλή βίας μπορεί να ενεργήσει με παρόμοιους τρόπους με ένα άτομο που προσπαθεί να εξαπατήσει τους άλλους. Η κύρια πρόκληση είναι η διάκριση των σημείων άγχους λόγω άλλων παραγόντων έναντι των σημείων άγχους λόγω ενοχής.

Την επόμενη φορά που θα βρείτε τον εαυτό σας να προσπαθεί να καταλάβει αν εξαπατάται, ίσως θελήσετε να αξιολογήσετε πιο προσεκτικά το σύνολο των ενδείξεων της γλώσσας του σώματος. Όπως δήλωσε ο Leonardo da Vinci, "Η μεγαλύτερη εξαπάτηση από την οποία υποφέρουν οι άνθρωποι έρχεται από τις δικές τους απόψεις".

Το άρθρο έχει επίσης δημοσιευθεί στο Psychology Today και αναδημοσιεύεται κατόπιν άδειας από τoν αρθρογράφο.