Ενδοοικογενειακή βία – Γυναικοκτονία

Ακρόαση άρθρου......

Τι είναι πιο σημαντικό, να αγαπάς ή να σε αγαπούν; Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι μέσα σε μία υγιή σχέση πρέπει να υπάρχουν αμοιβαία αισθήματα.

Για να αγαπάς κάποιον και να μπορείς να δώσεις όλη την ομορφιά, τη θετική ενέργεια και τη δυναμική που υπάρχει - και μόνο στην προφορά αυτής της λέξης - απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αγαπάτε και οι δύο όχι μόνο εκείνον, αλλά να αγαπάς δύο συγχρόνως: τον εαυτό σου και εκείνον. Και οι τέσσερις, ο ένας τον άλλον.

Θέλω, φίλες μου, να κάνετε κάτι πολύ απλό: να πάρετε χαρτί και μολύβι και να γράψετε δέκα βασικά χαρακτηριστικά που επιθυμείτε να έχει ο σύντροφός σας.

Τα δέκα κύρια συστατικά της υγιούς σχέσης, αν όχι της ιδανικής. Τώρα, κοιτάξτε τη λίστα σας. Αν υπάρχουν σε αυτά που έχετε γράψει αυτά που αναζητάτε σε μια υγιή σχέση:

• να μην υπολογίζει τις ανάγκες μου,
• να μην έχει ενσυναίσθηση,
• να μην με σέβεται,
• να μην με υποστηρίζει,
• να μην έχει κατανόηση,
• να μην χαίρεται με τη χαρά μου ή την επιτυχία μου,
• να μην μου επιτρέπει να έχω κοινωνικές συναναστροφές,
• να μην με εμπιστεύεται,
• να μην έχω άποψη,
• να με προσβάλλει,
• να μην υπάρχει επικοινωνία,
• να με θεωρεί υπεύθυνη για ό,τι πάει στραβά,
• να με κακοποιεί λεκτικά – ψυχικά,
• να είναι βίαιος,
• να με κακοποιεί σωματικά,
• να μην με αγαπά,
• να ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;

Πιστεύω πως όχι. Τίποτε από τα παραπάνω δεν ψάχνετε στον σύντροφό σας.

Όταν όμως κάποια από τα παραπάνω υπάρχουν, τότε σίγουρα έχετε μία τοξική σχέση και σε καμία περίπτωση δεν αγαπάτε τον εαυτό σας. Σε αυτό το σημείο θα καταθέσω κάποιες σύντομες δικαιολογίες, τις πιο συχνές, που έχω συλλέξει από την επαγγελματική μου εμπειρία.

Ίσως κάποιες από τις παρακάτω δυσκολίες ή ερμηνείες για την ανοχή στην κακοποιητική σχέση να τις έχετε σκεφτεί ή πει και εσείς.

• Οι λόγοι που μένω είναι οικονομικοί.
• Μένω για τα παιδιά μου.
• Ήταν επιλογή μου... τώρα είμαι με αυτόν, μιλήσαμε και το κατάλαβε, δεν θα το επαναλάβει.
• Έφταιγα και εγώ, τον είδα ότι είχε νεύρα, δεν έπρεπε να μιλήσω… αλλά άνθρωπος είμαι κι εγώ, δεν κρατήθηκα.
• Τα παιδιά μου με συμβουλεύουν να μην του μιλάω… αν χωρίσω θα τα χάσω… θα πάρουν το μέρος του.
• Ξέρω πως με αγαπάει, απλώς είχε πιει λίγο παραπάνω… όταν δεν πίνει είμαστε καλά.
• Εντάξει, άντρας είναι… έτσι έχει μάθει. Εεεε, για δύο τρία χαστούκια να χαλάσω το σπίτι μου.
• Είχε χάσει πολλά χρήματα στη λέσχη… όταν κερδίζει είναι καλός και μου φέρνει πάντα δώρα.
• Αν μάθουν οι δικοί μου ότι με χτυπά, θα γίνει χαμός.
• Αν του πω να χωρίσουμε… θα με σκοτώσει.

Η οικονομική εξάρτηση, η χειραγώγηση και η απομόνωση σε συγκεκριμένα και μόνο οικιακά καθήκοντα έχουν εγκλωβίσει πολλές γυναίκες στην υποταγή της ενδοοικογενειακής βίας. Υπάρχουν, έστω και σε περιορισμένο αριθμό, δομές στις οποίες μπορεί μια γυναίκα να απευθυνθεί. Εκεί της παρέχεται φιλοξενία και ψυχολογική στήριξη για κάποιους μήνες, έως ότου είναι ικανή να ανταπεξέλθει μόνη της οικονομικά.

Συχνά ακούμε «πήγε στο αστυνομικό τμήμα, αλλά δεν δέχτηκε να μεταφερθεί σε δομή ή απέσυρε τις κατηγορίες ή δεν δέχτηκε panic button». Πότε είσαι εσύ πραγματικά, όταν τον καταγγέλλεις ή όταν τα αναιρείς όλα; Δεν είσαι άνθρωπος μόνο όταν πια δεν αντέχεις και μιλάς· είσαι άνθρωπος με δικαιώματα και ανάγκες πάντα. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που τόλμησαν και όχι μόνο τα κατάφεραν να αντεπεξέλθουν οικονομικά αλλά και διέπρεψαν.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον μόνο κακό τους κάνει. Είτε ταυτιστούν με τον θύτη είτε με το θύμα. Πολύ πιθανό είναι και εσύ να μεγάλωσες σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με παρόμοια βιώματα και, ως οικεία φιγούρα, η επιλογή σου για σύζυγο, ασυνείδητα, ήταν το ίδιο με την εικόνα του πατέρα.

Στο «Διαπροσωπικό Οκτάγωνο των Σχέσεων» του Birtchnell, η επιβαλλόμενη θέση ισχύος κάνει τα άτομα σε θέση αδυναμίας να νιώθουν αβοήθητα. Τα άτομα από θέση αδυναμίας, για να επιτύχουν την εγγύτητα με τον σύντροφό τους, προσκολλώνται σε οντολογική εξάρτηση και ζουν και αναπνέουν μόνο μέσα από αυτόν. Λόγω ευαλωτότητας και διατήρησης της εγγύτητας, αφήνονται να ελέγχονται απόλυτα από τον σύντροφό τους, επιδεικνύοντας τυφλή υπακοή. Στο άκρο της αρνητικής όψης αδυναμίας, τα άτομα εν δυνάμει μπορεί να οδηγηθούν έως τον μαζοχισμό.

Ίσως σκέφτεστε υπερβολικά την αντίδραση των γονιών σας. Ο φόβος και η καταστροφολογία κυριαρχούν σε όλες τις σχέσεις. Αρκεί να αναλογιστείτε… αν την επόμενη φορά η σωματική βλάβη σας οδηγήσει σε νοσηλεία ή, ακόμα χειρότερα, στην απώλεια της ζωής σας; Ποια θα είναι η θέση των δικών σας, που τώρα προσπαθείτε να προστατεύσετε; Θα είναι μικρότερη η στεναχώρια αν σας χάσουν; Θα είναι καλύτερα να μείνουν με το τεράστιο αναπάντητο ερώτημα, «Γιατί δεν μου μίλησε;»

Αναλογίζομαι, πόσα χαστούκια, κατά τη γνώμη σας, αρκούν για να χαρακτηρίσουν έναν σύντροφο κακοποιητικό; Και πώς ξέρετε ότι την επόμενη φορά θα προλάβετε να τα μετρήσετε; Επειδή σας υποσχέθηκε ότι δεν θα συμβεί ποτέ πάλι; Ή ίσως επειδή σας ορκίστηκε ότι δεν θα καταναλώσει ποτέ σε τέτοιο βαθμό αλκοόλ ώστε να χάσει την αυτοκυριαρχία του; Μήπως σας έπεισε ότι εσείς φταίτε, ότι εσείς τον προκαλέσατε; Ή ότι σας αγαπά; Ή ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσάς; Όρκοι και υποσχέσεις που είχε δώσει στο παρελθόν αλλά δεν τήρησε. Δυστυχώς, όμως, με αυτόν τον τρόπο οπλίζετε το χέρι του κακοποιητικού συντρόφου.

Επιμένετε και υπομένετε στη θυματοποίησή σας, αγνοώντας τις ανάγκες σας και υποτιμώντας, περισσότερο από κάθε άλλον, εσείς πρώτα τον εαυτό σας.

Σας χειρίζεται και νιώθετε αδύναμες,  σας γεμίζει με ενοχικά συναισθήματα λόγω της σχέσης της εξάρτησης στην οποία έχετε εγκλωβιστεί.  

Εστιάστε και ζητήστε βοήθεια για την ψυχική σας ενδυνάμωση, δώστε στον εαυτό σας αυτό που σας αξίζει. Δώστε στον εαυτό σας την αγάπη, την ελευθερία και την ασφάλεια που χρειάζεται.  Φροντίστε τον εαυτό σας περισσότερο από τον σύντροφό σας.

Δεν υπάρχουν αδιέξοδοι δρόμοι. Υπάρχουν δρόμοι και λύσεις που ίσως δεν έχετε σκεφτεί να ακολουθήσετε. Αγαπήστε τη ΖΩΗ ΣΑΣ.

Βιβλιογραφία

"How Humans Relate: A New Interpersonal Theory" (2002)