Η Συνθετική Παιγνιόδραση είναι μία βιωματική μέθοδος Συμβουλευτικής & Εμψύχωσης ομάδων που αποτελείται από τη σύνθεση του παιχνιδιού με άλλες βιωματικές μεθόδους & τεχνικές και ανήκει στις θεραπευτικές προσεγγίσεις μέσω τέχνης.

Σε έναν όμορφο κόσμο, ιδανικό, αγγελικά πλασμένο πιθανότατα σε σκηνικό ταινιών, τα ζευγάρια είναι ερωτευμένα, κάνουν σεξ, μαλώνουν σπάνια και δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα προς επίλυση. Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει πάντα στην πραγματική ζωή.

Ποιος είναι τελικά ο θεραπευτής? Ο παντογνώστης σωτήρας, ο έμπειρος συνεργάτης, ο εξομολογητής, ή απλά ο λευκός πίνακας πάνω στον οποίο ο θεραπευόμενος θα αποτυπώσει τα σχήματα των ψυχικών του διεργασιών? Είναι η αυθεντία ή ο συνοδοιπόρος, ο μέντορας ή ο συμπάσχων?

Τα προγράμματα θεραπευτικής παρέμβασης  που προτείνονται για την αντιμετώπιση της ψυχογενούς ανορεξίας και βουλιμίας στην εφηβεία είναι: α) η οικογενειακή θεραπεία, β) η επικεντρωμένη στον έφηβο ατομική ψυχοθεραπεία και γ) η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.

Ήδη από την αρχαιότητα, η θεραπεία του σώματος και της ψυχής συνδέεται με τον κοινωνικά κατασκευασμένο ρόλο του θεραπευτή, καθώς και τη συναισθηματική και συνεργατική σχέση που μοιράζονται με τον θεραπευόμενο.

Οι παρακάτω ερωτήσεις αποτελούν απόρροια υλικού που έχει συγκεντρωθεί από τις Δρ. Μάρσα Κολέτση και Δρ. Έλενα Τράγου στο χώρο της εκπαίδευσης και της εποπτείας και έχουν παρουσιαστεί στο βιβλίο τους «Κλινική Αξιολόγηση και Συμβουλευτική: Από την θεωρία στην πράξη» (2018) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ασημάκη.

Μήπως αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι σε ένα σκοτεινό τούνελ, μέσα σε ένα πηγάδι; Μήπως νιώθεις ένα βάρος να σε διαπερνά σαν να σε τραβάει κάτι προς τα κάτω, σαν να είσαι δεμένος με αόρατες αλυσίδες, σαν να έχεις μπει σε ένα φαύλο κύκλο απόγνωσης και απελπισίας;

«Συνέντευξη είναι η «συνάντηση» και συνομιλία δύο ή περισσότερων προσώπων με σκοπό την επίτευξη ενός προκαθορισμένου σκοπού.

Κύρια ερώτηση που οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν είναι «Θα λειτουργήσει σε μένα;». Οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμφωνούσαν ότι αυτό είναι ίσως το βασικό ζήτημα για όποιον σκέφτεται να επιλέξει την υπνοθεραπεία. 

Κύκλος (5) πέντε επαγγελματικών – επιμορφωτικών σεμιναρίων που διοργανώνεται από το PSYCHOLOGY.GR, με την υποστήριξη του Κολλεγίου Ανθρωπιστικών Επιστημών - ICPS, στις 8 Μαρτίου – 12 Απριλίου 2025.

Η πανδημία μας δίνει μια ευκαιρία να αλλάξουμε όχι μόνο το σύστημα της δημόσιας υγείας, αλλά και την ουσία της ψυχιατρικής και ψυχολογικής φροντίδας, να εξανθρωπίσουμε ένα βάρβαρο και αναποτελεσματικό σύστημα. Οι ευκαιρίες πάντα κατακτώνται, ποτέ δεν χαρίζονται.» - Στέλιος Στυλιανίδης, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πάντειο πανεπιστήμιο.

Η μεταβίβαση όπως ορίστηκε από τον Φρόυντ το 1912, είναι η ασυνείδητη ανάπτυξη συναισθημάτων, συμπεριφορών και στάσεων προς το πρόσωπο του θεραπευτή που δε δικαιολογούνται από την θεραπευτική συνθήκη. Για πολλά χρόνια η έννοια της μεταβίβασης γινόταν δεκτή αποκλειστικά από τους κόλπους της ψυχανάλυσης ενώ οι πιο σύγχρονοι θεωρητικοί αποδέχονται πως αντανακλά μία γενικότερη στάση του ανθρώπου στο να ερμηνεύει τα πρόσωπα γύρω του μέσα από παρελθοντικές σχεσιακές εμπειρίες.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την προτροπή για την αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων υγείας.Το στρες μας λένε οι ειδικοί κάνει κακό στην υγεία για αυτό θα πρέπει να μην αγχώνεστε για να είστε υγιείς ψυχικά και σωματικά. Δεν μας λένε όμως πως θα το κάνουμε αυτό ή στην καλύτερη των περιπτώσεων μας δίνουν ασκήσεις χαλάρωσης και καλής αναπνοής.

Πολλά λέγονται και γράφονται για την ψυχοθεραπεία. Τα οφέλη της, ο τρόπος που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου, τα θέματα που μπορείς να δουλέψεις, η αναγκαιότητα της τα τελευταία χρόνια είναι κάποια μόνο από αυτά.

Η θεραπευτική διαδικασία περιέχει μια σειρά από ικανότητες και δεξιότητες του θεραπευτή, με σκοπό την πιο αποτελεσματική παροχή βοήθειας προς τον θεραπευόμενο. Μερικές από αυτές είναι: η ενσυναίσθηση, η ενεργητική ακρόαση, η καλή χρήση αλλά και κατανόηση λεκτικών και μη λεκτικών μηνυμάτων, η αντανάκλαση και πολλά ακόμη. 

Κατά την άσκηση της ψυχιατρικής στα πλαίσια ενός ιατρείου, συναντούμε πολύ συχνά ορισμένες παγιωμένες απόψεις, προκαταλήψεις ή – θα τολμούσα να πω- και μύθους, γύρω από τα όσα ισχύουν σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές που παρέχει η επιστήμη αυτή.

Οι θεραπευτές έχουν ένα προβάδισμα. Έχουν σπουδάσει πολλά χρόνια, έχουν διαβάσει ένα σκασμό βιβλία και έχουν περάσει άπειρες ώρες μελετώντας τι να κάνουν και πώς να διεξάγουν μία συνεδρία. Οι θεραπευόμενοι θα πρέπει να το μάθουν επί τω έργω, και τους κοστίζει πολύτιμο χρόνο και χρήμα.

Παρακάτω θα βρεις κάποια χρήσιμα σημεία για να αξιοποιήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα τη θεραπευτική σου διαδρομή.

Ποια άτομα είναι περισσότερο επιρρεπή να εμφανίσουν Νευρική Ανορεξία;
Ενώ η ονομασία  «νευρική ανορεξία» παραπέμπει  σε έλλειψη ή μείωση της όρεξης σύμφωνα με την κυριολεκτική σημασία του όρου, στην πραγματικότητα είναι η άρνηση του ατόμου να τραφεί με τις απαραίτητες ημερήσιες θερμίδες από φόβο μήπως παχύνει.

Η πράξη της δέσμευσης είναι μία σημαντική προσωπική απόφαση που παίρνω και πορεύομαι στη ζωή. Είναι μία ικανότητα που αναπτύσσεται μαζί με μένα και δεν αφορά μόνο ένα άλλο πρόσωπο ή μία σχέση. Κυρίως αφορά τη ζωή και τον εαυτό μου. Έχει να κάνει με τον τρόπο που αναλαμβάνω τον εαυτό μου, αυτά που νιώθω και θέλω, τις ανάγκες μου.

Υπάρχουν φορές που οι θεραπευόμενοι μου παραπονιούνται για την ανισότητα της ψυχοθεραπευτικής συνθήκης - γράφει ο Irvin Yalom στο βιβλίο του "Το δώρο της ψυχοθεραπείας".